رقص تانگو
فهرست مندرجات
[هنر] [رقص]
تانگو (به انگلیسی: Tango dance)، یکی از رقص‌های مجلسی است و خاستگاه آن شهرهای بوئنوس آیرس آرژانتین و مونته‌ویدئو در اروگوئه هستند. سبک موزیکی که با این رقص همراه شده و گسترش یافته نیز به‌نام تانگو شهرت پیدا کرده است.[۱]
یونسکو، سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی سازمان ملل متحد رقص تانگو را به‌عنوان بخشی از میراث فرهنگی غیرملموس جامعه بشری به ثبت رساند. درخواست ثبت این رقص به‌عنوان یک میراث معنوی جامعه بشری، به‌طور مشترک از سوی آرژانتین و اوروگوئه مطرح شد[٢].
| [↑] | تاریخچه |
|---|
رقص تانگو بیش از همه از فرهنگ اسپانیایی و افریقایی تاثیر گرفته است. رقاصان جشن‌های «Candomblé» تانگوی امروزی را شکل داده‌اند. سرچشمهٔ این نوع رقص محله‌های پایین دست بوئنوس آیرس بوده است. موسیقی این نوع رقص نیز از ترکیب سبک‌های مختلف موسیقی اروپایی شکل گرفته است.[٣]
به‌نظر می‌رسد کلمهٔ تانگو برای اولین‌بار در دههٔ ۱۸۹۰ میلادی برای اشاره به‌نوعی رقص مورد استفاده قرار گرفت. این نوع رقص به آرامی به تئاترها راه یافت، و از محله‌های فقیرنشین و از میان مردم معمولی به کلاس‌های رقص سطح بالا راه پیدا کرد.
در اوایل قرن بیست میلادی، رقاصان و نوازندگان این سبک از بوئنوس آیرس به‌نواحی دیگر اروپا سفر کرده و این نوع رقص را در کشورهای دیگر نیز توسعه دادند. تانگو در پاریس بسیار مورد توجه قرار گرفت، و پس از آن به‌زودی به لندن، برلین و دیگر کشورها راه یافت[۴].
کارلـوس گاردل (Carlos Gardel) در دهـۀ ۱۹٢٠، بـه تـوســعـه تـانـگـو - کانســیـون (Tango-Canción) کمک کرد و به‌یکی از محبوب‌ترین هنرمندان موسیقی تانگو در تمام دوران تبدیل شد[۵].
| [↑] | سبک (Styles) |
|---|
تانگـوی اولیـه با نـام تانگـو کریـولـو (tango criollo) معروف بود. امروزه سبک‌های زیادی از این رقص رایج است از جمله تانگوی آرژانتینی (Tango Argentino)، تانگوی تالار (Ballroom tango)، تانگوی چینی، تانگوی فنلاندی و تانگوهای آنتیک (vintage tangos). تانگوی آرژانتینی را اغلب به‌عنوان تانگوی اصیل به‌شمار می‌آورند زیرا به‌گونه اولیه‌ی آن نزدیکی بیشتری دارد[٦].
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط دانیال مهدی برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- تانگو در بوئنوس آیرس در حدود ۱٨٨٠ زاده شد. زایش این رقص، در نتیجه‌ی اختلاط فرهنگ‌های مختلف بود. تانگو، می‌تواند ترکیبی از فرهنگ‌های آفریقایی، یا شاید بیشتر احتمال دارد که از تأثیر ریتم‌های کوبایی، و بخشی از فرهنگ‌های اروپایی، که با آمدن مهاجران اسپانیایی وارد آرژانتین شد، باشد. به‌عنوان مثال، یکی از مهم‌ترین ابزار موسیقی که در رقص تانگو استفاده می‌شود، باندونیون است. این ساز، نیز مانند آکوردویون، در سال ۱٨٨٦ از آلمان به آرژانتین به ارمغان آورده شد.
[٢]- ثبت رقص تانگو به‌عنوان میراث فرهنگی جهانی در یونسکو، وبگاه گیلانیکا
[٣]-
[۴]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[۱٨]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ۹ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱۳ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠ ٢۱ ٢٢ ٢۳ ٢۴
| رده‌ها: | علوم انسانی | هنر |