[...] [...]
اویگن دوبوا یا ماری اویگن فرانسوا توماس دوبیوس (به انگلیسی: Eugène Dubois یا Marie Eugène François Thomas Dubois) (زادۀ ۱٨۵٨ م - درگذشتۀ ۱۹۴٠ م)، جراح و دیرین‌مردم‌شناس هلندی است که پس از پیدا کردن «مرد جاوه» برای خود شهرت جهانی کسب کرد[۱]. وی نام علمی «پیته‌کانتروپوس ارکتوس» (Pithecanthropus erectus) به‌معنای «انسان‌بوزینهٔ راست‌قامت» را به این فسیل کشف شده اطلاق کرد[٢]. اگرچه فُسیل «انسانسانان» پیش از وی نیز کشف شده بود، اما او نخستین کسی بود که جستجویی هدفمند را برای این فُسیل‌ها شکل داد[٣].
[↑] زندگی‌نامه
اویگن دوبوا، در ٢٨ ژانویه ۱٨۵٨ میلادی، در روستایی به‌نام «آیسدن» در استان «لیمبورگ» هلند به‌دنیا آمد؛ آن‌جایی که پدرش، «ژان دوبوا» عطار و داروساز بود و بعدها شهردار شد[۴]. در همان کودکی، وی علاقهٔ وافری به طبیعت داشت و غار‌های (معادن سنگ آهک) کوه «سنت پیتر» به‌کاوش و جستجو پرداخت[۵] و نمونه‌هایی از حشرات، گیاهان، سنگ‌ها و دیگر گونه‌ها برای خود جمع‌آوری کرد. در سن ۱۲ تا ۱۳ سالگی به مدرسهٔ واقع در روئرموند رفت و بعدها در آن‌جا با نظریهٔ تکامل داروین که توسط آموزگار آلمانی به‌نام «کارل فوگت» ارائه می‌شد، آشنا شد[٦].
در سال ۱۸۷۷، دوبوا وارد دانشگاه پزشکی آمستردام شد و در سال ۱۸۸۴ تحصیلات خود را به پایان رساند[٧]. در سال ۱۸۸۷ به ارتش هلند پیوست تا بتواند به اندونزی که در آن سال‌ها مستعمرهٔ هلند بود و با نام هند شرقی هلند شناخته می‌شد سفر کند[٨]. او همراه همسرش و دختر نوزادشان به اندونزی سفر کرد تا بتواند حلقهٔ گمشده در زنجیر تکامل انسان را بیابد[۹].
بین سال‌های ۱۸۸۷ و ۱۸۹۵، به کاوش در نزدیکی رودخانه‌ها و در غارها، در جزیره سوماترا پرداخت و سپس، به جستجو در جزیره جاوه در کشور اندونزی ادامه داد[۱٠]. در سال ۱۸۹۱ توانست فُسیلی از انسان جاوه را در ناحیۀ ترینال واقع در کرانهٔ رود سولو پیدا کند. او نام آن را «پیتکانتروپوس ارکتوس» (انسان‌نمای راست‌قامت) گذاشت[۱۱]. این کشف، سبب شهرت جهانی او شد[۱٢].
در سال ۱۸۹۵، دوبوا به اروپا بازگشت و تلاش کرد تا همکاران خود را قانع سازد که به حلقۀ گمشده بین میمون‌های آدم‌نما و انسان را به‌دست آورده است. اگرچه بسیاری از انسان‌شناسان شیفته این کشف شدند، اما با تمامی تفسیرهای دوبوا موافق نبودند[۱٣]. دوبوا، ناگزیر شد تا در سال ۱۹٢٣ دوبارۀ کاوش‌های خود را از سر گیرد.
دوبوا، در سال ۱۸۹٧، از جانب دانشگاه آمستردام موفق به‌دریافت دکترای افتخاری در گیاه‌شناسی و جانورشناسی شد، اما تا سال ۱۸۹۹ انتظار کشید تا به‌کرسی استادی برسد[۱۴]. او سرانجام، در ۱٦ دسامبر ۱۹۴٠ درگذشت و در شهر فنلو در لیمبورخ هلند به‌خاک سپرده شد[۱۵].
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]-
[٢]-
[٣]-
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ [1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20]