- در اساطیر باستان
- در تورات
- در انجیل
- در قرآن
- يادداشت‌ها
- پيوست‌ها
- پی‌نوشت‌ها
- جُستارهای وابسته
- سرچشمه‌ها
- پيوند به بيرون
[...] [...]
فرزند خدا (به انگلیسی: Son of God؛ به آلمانی: Gottessohn)، اصطلاحی است که در اناجیل چهارگانه به‌کار رفته است و به رابطه میان خدا و عیسی مسیح می‌پردازد[۱]. مسیحیان معتقدند که عیسی مسیح پسر خدا و خدا، پدر عیسی مسیح است[٢]؛ اما مسلمانان این باور را کفرآمیز تلقی می‌کنند[٣].
[↑] در اساطیر باستان
مصری‌های باستان حدود دو هزار خدا را می‌پرستیدند، حتی هرودوت، مورخ یونانی، در سفر به سرزمین فراعنه گفته بود: «به‌نظر می‌رسد تعداد خدایان در این سرزمین از تعداد انسان‌ها بیش تر باشد.»[۴]
به‌هر حال، مصری‌ها معتقد بودند که خدایان بر طبعیت و تمام جوانب زندگی، از تولد تا مرگ حاکمند. برخی خدایان آنان به‌شکل انسان بودند، بعضی به‌شکل حیوانات و نیز عده‌ای حاصل ترکیب این دو با بدن‌هایی شبیه به انسان و سر حیوانات بودند. در این میان، اُزیریس خدای جهان زیرزمینی در دین مصر باستان بود[۵].
هنگامی که بشر یک خدای مرد یکتا را مورد پرستش قرار داد، در دورهٔ مردسالاری بود[٦]. این عصر با خدای مصری اُزیریس نمادپردازی شده است[٧]. اُزیریس، فرزند گب (زمین) و نوت (آسمان) بود که با ایزیس ازدواج کرد و صاحب پسری به‌نام هوروس شد[٨].
در نهایت این خدای بزرگ مصریان، به‌سرنوشت شوم که قتل به‌دست برادرش بود، تن در داد[۹]. لئونارد کوترل (Leonard Cottrel)، این داستان را در کتاب «زندگی تحت سلطۀ فراعنه» این‌گونه آورده است.
«اُزیریس بر تخت پادشاهی نشست و عادلانه و خردمندانه بر جهان فرمانروایی کرد. خواهرش ایزیس که به زنی گرفته بودش، به او یاری می‌داد. ست که به‌قدرت برادرش حسادت می‌ورزید، تصمیم گرفت او را نابود کند و بالاخره موفق شد، سپس بدن اُزیریس را قطعه قطعه و در قسمت‌های مختلف مصر دفن کرد. سر او در الاقصر دفن شده بود. ایزیس، قطعات پیکر همسرش را یافت و با کمک خدای شغال آنوبیس، که بعدها خدای حنوط شد، آن را دوباره ساخت. چون نمی‌توانست به‌زندگی روی زمین باز گردد، اُزیریس به جهان زیرین رفت و خدای مردگان شد و بعدها قاضی ارواح گردید. ایزیس پسری به‌دنیا آورد هوروس نام، که بعدها از عمویش ست انتقام گرفت، غاصب تخت را در نبرد شکست داد و تخت پادشاهی را باز پس گرفت.»[۱٠] با این حال، هوروس، فرزند خدای مصر بود[۱۱].
در اساطیر یونانی، نیز شمار خدایان بسیار بود[۱٢] و خدایان یونان باستان هم فرزند یا فرزندانی داشتند. مهم‌ترین خدای تیتان کرونوس نام داشت که به‌زبان لاتینی ساتورن نامیده می‌شود[۱٣]. این خداوند تا آن هنگام که پسرش زئوس او را از سریر خدایی به زیر آورد و خود قدرت را به‌دست گرفت، بر تمامی خدایان فرمانروایی می‌کرد[۱۴]. همچنین پسر زئوس و لتو یا لاتونا است که در جزیرۀ کوچک دِلوس به‌دنیا آمده است. او را «یونانی‌ترین خدایان» دانسته‌اند[۱۵].
در دورۀ دودمان غربی ژو، که در حدود ۱٠٠٠ پیش از میلاد، بر چین فرمانروا بودند، به امپراتوران چین، به جینمو، که در حدود ٦٠٠ پیش از میلاد، امپراتور ژاپن بود، و همچنین به اسکندر کبیر، در حدود ٣٦٠ پیش از میلاد، پسر خدایان می‌گفتند[۱٦].
[↑] در تورات
اگر چه در ادبیات مذهبی قوم یهود، به‌ویژه عهد عتیق، به «پسران خدا» یا «پسر خدا» اشاره شده است[۱٧]؛ اما در یهودیت خدا پسر ندارد[۱٨].
[↑] در انجیل
[↑] در قرآن
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]-
[٢]-
[٣]-
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[۱٨]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]