درود. کاربران عزيز، به صفحه گفت و گو در بارهٔ مقالهٔ "ببرک کارمل" خوش آمديد! لطفاً نظرات خود را با قيد عنوان مقاله به آدرس ايميل من ارسال فرماييد. نظرات شما در اين صفحه درج خواهد شد. سپاس - مهديزاده کابلی.
بیوگرافی ببرک کارمل
ببرک کارمل به سال ۱۹۲۹(۱۳۰۸) در کابل در یک خانواده نظامی پشتونتبار به جهان آمد پدرش سپهبد محمد حسین در رژیم سلطنتی فرمانده سپاه و استاندار پکتیا بود که در زمان داوود به فرماندهی لشکر ۱۷ پیاده و استاندار هرات مقرر گردیده و به سال ۱۹۷۷(۱۳۵۶) بازنشسته شد. ببرک کارمل به سال ۱۹۵۲(۱۳۳۱) دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه کابل را به پایان رسانید. به سال ۱۹۵۳(۱۳۳۴) به جرم سازماندهی راهپیمایی دانشجویان بازداشت و نزدیک سه سال در زندان به سر برد.
در سالهای ۱۹۵۷-۱۹۵۹(۱۳۳۶-۱۳۳۸) در ارتش خدمت کرد. از سال ۱۹۶۰ (۱۳۳۹) تا ۱۹۶۴(۱۳۴۳) کارمند وزارتهای معارف و برنامهریزی بود. در دورههای نخست وزیری نوراحمد اعتمادی، دکتر ظاهر و دکتر موسی شفیق به نمایندگی پارلمان (مجلس) برگزیده شد. او یکی از بنیادگذران حزب دموکراتیک خلق است. در سال ۱۹۶۷(۱۳۴۳) معاون دبیر کل کمیته مرکزی حزب دموکراتیک خلق گردید. پس از کودتای نظامی در آوریل ۱۹۷۸(۱۳۵۷) به حیث معاون رئیس شورای انقلابی و معاون نخست وزیر جمهوری دموکراتیک افغانستان مقر گردید. در مه ۱۹۷۸(۱۳۵۷) به سمت سفیر جمهوری دموکراتیک افغانستان در چکسلواکی فرستاده شد. در اگست ۱۹۷۸(۱۳۵۷) در اثر فشار امین از وظیفه سبکدوش گردید. (اما) از ترس مجازات به افغانستان برنگشت و در چکسلواکی ماندگار شد.
سخنرانی توانا و احساساتی بود و دوست داشت به جای تجزیه و تحلیلهای شخصی، کلی بافی کند و مسایل را در هم بیامیزد. در مسایل اقتصادی زیاد وارد نبود و تنها به کلیات آن علاقهمندی نشان میداد. زبان انگلیسی را به روانی میدانست و کمی هم آلمانی حرف میزد. متاهل بود و ۴ فرزند داشت. محمود بریالی برادر ناتنی او است. ببرک کارمل به تاریخ ۲ دسامبر ۱۹۹۶(۱۳۷۵) در اثر بیماری به سن ۶۷ سالگی در مسکو درگذشت و در شهر حیرتان استان بلخ به خاک سپرده شد.[*]
__________________________________________
دانشنامۀ آريانا
▼