[...] [...]
شیطان (به عبری: הַשָּׂטָן (ha-Satan)، به‌معنای «مخالف»[۱]؛ به انگلیسی: Devil، Shayṭān یا Iblis؛ به آلمانی: Teufel)، روح بد، موجود شریر، براساس ادیان ابراهیمی: دشمن به خدا و انسانیت و به‌معنای موجودی است که آدم و حوا را فریب داده است[٢]. به سخن دیگر، شیطان به‌هر موجود موذی و منحرف‌کننده و طاغی و سرکش، خواه انسانی یا غیر انسانی می‌گویند[٣]، که به‌نوشته‌ی کتاب مقدس عبری، ایمان انسان را به‌چالش می‌کشد[۴].
[↑] واژه‌شناسی
در فرهنگ فارسی عمید، واژه‌ی شیطان (جمع آن: شیاطین)، به‌معنای روح پلید و خبیث و شریر، متمرد، نافرمان، دیو، اهریمن آمده است و در همان‌جا اشاره شده است که «به اعتقاد مسلمانان شیطان یا ابلیس یکی از فرشتگان بود و چون از فرمان الهی در سجده کردن آدم خودداری کرد، رانده شد و به گمراه ساختن آدمیان پرداخت.» [عمید، حسن، فرهنگ فارسی جیبی، ص ٧۱٨]
در سنت اسلامی شخصیت‌های متعددی نمایانگر نیروی شر هستند. از جملۀ آن‌ها می‌توان به شیطان، ابلیس، طاغوت، فرعون و دجّال اشاره كرد.
[↑] ...
[۵]
[٦]
[٧]
[٨]
[۹]
[۱٠]
[۱۱]
[۱٢]
[۱٣]
[۱۴]
[۱۵]
[۱٦]
[۱٧]
[۱٨]
[۱۹]
[٢٠]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]-
[٢]-
[٣]-
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[۱٨]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ [1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20]