 |
|
زود انزالی
فهرست مندرجات
- پیشینهی تاریخی
- سببشناسی
- اپیدمیولوژی
- سازوکار
- تشخیص
- درمان
- يادداشتها
- پيوستها
- پینوشتها
- جُستارهای وابسته
- سرچشمهها
- پيوند به بيرون
اختلالات جنسی بیماریهای تناسلی مرد
زود انزالی یا انزال زودرس (به انگلیسی: Premature ejaculation؛ به آلمانی: Vorzeitiger Samenerguss)، که به آن یا ارگاسم زود هنگامنیز نامیده میشود، یکی از اختلالات جنسی است. هنگامی که یک مرد، قبل از آنکه شریک جنسیاش ارضا شود، دچار انزال شده و از او منی خارج شود، گفته میشود دچار زود انزالی است. گاهی انزال زودرس طبیعی بوده و بر اثر پرهیز طولانی از مسایل جنسی بهوجود میآید. اما انزال زودرس دائمی، مشکلی جدی بوده و به عدم رضایت خود شخص یا شریک جنسیاش منجر میشود. در این صورت، اگر هر دو طرف در طلب بهبودی باشند، درمان موفقیتآمیز است، باید به فرد مذکر اجازه داد که اطمینان رسیدن به تحریک جنسی طولانی را داشته باشد و به طرف مؤنث هم باید یاد داد که خیلی زود و به آسانی تحت تأثیر قرار گیرد.
انزال زودرس، از جمله مشکلات شایع جنسی در مردان میباشد. میزان شیوع این مشکل در حالات و شرایط مختلف، متفاوت است؛ اما بهطور میانگین از هر ۳ مرد، ۱ نفر دچار انزال زودرس است و یا در روابط جنسی و زناشویی خود چندباری آن را تجربه کرده است.
| ▲ | پیشینهی تاریخی |
از آنجاییکه سایر پستانداران، در طی مقاربت، بهسرعت انزال میشوند، از اینرو، در نظر زیستشناسان، شانس افزایش زود انزالی در جنس مذکر انسان، در نتیجهی تکامل آرایش ژنتیکی آنان، به سبب انتقال ژن به نسل آینده بوده است.
مسائل مربوط به کنترل انزال، بیش از ۱۵٠٠ سال، به ثبت رسیده است. در کاما سوترا، کتاب راهنمای جنسی که به زبان سانسکریت بین سده چهارم تا ششم میلادی در هند نگارش گردیده است، آمده: «زنان مردی را دوست دارند که در طی آمیزیش جنسی، انرژی جنسی او مدت زیاد طول میکشد؛ و مردی را نمیپسندند که انرژی جنسی او به سرعت به پایان برسد؛ چرا که آمیزیش قبل از به اوج رسیدن (ارگاسم) زنان متوقف میشود.»
اولین توصیف علمی «انزال زودرس»، در سال ۱۹۱٧ میلادی، در مجله بینالمللی روانکاوی (Psychoanalysis) ظاهر شد. در آنجا کارل ابراهام (Karl Abraham)، نخستین روانکاو آلمانی و از قدیمیترین پیروان فروید، زیر عنوان سادهی «در بارهی انزال زودرس» به این موضوع پرداخت. با این حال، توجه عمومی به زود انزالی، به دههی ۱۹٧٠ و اوایل دههی ۱۹٨٠ بر میگردد؛ زمانیکه بهطور گسترده در مورد سببشناسی، تشخیص و راههای درمان آن پژوهش صورت گرفت و مطالب زیاد منتشر شد.
| ▲ | سببشناسی |
عوامل روانی بازدارنده، مانند اضطراب در حين آمیزش جنسی، احساس گناه يا افسردهگی میتوانند موجب انزال زودرس شوند. در این میان، مهمترین عامل ایجاد و تشدید انزال زودرس در مردان اضطراب است.
عوامل پزشكی بازدارنده، نظير آسيب جسمی، تداخلات دارويی در هنگام درمان بعضی بيماریها و مشكلات هورمونی از جمله عوامل پزشكی هستند كه منجر به انزال زودرس میشود.
از دیگر عوامل میتوان به اختلال نعوظ، توقعات غیرمنطقی جنسی از خود، مشکلات احساسی و ارتباطی با همسر اشاره کرد. همچنین، فاصله زياد بين روابط جنسی (وقتیكه احساسات جنسی بين زوجين متراكم میشود، معمولاً كنترل يكباره آنها سخت میشود) منجر به انزال زودرس میشود و نیز تجربه جنسی كم (بيشتر افراد در اوايل زندگی زناشويی دچار اين مشكل میشوند و به مرور زمان با تجربه بيشتر مشكلشان رفع میگردد).
| ▲ | همهگیرشناسی (اپیدمیولوژی) |
...
| ▲ | سازوکار (مکانیسم) |
| ▲ | تشخیص |
| ▲ | درمان |
[▲] يادداشتها
[▲] پيوستها
...
[▲] پینوشتها
...
[▲] جُستارهای وابسته
□
□
□
[▲] سرچشمهها
□
□
□
□
[▲] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
ردهها │ سکسولوژی