دانشنامۀ آريانا

۱۳۹۷ بهمن ۱۴, یکشنبه

کالبدشناسی انسان

از: دانشنامه‌ی آریانا

کالبدشناسی انسان


فهرست مندرجات
کالبدشناسیبدن انسان

کالبدشناسی انسان (به انگلیسی: Human Anatomy)، دانشی است که بدن انسان و اندام‌های مختلف دستگاه‌های بدن را بررسی می‌کند. واژه‌ی یونانی «ἀνατομή» (anatomē به‌معنای «کالبدشکافی» و به انگلیسی: dissection) یعنی برگرفته از «ἀνατέμνω» (anatémnō به‌معنای «برش کردن» است، که در واقع از ترکیب دو واژه‌ی «ana» به‌معنای کالبد و جسم و «tomyia» به‌معنای شکافتن، برش‌زدن و تشریح‌کردن تشکیل شده است). تشریح یک قسمت از بدن را آناتومی موضعی می‌گویند.


پیشینه‌ی تاریخی

در باره‌ی آغاز دانش کالبدشناسی (آناتومی) اختلاف‌نظر است. برخی نوشته‌اند: مطالعه آناتومی به ۱۶۰۰ سال پیش از ميلاد بر می‌گردد كه مصريان باستان آن‌را ثبت كرده‌اند. اما عده‌ای دیگر بر این باورند که شروع علم آناتومی از یونان باستان است و اولين کتابی که در اين باره نوشته شد توسط هراکليتوس بود که از مغز به‌عنوان مرکزی برای کنترل حواس نام برد. دانشمند دیگر یونانی که به مطالعه‌ی علم آناتومی همت گماشت، بقراط بود. او در قرن ۴ و ۵ پیش از ميلاد، نخستين فردی بود كه پايه‌هايی را برای فهم سيستم اسكلتی‌-عضلانی بنا كرد. با آن‌که در مورد تشریح استخوان جمجمه موفقیت بقراط بسیار کامل بود، اشتباهاتی نیز مرتکب شد، از جمله این‌که مغز را به‌صورت یک مخاط می‌شناخت و معقتد بود در درون رگ‌ها هوا جریان دارد. او نتوانست فرق و تفاوتی بین تاندون‌ها و رگ‌ها قایل شود. سپس ارسطو بر پايه تشريح حيوانات توانست بسياری از ارگان‌ها و همين‌طور شريان‌ها و وريدها را شناسایی كند. تشريح اولين جسد برای تحقيقات آناتومی در قرن ۴ پیش از ميلاد، توسط اسکندر مقدونی بر روی قربانيان جنگ‌های فرقه‌ای انجام شد.

يكی ديگر از بزرگ‌ترين کلبدشناسان يونان باستان جالينوس بود. او به مطالعه عملكرد ارگان‌ها بر اساس ترشحات بدن پرداخت؛ ولی به‌دليل اين‌كه در آن‌زمان جسد زيادی در دسترس نبود، مطالعه وی بيش‌تر بر روی سگ‌ها انجام می‌گرفت. جالنيوس اولين کسی بود که استخوان‌ها و مفاصل را طبقه‌بندی کرد و قسمت‌های و قسمت‌های مختلف بدن را تشخيص داد.

درس آناتومی دکتر نیکولاس تولپ (Dr. Nicolaes Tulp)، توسط رامبرانت (Rembrandt)، نقاش هلندی؛ نمایش تشریح یک جسد.

در قرون وسطا، بزرگ‌ترین دانشمند ابن سینا بود. او نویسنده‌ی بیش از یکصد اثر می‌باشد که اصلی‌ترین آن‌ها کتاب قانون در طب است. این کتاب شامل تمام مطالب ارزشمند آناتومی و فیزیولوژی است که پیش از او مورد پذیرش بقراط، ارسطو و جالینوس نیز قرار داشت. کتاب قانون در طب تا قرن هفدهم میلادی منبع دانش کلیه‌ی پزشکان در شرق و غرب بود.

با تکامل علوم طبیعی، علم تشریح نیز رو به تکامل می‌رفت و در قرن شانزدهم به‌صورت یک علم کاملاً مستقل و جداگانه درآمد. بنیان‌گذار علم تشریح آندراس وزالیوس (Andrias vsalius)، پزشک برجسته‌ی بلژیکی است، وی از پزشکانی بود که از جالینوس انتقاد نمود و برای شناخت اجزای سازنده‌ی بدن انسان به‌طور دقیق، اساس کالبدشکافی را پی‌ریزی و از تشریح اجساد استفاده کرد.


واژه‌شناسی جهت‌یابی بدن

برای آن‌که آناتومی و جغرافیای بدن انسان را شناخت، باید با اصطلاح‌شناسی جهت‌‌یابی آناتومی بدن (Anatomical terms of location یا Anatomical Terminology) آشنا شد. نخستین اصطلاحی که باید بدان پرداخت، واژه‌ی وضعیت آناتومیکی (Anatomical Position) یا وضعیت استاندارد آناتومیکی است.

چنان‌که در تصویر مشاهده می‌شود، وضعیت آناتومیکی یا وضعیت استاندارد آناتومیکی قراردادی است برای آن‌که تمام اصطلاحات را به نسبت آن باید سنجید.

همان‌گونه که در تصویر سمت چپ مشاهده می‌شود، یک فرد روی دو پا - به‌صورت راست‌قامت - ایستاده‌، که پاها موازی و با فاصله‌ی کمی از هم قرار دارند. در این حالت، پشت صاف، سر مستقیم، دست‌ها به‌حالت آزاد و بازوها در اطراف بدن آویزان است، هم‌چنین کف دست‌ها رو به‌سمت جلو و انگشتان دست‌ها نیز صاف و نوک آن‌ها به‌طرف پایین می‌باشد، و نیز روی انگشتان پا و نگاه فرد رو به‌جلو قرار دارد و شانه در امتداد افق است. به این وضعیت «ایستادن آناتومیکی» یا «وضعیت استاندارد آناتومیکی» گفته می‌شود. این وضعیت، در بررسی‌های آناتومیک، یا به‌سخن دیگر، هنگام صحبت‌کردن در مورد آناتومی بدن انسان استفاده می‌شود.

افزون بر این، برای مطالعه‌ی جزئیات اندام‌های بدن انسان، نیاز به برش بدن است و برای برش‌زدن بدن، سه صفحه‌ی استاندارد: صفحه چپ‌راستی یا سطح سهمی (Sagittal plane یا Longitudinal plane)، صفحه پس‌وپیش یا سطح عرضی (Coronal plane یا Frontal plane) و صفحه بالایی-پایینی یا سطح افقی (Transverse plane یا Horizontal plane یا Axial plane) در نظر گرفته می‌شود.

بیان جهات در آناتومی: صفحه‌ی چپ‌راستی یا ساژیتال، صفحه‌ی پس‌وپیش یا کورونال و صفحه‌ی بالایی-پایینی یا آکسیال.

اصطلاح‌شناسی جهت‌یابی بدن
فارسی انگلیسی تعریف
قدامی Anterior بخش جلویی بدن
خلفی Posterior بخش عقبی بدن
سری Cephal به‌طرف سر
دمی Caudad به‌طرف پایین
شکمی Ventral به‌طرف حفره شکم
پشتی Dorsal به‌طرف پشت بدن
فوقانی Superior بالایی
تحتانی Inferior پایینی
عمقی Deep به‌طرف خط میانی بدن
سطحی Superficial دور از خط میانی بدن
دور از تنه Distal قسمت‌های نزدیک به‌ سر
نزدیک به تنه Proximal قسمت‌های دور از سر
خارجی Lateral نزدیک به سطح بدن
داخلی Medial دور از سطح بدن
صفحات آناتومیک و واژه‌های تعیین جهت
فارسی انگلیسی تعریف
قدامی Anterior جلو و قدام بدن
خلفی Posterior عقب و خلف بدن
خط وسط Midline خطی که از بینی و ناف می‌گذرد
خط وسط ترقوه Mid claviclear در وسط کلاویکول (ترقوه) موازی با مید لاین
خط زیربغل Mid agzilary در وسط حفره اگزیلاری (زیربغل) موازی با مید لاین
راست Right سمت راست بدن فرد
چپ Left سمت چپ بدن فرد
خارجی Lateral دورتر از خط وسط
داخلی Medial نزدیک‌تر به خط وسط
فوقانی Superior نزدیک‌تر به سر (بالاتر)
تحتانی Inferior دورتر از سر (پایین‌تر)
نزدیک به تنه Proximal نزدیک‌تر به میدلاین (نزدیک به تنه)
دور از تنه Distal دورتر از مید لاین (نزدیک به انتهای آزاد اندام)
پشتی Dorsal به‌طرف ستون فقرات
شکمی Ventral به‌طرف شکم
پالمار Palmar کف دست
پلانتار Plantar کف پا
آبداکشن Abduction دور شدن از تنه
آداکشن Adduction نزدیک شدن به تنه
فلکشن Flection خم شدن اندام
اکستنشن Extension باز شدن اندام


[] يادداشت‌ها




[] پيوست‌ها


...


[] پی‌نوشت‌ها

...

تاریخچه‌ای از آناتومی انسان، مجله‌ی پزشکی دکتر سلام: ۲۷ دی ۱۳۹۱.
رجوع شود به: علی‌اصغر رواسی، آناتومی انسان، انتشارات پیام نور، چاپ ۱۳۸۶، فصل اول.




علی‌اصغر رواسی، آناتومی انسان، پیشین.
رجوع شود به: زندگی‌نامه‌ی مشهورترین دانشمندان و مخترعان، به‌کوشش زهرا رضایی، نشر کتاب درنا، چاپ ۱۳۷۷.


[] جُستارهای وابسته






[] سرچشمه‌ها







[] پيوند به بیرون

[۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]

رده‌ها │ پزشکی