درود. کاربران عزيز، به صفحه گفت و گو در بارهٔ مقالهٔ "سيد محمد داوود حسينی" خوش آمديد! لطفاً نظرات خود را با قيد عنوان مقاله به آدرس ايميل من ارسال فرماييد. نظرات شما در اين صفحه درج خواهد شد. سپاس - دکتر سيد حشمت‌الله حسينی.
با عرض سلام خدمت استاد بزرگوار جناب حسينی عزيز، اگر صلاح بدانيد پاراگرافهای موجود (يعنی):
- "بارها بر یکدانه برنج بسم‌الله و سوره‌های فاتحه و اخلاص و اسم خود را با مزایای خوشنویسی تحریر و در معرض نمایش گذاشته است.[۱٢]
در مورد نوشتن روی دانۀ برنج باریک باید گفت که از این برنج‌ها از سوی دولت افغانستان به حیث نمونۀ هنر افغانستان به کشورهای مصر، فرانسه، آلمان، جاپان، ترکیه، ایران، انگلستان، هندوستان، عربستان سعودی رسماً ارسال گردیده است که در موزیم‌های آن کشورها موجود می‌باشد.
چند دانه از آن برنج‌ها نزد پسرانش سید حشمت‌الله حسینی و سید رفعت حسینی هنوزهم موجود است."
به شکل زير تغيير يابند:
- "يکی از کارهای هنری و شگفت انگيز ايشان، نگارش بسم‌الله و سوره‌های فاتحه و اخلاص روی دانه‌های برنج با امضا و تاريخ می‌باشد که نشانگر قدرت و دقت غير قابل انکار اين هنرمند است. چنان که شادروان خال‌محمد خسته نوشته است:
"بارها بر یکدانه برنج بسم‌الله و سوره‌های فاتحه و اخلاص و اسم خود را با مزایای خوشنویسی تحریر و در معرض نمایش گذاشته است."[۱٢]
از اين دانه‌ها که از سوی دولت افغانستان به عنوان نمونه‌ای از هنر خطاطی معاصر افغانستان رسماً به کشورهای مصر، فرانسه، آلمان، جاپان، ترکیه، ایران، انگلستان، هندوستان و عربستان سعودی ارسال شده، در موزیم (موزه)های اين کشورها محفوظ است و در ضمن، چند دانه از آن‌ها هنوز نزد پسرانش سید حشمت‌الله حسینی و سید رفعت حسینی نيز موجود است."
و بجای پاراگرافهای ارسال شده:
- "باید نگاشته شود که کتیبه‌های طاق ظفر پغمان، منارعلم و جهل در دهمزنگ کابل و سنگ نبشۀ بالاحصار کابل بوسیلۀ استاد سید محمد داؤد الحسینی و برادر بزرگ شان، استاد نامدار خوشنویسی سید محمد ایشان الحسینی افغانی نوشته شده است.
نوشته‌های دو منارۀ یادگاری جنگ استقلال در انتهای جادۀ دارالامان کابل، منار عبدالوکیل خان در دهمزنگ کابل، منار استقلال در وسط جادۀ ارگ و پل محمود خان و منار نجات وطن که در چهار راهی کنار بالاحصار کابل قرار داشت و با تأسف در سال ۱۳۵٧ شمسی به هدایت دولت به قدرت رسیده ویران گردید، به خط سید محمد داؤد حسینی می باشد.
لوحه یی بر فراز دروازۀ مزار حضرت علی کرم‌الله وجهه در بلخ، لوحه سنگ‌های مزار شخصیت‌های تاریخی کشور چون حضرت سنایی غزنوی، مزار حضرت میرزا عبدالقادر بیدل در خواجه رواش کابل، لوحه سنگ مقبرۀ اعلیحضرت محمد نادر شاه و همچنان لوح سنگ مقبرۀ خود ایشان به وسیلۀ این استاد خطاطی شده است. آخرین لوح سنگی که نوشته اند، بر آرامگاه استاد صلاح‌الدین سلجوقی قرار دارد."
پاراگرافهای زير جای‌گزين شوند:
- "هر از گاهی که از مقابل بنا‌های تاريخی يا مکان‌های مقدس و مذهبی می‌گذريم، خواسته يا ناخواسته، لحظاتی چند ايستاده محو تماشای کتيبه‌های می‌شويم که بر مناره‌ها، سردرها و در و ديوار اين مکان‌ها و يا سنگ قبرها خودنمايی می‌کنند. شایان ذکر است که در بسياری از اين کتيبه‌ها، سنگ‌نبشته‌ها و حکاکی‌های به جا مانده از دورۀ معاصر، آثار استاد خوشنويس برجسته و پرآوازه‌ی افغانستان، سید محمد داؤد الحسینی را می‌توان ديد.
از جمله کتيبه‌هایی که به خط استاد حسينی مزين شده‌اند، می‌توان به آثار زير اشاره نمود:
کتیبه‌های طاق ظفر پغمان، منار علم و جهل در دهمزنگ و سنگ‌نبشۀ بالاحصار کابل بوسیلۀ وی و برادر بزرگ ايشان، استاد نامدار خوشنویسی سید محمدایشان الحسینی افغانی نگاشته شده است.
کتيبه‌های دو منارۀ یادگاری جنگ استقلال در انتهای جادۀ دارالامان، منار عبدالوکیل‌خان در دهمزنگ، منار استقلال در وسط جادۀ ارگ و پل محمودخان و منار نجات وطن که در چهار راهی کنار بالاحصار کابل قرار داشت و شوربختانه، در سال ۱۳۵٧ خورشيدی به دستور دولت تازه به بدوران رسیده حزب دموکراتیک خلق ویران گردید، به دست توانا و هنرمند اين استاد گران‌قدر خطاطی و تزئين يافته بود.
لوحه‌یی بر فراز دروازۀ مزار حضرت علی کرم‌الله وجهه در بلخ، لوحه سنگ‌های مزار شخصیت‌های تاریخی کشور چون حضرت سنایی غزنوی، مزار حضرت عبدالقادر بیدل در خواجه رواش کابل، لوحه سنگ مقبرۀ اعلیحضرت محمد نادر شاه و همچنان لوح سنگ مقبرۀ خود ایشان، نمونه‌هايی از آثار هنری این استاد فاضل است. افزون بر اين، دهها اثر ارزشمند ديگر نيز از استاد حسينی به يادگار مانده است و سرانجام، آخرین لوح سنگی که نوشته‌اند، بر آرامگاه استاد صلاح‌الدین سلجوقی قرار دارد."
ارادتمند شما - مهديزاده کابلی
<برگشت به بالا><باز گشت به مقاله>