از: دکتر حسين وحيدی
[↑] هات ٣٠
۱
٢
٣
۴
۵
٦
٧
٨
۹
۱٠
۱۱
[↑] پی‌نوشت‌ها
[↑] جُستارهای وابسته
[↑] سرچشمه‌ها
[برگشت به بالا] [گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله]
- اَهونَوَد گاه
- يادداشت‌ها
- پی‌نوشت‌ها
- جُستارهای وابسته
- سرچشمه‌ها
[اوستا] [اُشتَوَد گاه]
[↑] هات ٣٠
- اینک سخن می‌دارم،
برای شما ای خواستاران،
و برای شما ای دانایان،
از دو نهاده‌ی بزرگ.
و می‌ستایم،
اهورا و اندیشه‌ی نیک را،
و دانش نیک و آیین راستی را،
تا فروغ و روشنایی را دریابید،
و به رسایی و شادمانی برسید.
- پس،
بهترین گفته‌ها را به گوش بشنوید،
و با اندیشه‌ی روشن بنگرید،
و هر یک از شما برای خویشتن،
از این دو راه یکی را برگزینید،
و پیش از رویدادِ بزرگ،
هر یک بدرستی آگاه شوید،
و این آیین را بیاموزید و بگسترانید.
- اینک،
آن دو مینوی همزاد که در آغاز،
در اندیشه و انگار پدیدار شدند،
یکی نیکی را می‌نماید و آن دیگری بدی را،
و از این دو
دانا راستی و درستی را بر می‌گزیند و نه نادان.
- و آنگاه،
که در آغاز،
آن دو مینو به هم رسیدند،
زندگی و نازندگی را پدید آوردند.
و تا پایان هستی چنین باشد که
بدترینِ منش‌ها از آنِ پیروان دروغ،
و بهترین منش‌ها از آن پیروان راستی خواهد بود.
- از این دو مینو،
پیرو دروغ بدترینِ کردارها را بر می‌گزیند،
و آنکه پاک‌ترین اندیشه‌ها را دارد،
و آراسته به فروغ پایدار است،
و آنکه با باور استوار و کردار درست،
اهورامزدا را خشنود می‌سازد،
راستی را.
- از آن دو،
کژاندیشان راستی را بر نمی‌گزینند.
زیرا هنگامی که دو دلند،
فریب بر آنها فراز آید،
و از این رو،
به بدترین اندیشه‌ها می‌گرایند،
و به‌سوی خشم می‌شتابند،
و زندگی مردمان را به تباهی می‌کشانند.
- و به آنکه راه نیک بر می‌گزیند،
تواناییِ مینویی و اندیشه‌ی نیک و راستی فرا رسد،
و پارسایی به کالبد او پایداری و استواری بخشد،
و چون او از آنِ تو بوده است
در آزمون سخت پیروز بر می‌آید.
- و هنگامی که،
گناهکاران به کیفر خود رسند،
آنگاه، ای اهورامزدا،
شهریاریِ تو از راه‌اندیشه‌ی نیک،
بر آنان آشکار خواهد شد،
و آنها خواهند آموخت،
چگونه از دروغ برهند و به راستی رو کنند.
- ای اهورامزدا،
باشد که
از آن تو باشیم،
و از کسانی باشیم که جهان را تازه می‌گردانند.
باشد:
زمانی که خرد دستخوش سستی و نا استواری
است،
راستی به اری ما آید،
و اندیشه‌ی ما را به هم نزدیک گرداند.
- آنگاه که
شکست و تباهی به دروغ فرود آید،
آنان که با نیک نامی کوشا،
و به نیکی شناسا بوده‌اند،
در سرای خوش اندیشه‌ی نیکِ مزدایی و راستی،
آرزو و خواست خویش را
بر آورده خواهند یافت.
- ای مردم،
هرگاه این آیین برنهاده‌ی مزدا را دریابید
که کیفر رنج دیرنده از آن دُروندان است
و شادی و سود بیکران برای راستان،
آنگاه، در پرتو این آیین
به خوشبختی و رستگای راستین خواهید رسید.[۱]
يادداشت ۱: اين بخش از اوستا برای دانشنامهی آريانا توسط مهديزاده کابلی بیشتر براساس گزارش دکتر حسين وحيدی تهيه و گردآوری شده است.
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□ □ گاتها (سرودهای مينوی زرتشت)، گزارش دکتر حسين وحيدی، تهران: مؤسسۀ انتشارات اميرکبير، ۱۳۸۱ خ
[برگشت به بالا] [گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله]