برگرفته از کتاب: اوستا
[↑] یسنا ۲۸
۱
٢
٣
۴
۵
٦
٧
٨
۹
۱٠
۱۱
[↑] پی‌نوشت‌ها
[↑] جُستارهای وابسته
[↑] سرچشمه‌ها
[برگشت به بالا] [گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله]
- اَهونَوَد گاه
- يادداشت‌ها
- پی‌نوشت‌ها
- جُستارهای وابسته
- سرچشمه‌ها
[اوستا] [اُشتَوَد گاه]
[↑] یسنا ۲۸
سراسر اندیشه و گفتار و کردار زرتشت الهام شده (یانِش اهور) است. فراپذیرید ای امشاسپندان (جاودان‌های پاک) اين گاتا (نماز) را. درود به شما ای گاتای مقدس (سروده‌های پاک)[۱].
- اینک، ای مزدای پاک نیکی افزا، در آغاز، با دست‌های بر افراشته و خواهان شادمانی به تو نماز می‌آوریم.
باشد که با همه‌ی کردارهای "اشه" (پاک و راست)، که با خرد و منش نیک انجام گیرد، "گوشورون" (روان آفرینش) را خوشنود سازم.
- ای مزدا اهوره!
با اندیشه‌ی (منش) نیک به تو روی می‌آورم، در پرتو راستی، مرا از پاداش زندگی "استومند" (مادی) و مینویی، که گروندگان را به خوشبختی می‌رساند، برخوردار کن.
- ای راستی و ای اندیشه‌ی نیک، و ای مزدا اهوره!
من برای شما می‌سرایم، با سرودی که پیش از این کس نسروده است، تا توانایی مینویی و "آرميتی" (پارسایی)، در ما فزونی گیرد. خواهش مرا بپذیرید، و به من شادمانی و خوشبختی ببخشید.
- من روانم را با اندیشه‌ی نیک، به سرای برین جای خواهم داد. و با آگاهی از پاداشی که اهورامزدا برای کارها برنهاده است، تا تاب و توان دارم، به مردمان می‌آموزم که در راه راستی بکوشند.
- ای راستی، کی تو را خواهم دید؟ ای اندیشه‌ی نیک، کی با دانایی تو را خواهم یافت؟ و ای اهورای توانا، کی به تو راه خواهم برد؟ و کی آوای درونی مزدایی را خواهم شنید؟
باشد که با میهن پیام اندیشه انگیز بر زبان، به گمراهان راه بنمایم.
- ای راستی و ای اندیشه‌ی نیک، به سوی من آیید،
و بخشش دیرزیوی را به من ارزانی دارید.
و تو ای اهورامزدا، با سخنان راستین خود، به زرتشت نیروی مینویی و شادمانی، و به همه‌ی ما توانایی ده، تا بر آزار و ستیز دشمنان خود چیره گردیم.
- ای راستی، بخشش را که پاداش اندیشه‌ی نیک است، به ما ارزانی دار.
و تو ای پارسایی، آرزوهای گشتاسب و پیروان او را بر آورده ساز.
و تو ای مزدا، به ما توانایی بخش، تا پیام تو را به همگان برسانیم.
- ای اهورا، ای تو بهترین و بهتر از همه، و با بهترین راستی‌ها هماهنگ، به دل از تو می‌خواهم، به فر شوستر دلیر و دیگر یارانم، اندیشه‌ی نیک را برای همیشه ببخشایی.
- ای اهورامزدا، ای راستی، و ای اندیشه‌ی نیک، با بخششی که به من دارید،
هرگز شما را نمی آزارم، و می‌کوشم که ستایش خود را به شما نیاز کنم، که شما توانایی مینویی، سزاوار و درخور ستایشید.
- ای اهورامزدا، آرزوی کسانی را که راست و نیک اندیش و درست کردارند، و تو آنها را می‌شناسی، برآورده ساز.
من نیک می‌دانم که تو، نیایشهایی را که از دل برآید، و برای انجامی نیک باشد، پاسخ خواهی گفت.
- ای هورامزدا، با آوای خود، بر خرد و اندیشه‌ی من، که با این نیایش‌ها، راستی و اندیشه‌ی نیک را برای همیشه نگاهبانم، بیاموز و بازگوی که در آغاز، هستی و آفرینش چگونه پدیدار گشته است؟[٢]
يادداشت ۱: اين بخش از اوستا برای دانشنامهی آريانا توسط مهديزاده کابلی بیشتر براساس گزارش دکتر حسين وحيدی تهيه و گردآوری شده است.
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- گاتها (کهن‌ترين بخش اوستا)، گزارش از ابراهيم پورداوود، ص ۱۳٠
[۲]- گاتها (سرودهای مينوی زرتشت)، گزارش دکتر حسين وحيدی، صص ۱٠-۱۴
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□ گاتها (کهن‌ترين بخش اوستا)، گزارش از ابراهيم پورداوود، تهران: انتشارات اساطير، چاپ ۱۳٧٧ خ
□ گاتها (سرودهای مينوی زرتشت)، گزارش دکتر حسين وحيدی، تهران: مؤسسۀ انتشارات اميرکبير، ۱۳۸۱ خ
[برگشت به بالا] [گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله]
