از: دکتر حسين وحيدی
[↑] هات ٢٩
۱
٢
٣
۴
۵
٦
٧
٨
۹
۱٠
۱۱
[↑] پی‌نوشت‌ها
[↑] جُستارهای وابسته
[↑] سرچشمه‌ها
[برگشت به بالا] [گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله]
- اَهونَوَد گاه
- يادداشت‌ها
- پی‌نوشت‌ها
- جُستارهای وابسته
- سرچشمه‌ها
[اوستا] [اُشتَوَد گاه]
[↑] هات ٢٩
- روان جهان به شما گله می‌دارد،
برای چه مرا آفریدی؟
که مرا به کالبد هستی در آورد؟
خشم و زور و دست یازی و سنگدلی و گستاخی،
مرا فرا گرفته است.
مرا جز تو پشتی و پناهی نیست،
رهاننده‌ی نیکی که مرا برهاند،
به من بنمای.
- و آنگاه،
آفریدگار جهان از راستی پرسید:
راهبر تو در جهان کیست؟
تا ما او را پشتیبان شده و به او
توان آبادی جهان را ببخشیم.
می‌خواهی چه کسی سردار جهان باشد،
تا خشم و آزار دُروَندان را فروشکند؟
- راستی به پاسخ گفت:
از اینان کسی را نمی‌شناسم
که آزار از جهان بردارد،
و راستان را در برابر تبهکاران یاری کند.
در میان این مردمان،
این کس باید تواناتر از همه باشد،
تا به یاریش بشتابیم.
- اهورامزدا بهتر از همه آگاه است
که پیروان خدایان دروغین
در گذشته چه‌ها کردنده‌اند،
و در آینده نیز چه‌ها خواهند کرد،
و تنها، اهورامزدا داور است،
پس هر چه او می‌خواهد همان خواهد کرد
- من و روان جهان بارور،
با دستهای بر افراشته،
اهورا را ستایش می‌کنیم،
و از او می‌خواهیم که
به پارسیان و راهبر آنان،
از سوی دُروندان،
گزندی نرسد.
- آنگاه،
اهورامزدا،
که بافت و سروده زندگی
از دانایی اوست، گفت:
آیا تو سردار و راهبری پارسا نمی‌شناسی؟
آیا تو برگزیده‌ی آفریدگار،
برای نگاهداری و نگهبانی جهان نیستی؟
- این سخن اندیشه انگیز خوشبختی افزا،
از اهورایی است که:
خواستش با راستی هماهنگ است.
اهورامزدا،
برای آبادی جهان،
آن را به پارسیان آموخته است.
ای اندیشه‌ی نیک،
کیست آنکه از تو باشد
و به راستی مردمان را یاری بخشد؟
- من تنها یکی را می‌شناسم که
به آموزش ما گوش فرا می‌دارد،
و او،
زرتشت اسپنتمان است،
و تنها اوست که می‌خواهد
سروده ستایش مزدا و راستی را
به مردمان برساند.
پس ما به او،
شیوایی و دلپذیری سخن می‌بخشیم.
- آنگاه،
روان جهان باز خروشید،
آیا من باید سخنان مرد ناتوانی را
بپذیرم و پشتیبان او باشم؟
مرا براستی آرزوی سردار توانایی بود،
کی چنین کسی،
با دستهای توانای خود،
مرا یاری خواهد کرد؟
- ای اهورا،
از راه راستی و اندیشه‌ی نیک،
به وی نیرو و توانایی ارزانی دار،
تا خانمان آباد و رامش پدید آورد.
ای مزدا،
من او را برترین آفریده‌ی تو می‌شناسم.
- ای اهورامزدا،
کی راستی و اندیشه‌ی نیک و توانایی مینویی
به ما روی خواهد کرد؟
کی انجمن مغان،
این آیین تو را خواهد پذیرفت؟
اینک که یاوری برای ما رسیده است،
ما آماده‌ی یاری او هستیم.[۱]
يادداشت ۱: اين بخش از اوستا برای دانشنامهی آريانا توسط مهديزاده کابلی بیشتر براساس گزارش دکتر حسين وحيدی تهيه و گردآوری شده است.
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□ گاتها (سرودهای مينوی زرتشت)، گزارش دکتر حسين وحيدی، تهران: مؤسسۀ انتشارات اميرکبير، ۱۳۸۱ خ
[برگشت به بالا] [گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله]
