- واژه‌شناسی
- تاریخچه
- دید کلی
- از دیدگاه ادیان
- از نظر علمی
- يادداشت‌ها
- پيوست‌ها
- پی‌نوشت‌ها
- جُستارهای وابسته
- سرچشمه‌ها
- پيوند به بيرون
[اعمال جنسی] [آمیزش جنسی]
خودارضایی یا اونانیسـم یا ماسـتور باسـیون یا به اصطلاح عوام جَلْق‌زدن (همچنین: برای مردان «اِستِمنأ» و برای زنان «استِشهأ»[۱] نیز نامیده می‌شود) (به انگلیسی: Masturbation)، از روش‌های ارضای میل جنسی است. این عمل، که بیشتر توام با خیال‌بافی است و آمیزش جنسی را همانندسازی می‌کنند، با انگیزش و تحریک اندام جنسی شخص از سوی خودش و یا با آلات مصنوعی و ابزارهای ماشینی انجام می‌گیرد و معمولاً انجام آن تا رسیدن به اوج لذت جنسی ادامه پیدا می‌کند که در مردان همراه با بیرون پاشیدن منی و در زنان به‌صورت اسپاسم (سفتی عضلانی) همراه با لذت شدید در ناحیهٔ مهبل می‌باشد[٢].
خودارضایی نوجوانان و جوانان، مدتی پس از بلوغ و به‌ویژه در ایام پیش از ازدواج یک امر طبیعی و به‌دلیل کمبود رابطه جنسی انجام می‌گیرد و حتی در صورت عدم اقدام به آن، در هنگام خواب تخلیه و ارگاسم صورت خواهد گرفت. این عمل، در نزد هر دو جنس شایع است[٣] و تقریباً ۶۰ تا ۹۰ درصد پسران و ۴۰ درصد دختران خودارضایی می‌کنند[۴].
با آن‌که، در گذشته خودارضایی گونه‌ای از انحراف جنسی و ذهنی تلقی می‌شد. اما از دیدگاه پزشکی هیچ مدرکی وجود ندارد که این عمل، چه از لحاظ جسمی و چه از نظر روحی روانی مضر باشد[۵]. بنابر این، خودارضایی به‌عنوان روشی سالم، طبیعی و ایمن در نظر گرفته می‌شود که بسیاری از خطرات روابط جنسی دوطرفه و بیماری‌های مقاربتی را دربر ندارد.[٦]
[↑] واژه‌شناسی
خودارضایی از نظر متون مذهبی «استمنأ» خوانده می‌شود. «اِستِمنأ» واژه‌ی عربی، از باب استفعال[٧]، به‌معنای «طلب خروج منی کردن بدون مقاربت جنسی» یا همان «خودارضاعی» و «جَلْق‌زدن» مردان است؛ خودارضاعی، در واقع، «خارج ساختن منی از آلت تناسلی خود، بدون مقاربت جنسی و با مالش دست است که این عمل در شرع اسلام حرام است»[٨].
«استِشهأ» نیز واژه‌ی عربی، از باب استفعال، به‌معنای طلب شهوت یا خودارضاعی زنان است[۹] و حکم دینی آن همان گناه کبیره است و تفاوتی با استمنأ در جنس مذکر ندارد[۱٠].
واژه‌ی انگلیسی «مستوربشن» (masturbation) که در زبان فارسی به‌شکل «ماستور باسیون»، به‌کار می‌ود، به‌معنای خودارضایی (onanism) در قرن هیجدهم میلادی با اقتباس از واژه‌ی لاتینی «masturbari» پدید آمد که منشأ واژه‌ی لاتین آن نامشخص است. اما به‌صورت تأیید ناشده، این واژه را یکی از مشتقات واژه‌ی «mazdo» (آلت تناسلی مرد) که برگرفته از واژه‌ی یونانی (μέζεα) «mézea» به‌معنای «اندام تناسلی» یا به تعبیر دیگر «بی‌عفت‌کردن با دست»، دانسته‌اند[۱۱].
[↑] تاریخچه
به‌طور مشخص، اطلاعات درستی در دست نيست كه اولين‌بار چه كسانی، در چه زمانی و در کجا خودارضایی را باب كرده‌اند؛ اما از قراین شاید بتوان گفت که خودارضایی، قدمتی همزمان با تاریخ پیدایش انسان دارد. هرچند، از تصاویر یافته‌شده در غارها و دیگر یافته‌های موجود از دوران ماقبل تاریخ شواهدی دال بر خودارضایی یافت نمی‌شود، ولی خودارضایی گونه‌ای از شامپانزه به‌نام «بونوبو» که دارای ۹٨/۴ درصد دی‌ان‌ای مشترک با انسان است، به احتمال خودارضایی انسان اولیه قوت می‌بخشد. تصویر خودارضایی مردها در جهان باستان تصویری دور از ذهن و عجیب نیست. برای مثال مصریان خودارضایی را به‌عنوان عملی که از طریق آن خدای خورشید، «اتوم» اولین معادل آدم و حوا یعنی «شو» و «تفنوت» را خلق کرد، جشن می‌گرفتند. سومری‌ها که نخستین زبان نوشتاری غربی را اختراع کردند از خودارضایی خدای خود «انکی» یاد می‌کنند که از اسپرمش آب روانی در رودخانه تیگریس جاری می‌شد[۱٢]! همچنین، از نقاشی‌های به‌دست آمده در چين و هند در معابد كلئوپاترا و كتاب‌های جنسی قديمی، می‌توان حدس زد كه اين عمل، از گذشته‌های بسيار دور، در بين انسان‌ها شايع بوده و رواج داشته است[۱٣].
از سوی دیگر، محکوم کردن خودارضایی قدمتی به اندازه بارورپرستی بشر دارد و احتمالاً ریشه در این حقیقت دارد که انسان اولیه امنیت بیشتر خود را در زندگی به‌صورت گروهی و قبیله‌ای دید. هر چه قبیله‌ای بزرگتر بود شانس بیشتری برای تصاحب قلمرو جدید و گسترش پایه‌های قدرت خود داشت. از لحاظ تئوری دلیل آن‌که هر گونه عمل جنسی که منجر به افزایش جمعیت نمی‌شود (مثل سکس دهانی، سکس اینال، همجنس‌گرایی و خودارضایی) از دید عموم غلط و غیراخلاقی شمرده می‌شود همین موضوع است. در حالی‌که این تئوری در جهان پر جمعیت امروز منطقی به‌نظر نمی‌رسد ولی این ساختار عقیدتی کماکان طرز فکر بسیاری از مردم را تحت عنوان «ارزش‌های اخلاقی» تشکیل می‌دهد[۱۴].
بنابراین، خودارضایی، از گذشته‌های دور در دین یهود، امر مترود بوده که بیان‌گر قدمت تحریم این عمل می‌باشد[۱۵]. همچنین، به تقلید از احکام دین یهود، خودارضایی، در مسیحیت و اسلام نیز حرام و جزئی از گناهان کبیره محسوب می‌شود.
خـودارضــایـی نه‌تنـها در مشــرق زمیـن، بلکه در غـرب نـیـز یک تـابـو بـه‌شـمار مـی‌رود[۱٦]. با این وصف، اولین‌بار در سده‌های ۱٧ و ۱٨ میلادی، در اروپا بود که این تصور اشتباه که خودارضایی موجب اختلال‌های فیزیکی و روانی می‌شود به‌وجود آمد. برخی از دانشمندان، پزشکان برجسته، فلاسفه و رهبران مذهبی باور داشتند که خودارضایی باعث جنون، کوری، مشکلات جدی برای سلامتی مانند عقب‌ماندگی ذهنی، مشکلات شنوایی و صرع می‌شود. در حقیقت خودارضایی را عامل بروز بالغ بر ٦٠ درصد بیماری‌های روانی و جسمی می‌دانستند. در همان‌سال‌ها حتی قفس‌های فلزی ساخته و پشنهاد شد که دور آلت پسران قرار می‌گرفت و با وجود این‌که امکان نعوظ آلت آن‌ها در این قفس‌ها وجود داشت ولی نمی‌توانستند این عضو خود را لمس کنند تا عملاً خودارضایی برای آن‌ها ممکن نباشد[۱٧].
با این حال، خودارضایی تا اواخر ده‌ی شصت قرن بيستم ميلادی از جمله اعمال مضر و مترود در جامعه پزشكی شناخته می‌شد، اما، با توجه به توسعه و گسترش علوم مختلف از جمله پزشكی، روان‌شناسی و ... اين تصور كه خودارضایی دارای مضرات بسياری است، كم كم رنگ باخت و جای خود را به‌يك واقع‌گرايی داد كه بر مبنای مستندات علمی ايجاد شد و بر اساس آن خودارضایی جزئی از واکنش‌ها (رفلكس‌ها)ی طبيعی بدن شناخته شد و مضراتی كه برای آن برشمرده می‌شد، با آزمايش‌ها و تحقيقات بيشتر علمی رد شدند و توجيه علمی نيافتند[۱٨].
بدین‌ترتیب، در نیمه‌ی دوم قرن بیستم بود که افرادی از جوامع پزشکی در صحت این‌که خودارضایی باعث بروز بیماری‌هایی گوناگون می‌شود، شک کردند[۱۹].
[↑] دید کلی
[↑] از دیدگاه ادیان
در تائویسم، که یک آیین قدیمی چینی و نوید بخش زندگی طولانی است، مردان از خودارضایی منع شده‌ند. زیرا با اعتقاد به منابع انرژی در شکم تحتانی، استمنا بدن را از انرژی تخلیه و مانع ادامه‌ی حیات هارمونیک که به آن نوید داده شده، می‌شود. همچنین اعتقاد بر این است که خود ارضایی زنان باعث کاهش طول عمر و امراض لاعلاج در آنان می‌شود.
[↑] از نظر علمی
از نظر پزشکی، هیچ زیانی در خودارضایی مشاهده نشده است و اگر می‌تواند فشار جنسی را کاهش دهد ممکن است به نفع فرد هم باشد. تحقیقات زیادی به این نتیجه رسیده‌اند که خودارضایی به‌خصوص در زنان به شناخت بهتر جسم و ویژگی‌ها و تمایلات جنسی فرد کمک می‌کند که بر کیفیت رابطه جنسی تاثیر می‌گذارد. امروزه یکی از راه‌حل‌های انزال زودرس در مردان از نظر طبی این است که اگر انزال زودرس به‌دلیل بیماری زمینه‌ای نیست، برای ایجاد تأخیر در انزال می‌توان یک ساعت قبل از سکس خودارضایی کرد.[٢٠]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط … برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱: سارا ناصرزاده، پاسخ به‌پرسش‌ها دربارۀ رابطه جنسی
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]-
[٢]-
[٣]-
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]- عمید، حسن، فرهنگ فارسی عمید، ج ۱، ص ۱۴۹.
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]- دکتر نادر، تاریخچه‌ی خودارضایی از دوران ما قبل تاریخ تا امروز و ریشه‌ی باورهای غلط رایج در مورد آن، تارنمای ایران سلامت
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[۱٨]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ [1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20]