رابطه جنسی مقعدی

از: دانشنامه‌ی آریانا

فهرست مندرجات

• معناشناسی
  
• پیشینه‌ی تاریخی
  
• لذت آمیزش مقعدی
  
• روش‌های آمیزش معقدی
  
• خطرات احتمالی
  
• نگرش فرهنگی
  
• يادداشت‌ها
  
• پيوست‌ها
  
• پی‌نوشت‌ها
  
• جُستارهای وابسته
  
• سرچشمه‌ها
  
• پيوند به بيرون
  
  

[...]

[...]

رابطه جنسی مقعدی یا سکس مقعدی (به انگلیسی: Anal Sex)، نام نوعی از آمیزش جنسی است که در آن از مقعد زن یا مرد به‌عنوان عضو جنسی استفاده می‌شود.[۱]



[↑] معناشناسی

سکس مقعدی میان یک زن و مرد که در دین اسلام وطی دبر گفته می‌شود، عبارت است از انجام عمل جنسی (خفت‌وخیز) توسط دخول آلت تناسلی مردانه به مقعد زن. این نوع سکس بین دو مرد را لواط می‌گویند.[٢]


[↑] پیشینه‌ی تاریخی

در یونان باستان روابط بین مردان و پسران جوان معمول بوده‌ است که به آن عشق افلاطونی گفته می‌شود؛ اما این روابط به بوسیدن، نوازش کردن، دخول مقعدی، و قرار دادن آلت در میان باسن محدود بود. هادریان امپراتور روم باستان نیز دارای تمایلات همجنس‌خواهانه بوده؛ وی بر اساس روایات با سردار سپاهش آنتونیوس آمیزش جنسی از راه مقعد داشت.

تصویر نقاشی‌شده از آمیزش جنسی از راه مقعد، میان هادریان (امپراطور رم) و آنتینوس در مصر. اثر ادوار هنری آوریل.

کتاب مقدس در عهد عتیق، به آمیزش جنسی مقعدی میان مردان اشاره دارد. قومی که در سدوم زندگی می‌کردند و لوط پیامبر آنان بود، به این عمل شهرت داشتند.


[↑] لذت آمیزش مقعدی

لذت‌بخش بودن رابطه جنسی از طریق مقعد به‌علت وجود میزان زیاد پایانه‌های عصبی در بخش مقعد است. در مردان رابطه مقعدی هم‌چنین باعث تهیج و تحریک پروستات (عضوی که در مرحله اوج تحریک جنسی، احساس لذت را کنترل و میسر می‌سازد) می‌گردد.

گیرنده‌های لذت زیادی در کانال کون (آنال) وجود دارد، اما از طرف دیگر به دلیل وجود پایانه‌های عصبی بسیار، ممکن است که در صورت کم‌توجهی و یا عدم آگاهی هر یک از شرکای جنسی، درد زیادی در اولین تجربه رابطه مقعدی تجربه شود و خوشی یا لذت نزدیکی فروکش کند. ممکن است چنین تجربه‌ای باعث شود که بسیاری از این نوع آمیزش چشم‌پوشی کنند.

افزون بر این، مشکلاتی را می‌تواند برای شخص مفعول ایجاد کند، از جمله این‌که عضلات حلقوی که کانال آنال را می‌بندد دچار اشکال می‌شوند. زیزا، گیرنده‌هایی که در مجرای مقعد وجود دارد، بسیار حساس هستند و برای همین به‌محض این‌که مدفوع وارد انتهای رکتوم می‌شود فرد احساس می‌کند باید دستشویی برود. این گیرنده‌ها به‌حدی حساس هستند که فرد تفاوت وجود گاز و مدفوع را می‌فهمد و آن‌ها را از هم تفکیک می‌کند. بنابراین، انجام آمیزش مقعدی در درازمدت حتماً آسیب‌هایی به فرد وارد می‌کند و مشکلات ماندگار فیزیولوژیک ایجاد می‌کند.


[↑] روش‌های آمیزش معقدی

زن باید به‌صورت چهار دست‌وپا قرار بگیرد. به‌طوری‌که سر و شانه و دستان او به زمین برخورد کند و باسنش بالا بیاید (مانند گربه‌ها قرار بگیرد). پیش از دخول، آلت مرد باید با کرم مرطوب‌کننده یا نرم‌کننده کاملاً چرب و هم خیس شود. هم‌چنین، داخل مقعد زن نیز باید با کرم کاملاً چرب شود. پس از آن، ابتدا یکی از انگشتان چرب شده که ناخن نداشته باشید - چون احتمال دارد باعث خونریزی شود - آرام آرام وارد مقعد گردد. ۱٠ ثانیه صبر شود، سپس آن‌را تکان داده تا دهانه‌ی مقعد جا باز کند.

بعد از آن، انگشت بعدی هم چرب شده و در کنار انگشت اولی وارد شود. این دو انگشت در داخل چرخانده شود (این کار باعث می‌شود: نخست، ماهیچه‌ها و بافت‌های مقعد به این‌که چیزی از بیرون وارد شود عادت کنند. چون در حالت طبیعی بافتش طوری است که فقط می‌تواند چیزی را به بیرون بدهد. دوم، سبب می‌شود داخل مقعد چرب شود و آلت راحت‌تر وارد گردد. سوم، دهانه‌ی مقعد گشادتر می‌شود که این امر از درد، شریک جنسی می‌کاهد).

این‌بار هم ۱٠-۱۵ ثانیه صبر شود و دو انگشت چرخانده شود و وقتی مقعد جا باز کرد، انگشت سوم وارد شود. پس از ۱٠ ثانیه، انگشتان بیرون شوند. بدین ترتیب، دهانه‌ی مقعد اندازه‌اش بسیار بزرگ‌تر و بازتر شده و آماده‌ی دخول است. در این حالت، باسن شریک جنسی تا حدامکان بالا آورده شود و زن با دو دست باسن خود را از دو طرف بکشد. بعد مرد باید آرام سر آلت خود را وارد کند (فقط سر). درد تا ۵٠٪ در این مرحله کاهش یافته است. باید مکث گردد تا باسن به این سایز که قرار است وارد شود، عادت کند. پس از این‌که زن گفت درد او متوقف شده و آماده است. بعد آرام آرام آلت تناسلی وارد شود. باز هم ۱٠ ثانیه صبر شود تا پوست و بافت‌های مقهد کش بیایند و باز شوند. اگر صبر نشود با عجله وارد گردد، بافت‌ها تخریب می‌شوند و زن درد می‌کشد و رابطه جنسی برای او دردناک می‌شود. بنابراین، پس از ورود هر چند سانت آلت مرد به مقعد صبر شود تا لذت بیشتر فراهم گردد. سپس، می‌توان، آمیزش مقعدی را پهلو به پهلو، مرد روی زن و یا زن بالای مرد نیز انجام داد.



[↑] خطرات احتمالی

در صورت عملکرد نادرست، و عدم رعایت روش‌های بهداشتی، سکس مقعدی می‌تواند یکی از راه‌های شیوع بیماری‌های جنسی مانند ایدز باشد. چرا که در این روش سکس، احتمال خراش و در نتیجه انتقال خون میان دو فرد بالا می‌باشد.

در صورتی که یکی از شریک‌های جنسی، در یک رابطه جنسی مقعدی، چه زن و چه مرد، آلوده به ویروس اچ. آی. وی. باشد، قادر به انتقال آن به شخص فاعل بیشتر از رابطه واژینال می‌باشد.

بر اساس آمار، انتقال ویروس اچ. آی. وی. از طریق رابطه جنسی مقعدی، همچنان بالاترین میزان درصد خطر اننقال را به خود اختصاص می‌دهد. در بین افراد آلوده از طریق آمیزش جنسی، مردان همجنسگرایی که به رابطه مقعدی گرایش دارند، بیشترین قربانیان این ویروس را تشکیل می‌دهند.

در ضمن، انجام رابطه جنسی مقعدی به‌صورت مکرر، به‌تدریج سبب فراخ‌تر شدن مقعد شده و چین‌های مخاطی مقعد از بین رفته و در موارد پیشرفته ممکن است به عضلات بندآر (اسفنگتر = دریچه مقعد) صدمه وارد شود که سبب نارسایی این عضله و نیز ایجاد بی‌اختیاری مدفوعی - به‌ویژه در سنین کهولت - خواهد شد.

اگر کودکان با زور مورد تجاوز جنسی از مقعد قرار گیرند، چون مجرای مقعد تنگ و باریکی دارند، علائم تروما مانند درد شدید نواحی مقعد، بالاکشیده‌شدن عضلات مقعد و قیفی شکل‌شدن آن، خونمردگی یا خراشیدگی و زخم در لابلای چین‌های مقعد و گاه پارگی‌های شدید مخاطی و عضلانی مشاهده می‌شود. از آن‌جایی که مقعد از نواحی رفلکس‌زای بدن است در موارد نادری حتی مرگ ناگهانی نیز گزارش شده‌ است.


[↑] نگرش فرهنگی

در بسیاری از ملل و فرهنگ‌ها برای رابطه مقعدی بین مرد و زن و بین دو مرد منع مذهبی وجود داشته و حرام شمرده می‌شود. از جمله در دین اسلام، سکس مقعدی بین دو مرد که به آن لواط گفته می‌شود، به‌شدت منع شده است (حرام) و از گناهان کبیره‌ به‌شمار می‌رود و حتا برای آن، مجازات اعدام هم وجود دارد. اما در مورد جواز سکس مقعدی مرد و زن، بین علمای اسلامی اختلاف نظر است، به‌گونه‌ای که برخی معتقدند این عمل کاملاً حرام است و اگر کسی انجام داد باید توبه کند و پاره‌ای بر این باور هستند که اگر زن راضی نباشد حرام و در غیر این‌صورت شدیداً مکروه‌است. اهل سنت این کار را شدیداً حرام می‌داند و حتی برخی از علمای آنان فتوا داده‌اند که اگر مردی چنین کاری انجام دهد زنش می‌تواند فوراً از او طلاق بگیرد.


[↑] يادداشت‌ها

يادداشت ۱: اين مقاله برای دانش‌نامه‌ی آريانا توسط مهدی خراسانی و مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.

[↑] پيوست‌ها

پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:

[↑] پی‌نوشت‌ها

[۱]-
[٢]-
[٣]-
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[۱٨]-
[۱۹]-
[٢٠]-

[↑] جُستارهای وابسته

□
□
□

[↑] سرچشمه‌ها

□
□
□
□

[↑] پيوند به بیرون

□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]