[اسراییل]
اسراییل تنها دمکراسی مستقر در منطقه خاورمیانه است، منطقهیی که مردمش سالهاست برای دمکراسی میجنگند. آیا این نظر درست است یا نادرست؟
وقتی بنیانگزاران دولت اسراییل در سال ۱۹۴٨ به دنبال عبارتی کوتاه برای تعریف آن برآمدند، بهترین توصیف را این گونه یافتند: اسراییل دولتی یهودی و دمکراتیک است.
بعد از بیش از هفتاد سال هنوز در ساختار سیاسی اسراییل تلاش برای وفادار ماندن به هر دوی این صفات، یهودی و دمکراتیک، مشهود است. دولت اسراییل تنها دولت جهان است که در آن اکثریت با یهودیان است و خود را بانی میراث ملت یهود میشناسد. دولت اسراییل هر یهودی در هر گوشه و کنار جهان را بالقوه شهروند خود میشمارد. از سوی دیگر، ساز و کار شناخته شده دمکراسی در اسراییل زنده و برجاست. از جمله حق رای شهروندان، چه عرب چه یهودی، محدود نمیشود. احزاب، فعال و پر جنب و جوشند. پارلمان، صحنه قدرت آزمایی این احزاب است و استقلال قوه قضائیه اسراییل هم در مقیاس منطقهیی مثال زدنی است. آیا اینها کافی نیست اسراییل را یک دمکراسی بنامیم؟ ولی آیا این نظام برای همه شهروندانش دمکراسی است؟ آیا در بطن تعریف دولت اسراییل، دولتی یهودی و دمکراتیک، تناقضی نهفته نیست؟[۱]
در برنامۀ پرگار کارشناسان اسراییل و خاورمیانه به این پرسشها پاسخ میگویند.
[↑] اسراییل، دموکراتیک یا نه؟
[↑] يادداشتها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی ارسال شده است.
[↑] پینوشتها
[۱]- اسراییل، دموکراتیک یا نه؟، بخش فارسی بی بی سی: چهارشنبه ٠۱ ژوئن ٢٠۱۱ - 11 خرداد ۱٣۹٠
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمهها
□ بخش فارسی بی بی سی