میلر، استانلی

از: دانشنامه‌ی آریانا

فهرست مندرجات

• زندگی‌نامه
  
• آزمایش پیدایش حیات
  
• يادداشت‌ها
  
• پيوست‌ها
  
• پی‌نوشت‌ها
  
• جُستارهای وابسته
  
• سرچشمه‌ها
  
• پيوند به بيرون
  
  

[زندگی‌نامه‌ها]

[زیست‌شناسان]

استانلی لوید میلر (به انگلیسی: Stanley Lloyd Miller) (زادۀ ۱۹۳۰ م - درگذشتۀ ۲۰۰۷ م)، شیمیدان و زیست‌شناس آمریکایی است که به‌دلیل تحقیقات در مورد منشأ حیات به‌ویژه آزمایش میلر - یوری[۱] مشهور است[٢].

او در این آزمایش، که در محیط و شرایطی انجام می‌گرفت که توانست بازنمایی شرایط اولیه جوی زمین باشد، توسط فرآیندهای نسبتاً ساده فیزیکی از مواد معدنی ترکیبات آلی پیچیده پدید آورد[٣].


[↑] زندگی‌نامه

استنلی میلر، در ۷ مارس ۱۹۳۰ میلادی، در اوکلند، یکی از شهرهای بزرگ ایالت کالیفرنیا در کشور آمریکا به‌دنیا آمد[۴]. در سال ۱۹۵۱، از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی (مشهور به دانشگاه برکلی) مدرک لیسانس خود را به‌دست آورد و سپس در دانشگاه شیکاگو که در سال ۱۹۵۴، در رشتۀ شیمی از آنجا به درجۀ دکترا نایل آمد، شاگرد «هارولد یوری»[۵] بود.

در سـال ۱۹۵۳، میلـر در حالـی که هنـوز دانشـجوی کارشـناسی ارشد در شیکاگو بود، مقاله معـروف خـود را با فـرنام، «تولیـد اسـیدهای آمینه تحت شـرایط احتمالی اولیۀ زمین» (A Production of Amino Acids under Possible Primitive Earth Conditions)، زیر نظر هارولد یوری منتشر کرد[٦].

وی تحقیقات خود را در موسسه فناوری کالیفرنیا، بین سال‌های ۱۹۵۴-۱۹۵۵ ادامه داد و پس از آن، به‌بخش بیوشیمی دانشگاه کلمبیا - که در مرکز شهر نیویورک واقع است - پیوست؛ جایی که در آن‌جا برای ۵ سال آینده مشغول به‌کار بود. او سپس به کالیفرنیا بازگشت و در آن‌جا، ابتدا از سال ۱۹٦٠ تا سال ۱۹٦٢، به‌عنوان استادیار، پس از آن، بین سال‌های ۱۹٦٢-۱۹٦٨ به‌عنوان دانشیار به‌تدریس پرداخت و سر انجام، از سال ۱۹٦٨، در همان دانشگاه در سن دیگو، استاد شیمی بود[٧].

در نهایت، استنلی میلر، در ۲۰ مه ۲۰۰۷ میلادی، در سن ٧٧ سالگی ديده از جهان فروبست[٨].


[↑] آزمایش پیدایش حیات

در آغاز قرن بیستم دو بیوشیمیست به‌نام‌های الکساندر اپارین و جان هالدین اظهار داشتند که ترکیبات پیچیده شیمیایی موجودات زنده، از مولکول‌های ساده موجود بر کره‌ی زمین حاصل شده‌اند. در سال ۱۹۵۳ میلادی، استنلی میلر با ایجاد شرایط اولیه‌ی کره‌ی زمین توانست در آزمایشگاه این ترکیبات پیچیده آلی را به‌وجود آورد. وی برای این منظور گازهای آمونیاک، متان، هیدروژن و بخار آب را با هم مخلوط کرد و توسط تخلیه‌های الکتریکی با ولتاژ بالا، شرایط ترکیب آن‌ها را فراهم ساخت. میلر توانست پس از چند هفته، مایعی پرتقالی رنگ که در آن بیش از شش نوع مختلف آمینواسید، سیانورهیدروژن و انواع آلکالوییدها را داشت، به‌دست آورد. به این ترتیت، مولکول‌های ساده، تبدیل به مولکول‌های آلی شدند. شرایطی را که میلر در آزمایشگاه فراهم آورد، تقریباً همان شرایط اولیه‌ی جوی کره‌ی زمین بود. البته این دستگاه طی چند هفته مواد آلی را تولید می‌کرد، در صورتی که مواد آلی در جو کره زمین طی میلیون‌ها سال تولید شده‌اند[۹].


[↑] يادداشت‌ها

يادداشت ۱: اين مقاله برای دانش‌نامه‌ی آريانا توسط مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.

[↑] پيوست‌ها

پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:

[↑] پی‌نوشت‌ها

[۱]-
[٢]-
[٣]-
[۴]-
[۵]-

[٦]- Stanley Lloyd Miller, Oxford Dictionary of Scientists

[٧]-
[٨]-
[۹]-

[↑] جُستارهای وابسته

□
□
□

[↑] سرچشمه‌ها

□
□
□
□

[↑] پيوند به بیرون

□ [1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20]