فهرست مندرجاتعشق و اروتیسم
عشق و اروتیسم در آثار چند هنرمند بزرگ اروپا
- گوستاو کلیمت، جاودانه‌ساز زنان
- زنان زیباروی کلیمت
- طراح زبردست عشق و اروتیسم
- زئوس دانائه را حامله کرد
- رسوایی در وین
- آمادئو کلمنته مودیلیانی
- استعداد طراحی پیکر برهنه
- رسیدن به خلاقیت با پیروی از بی‌نظمی
- آگوست رودن، پیشتاز مجسمه‌سازی مدرن
- بی‌پروایی جنسی
- مجسمههای برنزی
- پتر پاول روبنس
- سه اسطوره زیبا
- دختران لوط
- يادداشت‌ها
- پی‌نوشت‌ها
- جُستارهای وابسته
- سرچشمه‌ها
[قبل] [بعد]
در کانون بخش بزرگی از آثار بسیاری از نقاشان اروپایی عشق و اروتیسم نشسته است. از میان آثار نقاشان بزرگی که به عشق و اروتیسم پرداخته‌اند چند نمونه انتخاب شده‌اند: گوستاو کلیمت، آمادئو مودیلیانی، آگوست رودن و پتر روبنس.
[↑] گوستاو کلیمت، جاودانه‌ساز زنان
گوستاو کلیمت (۱۸۶۲- ۱۹۱۸) در وین به‌دنیا آمد. پدرش گراورساز بود و او ابتدا می‌خواست حرفه پدر را دنبال کند، اما بورس تحصیلی در رشته هنر شهر وین سرنوشت او را تغییر داد. تمرکز خیره‌کننده، توازن و تعادل هارمونیک سبب شده آثار کلیمت تقلیدناپذیر شوند. این هنرمند اتریشی هرگز ازدواج نکرد اما روابط عاطفی تنگاتنگی با زنان مختلف داشت؛ زنانی که بیشتر مدل‌اش بودند و برخی از آنان به قشر بالای جامعه تعلق داشتند.
[↑] زنان زیباروی کلیمت
کلیمت تصویری کشیده است که به نظر می‌رسد فرانتس شوبرت، موسیقیدان اتریشی باشد در حال نواختن پیانو. اما گویا در این نقاشی نظر کلیمت بیش از شوبرت متوجه زنان متعددی است که در صحنه حاضرند. ماریا سیمرمن (سمت چپ) معشوقه کلیمت بود و از او دو فرزند داشت. تابلوی «شوبرت پشت پیانو».
[↑] طراح زبردست عشق و اروتیسم
کلیمت از هنرمندان آوانگاردی بود که بر نقاشی آکادمیک شورید و با نوآوری‌هایش بر هنرمندان مدرن تأثیر گذاشت. او اما هنر خود را بر نمادهای ساده و آشنا بنا می‌کرد تا برای هر نگاهی مانوس باشند. فرم‌‌های هارمونیک و ترکیب‌های چشم‌نوازی که این طراح زبردست برای بیان عشق و رسم پیکر و حالت‌های اروتیک می‌آفرید، الگوی هنرمندانی جوان‌تر چون شیله و کوکوشکا بود. یکی از معروف‌ترین تابلوهای کلیمت به‌نام «بوسه».
[↑] زئوس دانائه را حامله کرد
موضوع تابلوی «دانائه» برگرفته از اساطیر یونان است. کلیمت در این اثر نزدیک‌ترین رابطه انسانی میان زن‌و‌مرد را بیان می‌کند. دانائه دختر پادشاه آکریسیوس بود. این شاه پسری نداشت. از کاهنان شنید که دخترش پسری از زئوس به‌دنیا می‌آورد و همین پسر روزی جد خود را می‌کشد. شاه دانائه را در دخمه‌ای زندانی کرد تا فرزندی به‌دنیا نیاورد. زئوس از سقف دخمه به‌شکل بارانی از طلا بر دانائه بارید و او را حامله کرد.
[↑] رسوایی در وین
کلیمت در سال ۱۸۹۴ طرح سه نقاشی دیواری تمثیل‌گونه را برای سقف سالن اجتماعات دانشگاه شهر وین به اجرا درآورد. (تصویر) اجرای این طرح با انتقادهای شدیدی روبه‌رو شد. استفاده از تمثیل‌های بی‌پروا و جسورانه‌ی بدن‌های برهنه زنان با اعتراض بسیاری روبرو شد. بسیاری این طرح را رسوایی‌ای برای هنر نقاشی دانستند. هر سه نقاشی سرانجام در جریان عقب‌نشینی نیروهای ارتش هیتلر در سال ۱۹۴۵ از بین رفتند.
[↑] آمادئو کلمنته مودیلیانی
آمادئو کلمنته مودیلیانی، نقاش و مجسمه‌ساز ایتالیایی، در خانواده‌ای یهودی در ایتالیا به دنیا آمد اما بیشتر دوران کاری زندگیاش را در فرانسه گذراند. او در ۳۵ سالگی در پاریس در فقر درگذشت. مودیلیانی ابتدا آثاری را در عرصه هنر فیگوراتیو خلق کرد و پس از چندی به هنر مدرن روی آورد. چهره‌های ماسک‌مانند ِ پرتره‌های او لاغری اغراق‌آمیزی دارند. «خودپرتره مودیلیانی»
[↑] استعداد طراحی پیکر برهنه
مودیلیانی علاوه بر نقاشی منظره، پرتره و طبیعت بیجان، به نقاشی و طراحی پیکر برهنه‌ی زنان توجه خاصی داشت. او هجده ساله بود که در دانشکده هنرهای زیبای فلورانس، در مدرسه‌ی آزاد نقاشی تندیس‌های عریان نام‌نویسی کرد. تابلوی «زنی برهنه با دست‌های قلاب کرده».
[↑] رسیدن به خلاقیت با پیروی از بی‌نظمی
مودیلیانی یکی از اعضای سرشناس گروه هنرمندان موسوم به «مدرسه آوانگارد پاریس» بود. او از نوجوانی تحت تأثیر فلسفه و ادبیات فلسفی بود و علاقه‌ی بسیاری به نیچه داشت. روابط عاشقانه‌ی پی‌در‌پی و مصرف بیش از حد مشروب و مواد مخدر او را با مشکلات فراوانی روبرو کرده بود. مودیلیانی بر این نظر بود که راه رسیدن به حقیقت ِ خلاقیت، پیروی از بی‌قاعدگی و بی‌نظمی است. تابلوی «زنی برهنه که روی مبل نشسته»
[↑] آگوست رودن، پیشتاز مجسمه‌سازی مدرن
آگوست رودن، هنرمند پرشور و خلاق سده‌ی نوزدهم اروپا، در دوازدهم نوامبر ۱۸۴۰ در پاریس به‌دنیا آمد. او یکی از پایه‌گذاران مجسمه‌سازی مدرن است و مشهورترین مجسمه‌ساز زمان خود به‌حساب می‌آید. شهرت‌اش بیشتر به‌خاطر مجسمه‌هایی است که ساخته. در کودکی علاقه فراوان‌اش به نقاشی سبب شد که سر از مدرسه شاهنشاهی هنر و طراحی درآورد و در ۱۷ سالگی برنده دو جایزه نقاشی و طراحی شود.
[↑] بی‌پروایی جنسی
در مجسمههای رودن اضطراب و شور بشری به وضوح دیده می‌شود. مطالعه جسورانه رودن در موضوع‌های جنسی بی‌پروایانه تصویر می‌شوند. رابطه عاشقانه ممنوع او با شاگردش کامیل کلودل زیباروی، هنگامی که رودن با همسر خود زندگی می‌کرد، گرچه مشکلات فراوانی برایش به ارمغان آورد، اما الهام‌بخش آثار هنری فراوانی شد. تندیس ِ»Faune et Nymphe«
[↑] مجسمههای برنزی
رودن مجسمههای گوناگون و متعددی از مرمر ساخت که بیش از همه پرتره بودند. از اغلب مجسمههای رودن قالب برنز نیز تهیه می‌شده است. برنز به رودن هم امکان آفرینش تندیس‌هایی با پیچیدگی خاص را می‌داد و هم برایش سودآور بود. بیش از ۳۰۰ قالب از اثر «بوسه» (عکس بالا) در زمان حیات رودن به فروش رسید.
[↑] پتر پاول روبنس
پتر پاول روبنس (۲۸ ژوئن ۱۵۷۷ – ۳۰ مه ۱۶۴۰) یکی از بزرگ‌ترین نقاشان سبک باروک در قرن ۱۷ میلادی بود. این هنرمند به‌نام در شهر زیگن آلمان به دنیا آمد و بخش بزرگی از زندگیاش را در شهر آنتورپن بلژیک گذراند. موضوع کارهای او بیشتر پرتره، منظره و صحنه‌های اسطوره‌ای - دینی بودند.
[↑] سه اسطوره زیبا
یکی از نقاشی‌های به‌نام روبنس سه‌دختر جوان را با شکم‌هایی برآمده نشان می‌دهد. روبنس ایده این نقاشی را از داستان‌های اساطیری برگرفته است. همسر دوم روبنس، هلن فورمنت، یکی از این سه زن است (سمت چپ). روبنس چهار سال پس از مرگ همسر اولش عاشق هلن ۱۶ ساله‌ی زیباروی شد و از او تابلوهای بسیاری کشید. می‌گفت: «تنها كاری كه هرگز خسته‌ام نمی‌كند نقاشی از هلن است.» تابلوی «سه الهه».
[↑] دختران لوط
نقاشی‌های روبنس زنده‌اند و در آنها نور و رنگ در ارتباطی دینامیک قرار دارند. روبنس گرچه داستان‌های اساطیری را دستمایه فعالیت‌های هنری خود قرار می‌داد، اما به هیچ مذهبی گرایش نداشت. برهنگی در نقاشی‌های روبنس امری طبیعی است. مدل‌های او برهنه نشده‌اند تا نقاشی شوند؛ آنها به برهنگی عادت دارند. روبنس در تابلوی «لوط و دخترانش» (تابلو) به افسانه قوم لوط پرداخته است.[۱]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی ارسال شده است.
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- عشق و اروتیسم در آینه هنر: عشق و اروتیسم در آثار چند هنرمند بزرگ اروپا، دویچه وله فارسی
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□ دویچه وله فارسی (از بخشی هنرهای تجسمی)
