 |
|
پدوفیلیا
فهرست مندرجات
- واژه‌شناسی
- پیشینه‌ی تاریخی
- ویژگی‌ها
- تشخیص پزشکی و بالینی
- درمان
- يادداشت‌ها
- پيوست‌ها
- پی‌نوشت‌ها
- جُستارهای وابسته
- سرچشمه‌ها
- پيوند به بيرون
... ...
کودک‌آزاری جنسی یا بچه‌خواهی یا پدوفیلیا (به انگلیسی: ؛ با تلفظ آمریکایی: )، عبارت است از میل شدید جنسی یا تحریک جنسی نسبت به کودکان زیر ۱۳ سال در طول یک دوره حداقل ٦ ماهه. معمولاً سن ۱۳ سال و جوان‌تر؛ هر چند تعریف شروع از بلوغ ممکن است متفاوت باشد. در مورد پدوفیلی نوجوانان، کودک باید حداقل پنج سال کوچک‌تر از نوجوان بچه‌باز (پدوفیل ) باشد.
| ▲ | واژه‌شناسی |
واژه‌ی «پدوفیلیا»، در سال ۱۸۸٦ میلادی، توسط ریچارد فن کرافت-ابینگ، روان‌پزشک آلمانی‌تبار اهل وین، ابداع شد. معادل فارسی دری این واژه، «بچه‌خواهی» یا «بچه‌بازی» است. البته «کودک‌آزاری جنسی» با اصطلاح «با شاهدبازی» تفاوت دارد. به نوشته‌ی دانشنامه‌ی ویکی‌پدیا، در کودک‌آزاری، شخص میل جنسی به کودکان دارد و دختر و پسرش فرقی نمی‌کند، در حالی‌که در شاهدبازی (به‌خصوص نوعی که در فرهنگ‌های دنیای قدیم یونان مدنظر بوده است)، شخص میل به نوجوانِ پسر داشت، و اغلب این رابطه به‌صورت پیر و شاگرد بود.
| ▲ | پیشینه‌ی تاریخی |
اعتقاد بر این است، آزار جنسی کودکان، در طول تاریخ انسان، رخ داده است. اما تا اواخر قرن نوزدهم، به‌طور رسمی، نام‌گذاری، تعریف نشده و مورد مطالعه قرار نگرفته بود. واژه‌ی «پدوفیلیا» نخستین‌بار، توسط ریچارد فن کرافت-ابینگ، روان‌پزشک اهل وین، در سال ۱۸۸٦ میلادی، در کتاب «Psychopathia Sexualis» به‌کار رفت.
| سبب‌شناسی |
|---|
|
در ادبیات روان‌کاوانه هنگامی که از تمایل به برقراری رابطه جنسی با کودکان صحبت به میان می‌آید، به‌عنوان یک آسیب جدی از آن نام برده می‌شود. در سبب‌شناسی آن به ناتوانی فرد در ارضای میل جنسی در قالب عادی آن و پناه بردن به کودکان و جایگزین ساختن آنان به‌جای افراد بالغ اشاره می‌شود که از نظر دکتر محمدرضا ابراهیمی، روان‌شناس و روان‌درمانگر، ریشه در عوامل زیر دارد:
۱- احساس حقارت شدید در رویارویی با جنس مخالف: افراد پدوفیلیک یا بچه‌باز نوعی گرایش اجتنابی از مواجهه و رو در رویی جنسی با بالغان همجنس یا غیرهمجنس دارند. این احساس به روابط اولیه فرد با والدین و به‌خصوص والد غیرهمجنس ارتباط دارد. مردان پدوفیلیک دارای مادرانی بوده‌اند که به با رفتار خود احساس ترس و شرم را از زنانگی و عناصر زنانه در ذهن فرزند خود پرورانده‌اند. پدران این افرادی نیز اکثراً ناتوانی خود را در قالب سختگیری‌های افراطی و غیرمنطقی و ایرادگیری‌های دایمی پنهان می‌ساخته‌اند که در نهایت به ایجاد و افزایش احساس ناتوانی و حقارت و به‌خصوص در رابطه با جنس مخالف انجامیده است. آن‌ها ناخواسته با ایجاد اوهام ناخودآگاه شرم و ترس از زنان و اندام تناسلی آنان در ذهن پسران‌شان به‌تدریج هسته‌های قدرتمندی از جریانات هدایت‌کننده و شکل‌دهنده گرایشات جنسی انحرافی به سمت کودکان را تثبیت ساخته که در بزرگ‌سالی به شکل آسیب جدی نمایان می‌گردد.
٢- نیاز به ارضای اوهام مربوط به احساس حودشیفتگی بدون مقاومت: خوشیفتگی را شاید شایع‌ترین علامت بیمارگونه در پدوفیلیک‌ها دانست. در بررسی‌های زیادی که در خصوص ارتباط بین خودشیفتگی و تمایلات پدوفیلیک در این افراد داشته‌ام دلایل بسیار قوی از قدرتمند بودن آن یافته‌ام که می‌تواند به‌عنوان یک یافته جدید در ادبیات روان‌کاوانه از آن صحبت به میان آورد. اصطلاح «ارضای نیاز خودشیفتگی بدون مقاومت» را برای اولین‌بار در خصوص این افراد به‌کار می‌گیرم. پدوفیلیک‌ها ناتوان از مقابله برای ارضای خودشیفتگی خود با افراد بالغ به ناچار قربانیان کم‌سن‌وسال را انتخاب می‌کنند که چندان مقاومتی در برابر این میل ناخودآگاه و قوی آن‌ها از خود نشان نمی‌دهند.
٣- تجربیات جنسی دردناک اولیه در دوران خردسالی و اوایل نوجوانی وجود دارد: این واقعیت که اکثر پدوفیلیک‌ها سابقه تجاوز و تعرض در کودکی را داشته‌اند، در شرح حال آن‌ها در طول جلسات روان‌درمانی به‌وضوح آشکار است. گرایشات انحرافی آنان در بزرگ‌سالی می‌تواند همانندسازی با هویت آسیب‌دیده‌ی کودکی آن‌ها باشد. «همانندسازی با خویشتن آسیب‌دیده» اصطلاحی است که به‌عنوان یک نوآوری می‌توانیم در سبب‌شناسی پدوفیلی از آن یاد کنیم.
۴- پدوفیلیک‌ها و وسواس نسبت به توانایی جنسی: رفتار جنسی انحرافی پدوفیلی در اصل وسواس و دوگانگی و تردید نسبت به توانمندی ارضای جنسی در برابر بالغان است. این وسواس به‌صورت مکرر در رابطه با قربانیان آنان یعنی کودکان تکرار می‌شود. رفتارهای جنسی افراد پدوفیلیک با کودکان به‌شکل وسواس‌گونه و با قربانیان متعدد در فواصل زمانی خاص تکرار می‌گردد. این تکرار فرافکنی اوهام وسواس‌گونه فرد بر کودکان می‌باشد.
با توجه به این عوامل و با نگاهی به بررسی‌های منطقه‌ای و پژوهش‌های جهانی نوعی گرایشات پدوفیلیک خاص در خاورمیانه و به‌خصوص کشورهای عربی و ایران می‌بینیم که با بافت فرهنگی و چهارچوب‌های ارزشی و اعتقادی مردمان این ناحیه از جهان امتزاج یافته و شکلی گاه رسمی به‌خود گرفته است. ازدواج با دختران نابالغ به‌عنوان اصلی‌ترین نمود پدوفیلی به‌شکل رسمی و قانونی آن هنجاری پذیرفته شده است که باعث مشکلات عدیده در این جوامع شده است. |
| ▲ | ویژگی‌ها |
بیماران بچه‌باز حداقل ۱٦ سال سن دارند و دست کم ۵ سال از قربانیان بزرگ‌ترند[]. اگر فرد مرتکب، در اواخر نوجوانی رابطه جنسی مستمری با یک کودک ۱۲ یا ۱۳ ساله داشته باشد این تشخیص مطرح نمی‌شود. اکثر موارد سؤاستفاده جنسی از کودکان، به دستمالی آلت تناسلی یا رابطه جنسی دهانی مربوط می‌شود. هر چند بیشتر کودکان قربانی که مورد توجه عموم قرار می‌گیرند دختر هستند، مرتکبین گزارش می‌کنند که اکثر قربانیان لمسی آن‌ها ٦۰٪ پسر هستند.
۹۵ درصد افراد بچه‌باز دگرجنسگرا هستند[] و نیمی از آن‌ها به هنگام ارتکاب جرم الکل زیادی مصرف کرده‌اند. تعداد چشمگیری از افراد بچه‌باز به‌طور هم‌زمان یا قبلاً به عورت‌نمایی، تماشاگری یا تجاوز به عنف دست زده‌اند. زنا با محارم، با بچه‌بازی ارتباط نزدیکی دارد، چرا که در آن اغلب یک بچه نابالغ به‌عنوان شیء محبوب انتخاب می‌شود، جنبه آشکار یا پنهانی از زورگویی وجود دارد و به‌ندرت در آن رابطه جنسی بالغ-کودک ارجحیت می‌یابد.
در مورد انحراف جنسی کودک آزاری، الگوهای رفتاری در جوامع مختلف متفاوت است. به‌عنوان مثال، Koplan و Sadock، ۹۶٪ از بچه‌بازها را ناهمجنسگرا می‌دانند که در هنگام چنین رابطه‌ای مصرف الکل زیادی داشته‌اند. نیز اکثر موارد رابطه جنسی واژینال یا مقعدی با کودکان را در موارد زنای با محارم ذکر کرده‌اند و در سایر موارد شایع نمی‌دانند. در اجتماعات عوام‌گونه، سنتی و عقب‌مانده، اکثر موارد انحراف کودک آزاری به خصوص از طرف منحرفین مرد، به‌صورت رابطه جنسی مقعدی مرسوم است[].
طبقه‌بندی بین‌المللی آماری بیماری‌ها (ICD)، پدوفیلیی را به‌صورت «ناهنجاری شخصیتی یا رفتاری در بزرگ‌سالان» تعریف می‌کند که در آن از نظر جنسی، ترجیح بیمار به کودکان نابالغ یا اوایل سن بلوغ است.[]
طبق نظر طبقه‌بندی رفتارهای ناهنجار (DSM)، پدوفیلی یک پارافیلی است که در آن شخص هوس‌ها و خیالپردازی‌های جنسی شدید و مکرر نسبت به کودکان نابالغ دارد. ممکن است بیمار بر اثر این احساسات دست به عمل زده باشد و یا اینکه این کشش‌ها برای او موجب پریشانی یا مشقت در ارتباط با دیگران شده باشند.[]
[▲] يادداشت‌ها
[▲] پيوست‌ها
...
[▲] پی‌نوشت‌ها
...
[▲] جُستارهای وابسته
□
□
□
[▲] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[▲] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
رده‌ها: │ ...
