|
محمدنبی محمدی
فهرست مندرجات
- زندگینامه
- دیدگاهها
- نگارخانه
- يادداشتها
- پيوستها
- پینوشتها
- جُستارهای وابسته
- سرچشمهها
- پيوند به بيرون
تاریخ جهاد در افغانستان رهبران مجاهدان افغان
مولوی محمدنبی محمدی (زادهی ۱٣٠٠ خ - درگذشتهی ۱٣٨۱ خ)، رهبر حرکت انقلاب اسلامی افغانستان، از دوران جنگ شوروی در افغانستان تا اول اردیبهشت سال ۱٣٨۱ خورشیدی بود. پس از درگذشت او در پاکستان، پسرش، احمدنبی محمدی، رهبری این سازمان را بر عهده گرفت و نام آن را به «حرکت انقلاب اسلامی و ملی افغانستان» تغییر داد. او با آموزش زنان شدیدا مخالف بود.
▲ | زندگینامه |
محمدنبی محمدی فرزند الحاج ملا عبدالوهاب و نوهی ملا طرهباز خان، در سال ۱٢۹٨، ۱٢۹۹ یا ۱٣٠٠ خورشیدی (حدود سال ۱۹٢٠ میلادی)، در قریهی عباس شاهزار شهرستان برهکیبرک استان لوگر، در یک خانوادهی روحانی از طایفهی اندړ قوم پشتون زاده شد. او در سن پنج سالگی به تعلیم ابتدایی آغاز کرد و علوم شرعیه و فنون ادبی را نزد علمای مشهور لوگر، میدان و لغمان آموخت و در سال ۱٣٣٢، تحصیلاتش را به اکمال رسانید. از آن پس، خود مشغول تدریس علوم دینی شد.
در دورهی ۱٣ ولسیجرگه (شورای ملی)، بهعنوان نمایندهی مردم از شهرستان برهکیبرک لوگر انتخاب گردید. در پایان این دوره، به شهرستان مارجه استان هلمند (هیرمند) نقلمکان کرد و در آنجا یک مدرسهی دینی بنیاد گذاشت و به تدریس علم دین پرداخت. او خود میگوید:
- «در زمان ظاهرشاه، علناً برضد او تبلیغ میکردیم. من، خود در آن زمان وکیل مجلس بودم و علیه کمونیستها صحبتها کردیم و علیه حزب خلق و پرچم تبلیغات کردیم و تمام دنیا شنید و گفتیم که روش دولت غلط است و روزبهروز حزب خلق و پرچم بزرگ میشوند و چرا حکومت جلوی آن را نمیگیرد؟ وقتی داوود سر کار آمد، مرا گرفت و تحقیقات بسیار کرد و بالاخره، من از چنگ داوود خلاص شدم. اما هنوز در افغانستان بودم و علیه کمونیستها تبلیغات میکردیم. وقتی ترهکی رویکار آمد، ما به پاکستان هجرت کردیم.»
در ۱۱ قوس ۱٣۵٢، مولوی محمدی، توسط نیروهای پلیس رژیم جمهوریت محمدداوود، بهخاطر تبلیغ علیه دولت بازداشت شد و به زندان افتاد؛ اما پس از چندی رها گردید. در زمان حکومت نورمحمد ترهکی، بهمنظور مبارزه با رژیم کمونیستی و تحریک یک قیام سراسری علیه این رژیم در افغانستان، در ٢۱ جوزای ۱٣۵٧، به کویته، مرکز استان بلوچستان در کشور پاکستان مهاجرت کرد. در این شهر گروه (تنظیم) حرکت انقلاب اسلامی افغانستان را بنیان گذاشت. سپس، او به سبب تقاضای گلبدین حکمتیار، امیر حزب اسلامی افغانستان و برهانالدین ربانی، رهبر جمعیت اسلامی افغانستان، به پیشاور رفت و از سوی این دو گروه، رهبری عمومی گروههای جهادی را بهعهده گرفت. اما ششماه بعد این اتحاد فروپاشید و مولوی محمدنبی محمدی، بهعنوان رهبر حرکت انقلاب اسلامی افغانستان قد علم کرد و نخستینبار، با گروهی از پیروانش، از طریق میرانشاه وارد افغانستان شد و هفت پاسگاه مرزی (تهانهی سرحدی) رژیم افغانستان را تخریب و متلاشی کرده و جهاد سراسری را علیه دولت اعلام نمود.
مولوی محمدی، بهخاطر بهبود وضع جهاد، از سال ۱٣٦٠ تا ۱٣٦۴، با گروههای محاذ ملی اسلامی افغانستان، به رهبری سید احمد گیلانی و جبههی ملی نجات افغانستان، به رهبری ضبغتالله مجددی اتحاد سهگانه را بهوجود آورد و رئیس اتحاد گروههای میانهرو شد. وی، در سال ۱٣٦٨، بهعنوان وزیر دفاع حکومت عبوری مجاهدین افغانستان برگزیده شد.
در سال ۱۳۷۱، مولوی محمدی عضو شورای قیادی مجاهدین شد و پس از سقوط رژیم دکتر نجیبالله، به کابل باز گشت. در زمان دولت برهانالدین ربانی، در کنار او قرار گرفت و معاون رئیس جمهور شد؛ اما با شدت گرفتن جنگ قدرت بین ربانی و حکمتیار دوباره به پیشاور بازگشت و با نزدیک شدن طالبان به دروازههای شهر کابل، در سال ۱۳۷۳، بهطور علنی به طالبان پیوست، و بهعنوان رئیس شورای اسلامی افغانستان انتخاب شد و در مقابل دولت ربانی قرار گرفت. شورای اجرایی حرکت انقلاب اسلامی افغانستان با انتشار اطلاعیهای در سوم میزان ۱۳۷۴ در پیشاور حمایت خود را از گروه طالبان اعلام کرد و از برهانالدین ربانی خواست که از مقام خود استعفا دهد. این اطلاعیه، دولت کابل را غیرقانونی خوانده و اذعان داشت که بیش از ۹۰ درصد مردم افغانستان مخالف ربانی و جناح او هستند.
سرانجام، مولوی محمدنبی محمدی، در اول اردیبهشت ۱٣٨۱ خورشیدی (٢۱ آوریل ٢٠٠٢ میلادی) به سبب بیماری سل در یکی از بیمارستانهای پاکستان درگذشت و پیکرش به لوگر افغانستان منتقل و در آنجا به خاک سپرده شد.
▲ | دیدگاهها |
...
▲ | نگارخانه |
[▲] يادداشتها
[▲] پيوستها
...
[▲] پینوشتها
...
[▲] جُستارهای وابسته
□
□
□
[▲] سرچشمهها
□
□
□
□
[▲] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
ردهها: │ افغانستانشناسی │ تاریخ جهاد افغانستان │ رهبران جهادی افغانستان