جستجو آ ا ب پ ت ث ج چ ح
خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ
ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی

۱۳۹۵ آذر ۲۸, یکشنبه

گراردو نیولی

از: دانشنامه‌ی آریانا

گراردو نیولی


فهرست مندرجات
ایران‌شناسیخاورشناسان غربی

گراردو نیولی (به انگلیسی و ایتالیایی: Gherardo Gnoli) (زاده‌ی ۱۹۳۷ م - درگذشته‌ی ۲۰۱۲ م)، خاورشناس و تاریخ ادیان‌شناس ایتالیایی و یکی از مهم‌ترین استادان رشته مطالعات ایرانی در سطح جهانی بود. او در دهه‌ی ٦۰ میلادی ابتدا به‌عنوان استاد رشته‌ی ایران‌شناسی در دانشگاه ناپل کار خود را آغاز کرد و در سال ۱۹۷۹ به ریاست مؤسسه‌ی مطالعات آفریقایی و شرقی ایتالیا (IsIAO) منصوب شد. هم‌چنین وی، استاد دانشگاه لاساپینزا در شهر رم بود.


زندگی‌نامه
پروفسور گراردو نیولی

گراردو نیولی پسر دوم آلدو نیولی و ماریا لنزی، در ششم دسامبر ۱۹۳۷ میلادی، در رُم پایتخت کشور ایتالیا زاده شد. او با گرایش مذهبی که به آیین مسیحیت داشت، تحصیلات را در رشته‌ی زبان‌های سامی، در سال‌ تحصیلی ۱۹۵٦-۱۹۵۷، در دانشگاه ساپینزا رم (Sapienza University of Rome) آغاز کرد و سپس مطالعات خود را به‌ویژه در لغت‌شناسی یا فیلولوژی (فقه‌اللغه) زبان‌های آرامی عبری و عربی، در دانشگاه فلورانس (Facoltà di Lettere e Filosofia) ادامه داد.

نیولی، که شاگرد استادان بزرگی همچون جوزپه توچی (G. Tucci)، مورخ و شرق‌شناس نامدار و بنیان‌گذار مؤسسه‌ی شرق‌شناسی ایتالیا بود، بعدها به مطالعات ایرانی روی آورد و از سال ۱۹٦٦ تا ۱۹۹۳ استاد کرسی ایران‌شناسی در دانشگاه شرق‌شناسی ناپل (University of Naples “L'Orientale”) بود و سپس ریاست آن را به‌عهده داشت. افزون بر این، وی نقش مؤثری در تأسیس جامعه‌ی ایران‌شناسی اروپا (Societas Iranologica Europea) داشت. این نهاد علمی در سال ۱۹۸۳ در رم بنیان‌گذاری شد و هدف آن حمایت و ترویج مطالعات ایرانی باستان، میانه و مدرن است و اعضای آن را پژوهشگرانی از کشورهای اروپایی و غیر اروپایی تشکیل می‌دهند.

در سال ۱۹۷۹، نیولی به‌ریاست مؤسسه‌ی ایتالیایی مطالعات شرقی (خاورمیانه و خاور دور) (Istituto italiano per il Medio ed Estremo Oriente با کوته‌نوشت IsMEO) منصوب شد. او در مقام مدیر این مؤسسه، توانست زمینه‌ها و مناطق مورد مطالعه توسط پژوهشگران این مؤسسه را توسعه دهد. به همین دلیل مؤسسه شرق‌شناسی ایتالیا در آن زمان از جایگاه و شهرت فراوانی میان شرق‌شناسان برخوردار شد.

در سال ۱۹۹۳، نیولی، دانشگاه ناپل را رها کرد و به دانشگاه لاساپینتزای رم منتقل شد و در آن‌جا کرسی استادی در رشته‌ی تاریخ ادیان ایرانی و آسیای مرکزی را بر عهده گرفت. مطالعات نیولی به‌طور عمده بر تاریخ ادیان مختلف در پیش از اسلام - به‌ویژه ادیان ایرانی - متمرکز بود.

‌در سال ۱۹۹۵، مؤسسه‌ی لاساپینتزای رم با مؤسسه‌ی ایتالیایی-آفریقایی ادغام شد و از آن تاریخ تاکنون، مؤسسه‌ی که از ادغام آن دو به‌وجود آمد، مؤسسه‌ی ایتالیایی آفریقا و شرق (Istituto Italiano per l'Africa e l'Oriente با اختصار IsIAO) خوانده می‌شود و ریاست آن در آغاز هم‌چنان بر عهده‌ی پروفسور نیولی بود.

دکتر نیولی، عضو افتخاری دائمی چند آکادمی یا انجمن تحقیقاتی ایتالیا و اروپا بود، که از آن جمله می‌توان: آکادمی علوم تورین، آکادمی ملی دی‌لینچی، عضو افتخاری انجمن آسیایی و آکادمی علوم مجارستان، عضو خارجی آکادمی علوم روسیه و عضو پیوسته‌ی انستیتوی فرانسه را نام برد.

سرانجام، پروفسور گراردو نیولی، روز هفتم مارس ۲۰۱۲ میلادی، در سن ۷۴ سالگی، در شهر رُم درگذشت.


آثار

از پروفسور گراردو نیولی، ۹ کتاب و بیش از دویست مقاله‌ی ارزشمند به‌جا مانده است که بیش‌تر آن‌ها درباره‌ی دین زرتشتی، مانویت، تاریخ و جغرافیای باستانی سرزمین‌های آریایی، رابطه‌ی دین و دولت در پارس باستان است. نام کتاب‌های او عبارتند از:

    کتیبه‌های فارسی-یهودی غور (افغانستان) (Le iscrizioni giudeo-persiane del Ġūr (Afghanistan)) (چاپ ۱۹٦۴ میلادی، به‌زبان ایتالیایی)؛

    پژوهش‌های تاریخی درباره‌ی سیستان باستان (Ricerche storiche sul Sīstān antico) (چاپ ۱۹٦۷ میلادی، به‌زبان ایتالیایی)؛

    زمان و زادگاه زرتشت (Zoroaster’s Time and Homeland: a Study on the Origins of Mazdeism and Related Problems) (چاپ ۱۹٨٠ میلادی، به‌زبان انگلیسی)؛

    از زرتشت تا مانی (De Zoroastre à Mani: Quatre leçons au Collège de France) (چاپ ۱۹٨۵ میلادی، به‌زبان ایتالیایی)؛

    مفهوم ایران (The Idea of Iran. An essay on its origin) (چاپ ۱۹٨۹ میلادی، به‌زبان انگلیسی)؛

    فهرست کتیبه‌های عربی جنوبی (Inventario delle iscrizioni sudarabiche) (چاپ ۱۹۹۳ میلادی، به‌زبان ایتالیایی)؛

    ایران به‌عنوان مفهومی دینی در مزداپرستی (Iran als religiöser Begriff im Mazdaismus) (چاپ ۱۹۹۳ میلادی، به‌زبان آلمانی)؛

    زرتشت در تاریخ (Zoroaster in History) (چاپ ٢٠٠٠ میلادی، به‌زبان انگلیسی)؛

    مانویت (Il Manicheismo) (سه جلد) (چاپ ٢٠٠۳-٢٠٠٨ میلادی، به‌زبان ایتالیایی)؛


[] يادداشت‌ها




[] پيوست‌ها


...


[] پی‌نوشت‌ها

...


[] جُستارهای وابسته






[] سرچشمه‌ها







[] پيوند به بیرون

[۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]

رده‌ها:...