 |
|
فکرت تابی‌یف
فهرست مندرجات
◉ زندگی‌نامه
◉ يادداشت‌ها
◉ پيوست‌ها
◉ پی‌نوشت‌ها
◉ جُستارهای وابسته
◉ سرچشمه‌ها
◉ پيوند به بيرون
.
روابط شوروی و افغانستان سفیران شوروی در افغانستان
فکرت احمدزانویچ تابی‌یف (به انگلیسی: Fikryat Akhmedzhanovich Tabeev؛ به روسی: Фикрят Ахмеджанович Табеев) (زاده‌ی ۱۹۲۸ م - درگذشته‌ی ۲۰۰۵ م)، سیاستمدار و از اعضای برجسته‌ی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی و شهروند افتخاری قازان (پایتخت جمهوری تاتارستان در فدراسیون روسیه) و نابرژنیه چلنی، که دبیرکل پیشین جمهوری خودمختار تاتارستان، و از ۲۶ نوامبر ۱۹۷۹ تا ۱۳ اوت ۱۹۸۶ سفیر شوروی در افغانستان بود.
| ▲ | زندگی‌نامه |
 |
فکرت احمدزانویچ تابی‌یف، در ۴ مارس ۱۹۲۸، در یک خانواده‌ی تاتار در استان ریازان، یکی از واحدهای فدرالی فدراسیون روسیه زاده شد. پدرش که احمدجان محمدزانویچ تابی‌یف نام داشت، یکی از فرماندهان سپاه ارتش سرخ بود، که با باسمچی‌ها در آسیای مرکزی می‌جنگید. او در سال ۱۹۴۲ درگذشت. فکرت تابی‌یف، در سال ۱۹۵۱ از دانشگاه دولتی کازان فارغ‌التحصیل شد و از همان‌سال تا سال ۱۹۵۷ به تدریس پرداخت. سپس، در سال ۱۹۵۷ به‌کار حزبی مشغول شد. از سال ۱۹۵۹، دبیر دوم و از سال ۱۹۶۰ تا سال ۱۹۷۹، دبیر اول کمیته‌ی حزبی منطقه‌ی تاتارستان بود. او نقش فعال در توسعه‌ی صنعت نفت و مهندسی پتروشیمی در این منطقه داشت.
در سال ۱۹۷۹، به‌عنوان دبیر دوم کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی منصوب شد و همکار میخائیل آندریوویچ سوسلف، نظریه‌پرداز حزب کمونیست، سردبیر نشریه ارگان کمیته مرکزی حزب و رئیس دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست بود. در اواخر این سال، سوسلف گفت: «ما به یک شخصیت سیاسی مهم برای پست سفیر فوق‌العاده و نماینده‌ی ویژه اتحاد جماهیر شوروی در افغانستان نیاز داریم. مناسب‌ترین نامزد، فکرت احمدزنوویچ است. او دبیرکل کمیته‌ی حزبی منطقه‌ای تاتارستان است و بسیار مهم‌تر از آن‌که او یک مسلمان است.»
زمانی‌که اختلاف میان نورمحمد تره‌کی و حفیط‌الله امین بعد از سرکوبی پرچمی‌ها به اوج خود رسید و در ماه اکتبر سال ۱۹۷۹ به قتل نورمحمد تره‌کی از سوی امین انجامید، یوری آندروپوف تصمیم گرفت امین را جاسوس سیا و امپریالیسم اعلام کند و بعداً او را بکُشد. از این‌رو، برای گول‌زدن حفیظ‌الله امین، به‌ظاهر از او برای ملاقات با رهبر شوروی لیونید برژنف رسماً به مسکو دعوت شد و طی ماه‌های نوامبر و دسامبر سال ۱۹۷۹ پوزانوف، گوریلوف، زاپلاتین و واسِیلوف از کابل فراخوانده شدند. به‌جای این‌ها چند نفر کارمندان عالی‌رتبه ک‌گ‌ب را به افغانستان فرستادند، از جمله معاون اول ریاست یکم سپهبد وادیم کیرپیچنکو، کارمند عالی‌رتبه همین ریاست سرهنگ آلکساندر گالوبف، مدیر شعبه‌ی «س» ریاست ۸ ژنرال سرلشکر یوری دروزداف. آن‌ها دستور فراهم‌سازی مقدمات کُشتن امین را داشتند. این تصمیم دفتر سیاسی حزب کمونیست شوروی بود و باید به انجام می‌رسید.
در این میان فکرت تابی‌یف، در ۲۶ نوامبر ۱۹۷۹، به‌عنوان سفیر جدید شوروی در کابل منصوب شد. تابی‌یف، چنان‌که خودش بعد از سال‌های زیاد اعتراف کرد، بیش‌تر وقت خود را برای تهیه‌ی زمینه‌ی سفر امین به مسکو صرف می‌کرد. این سفارش مسکو بود، ولی تابی‌یف نمی‌دانست که سرنوشت رهبر افغانستان حل شده و ک‌گ‌ب از او برای گول‌زدن امین استفاده می‌کرد.
او تا ماه اوت ۱۹۸۶ سفیر شوروی در افغانستان بود. از سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۰ - معاون اول شورای وزیران روسیه شد. بین سال‌های ۱۹۹۰-۱۹۹۱، به‌عنوان معاون رئیس کمیته‌ی شورای عالی اتحاد جماهیر شوروی در امور بین‌الملل کار کرد. از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۳، رئیس صندوق مالی فدرال روسیه بود.
از سال ۱۹۹۵ او به‌عنوان مشاور ارشد شرکت نفتک (Neftek) و هم‌چنین عضو افتخاری هیئت مدیره‌ی کارخانه‌ی «کاماز» خدمت می‌کرد.
فکرت تابی‌یف، سرانجام پس از یک بیماری طولانی، در شب ۳ ژوئن ۲۰۱۵ میلادی در مسکو درگذشت.
[▲] يادداشت‌ها
[▲] پيوست‌ها
...
[▲] پی‌نوشت‌ها
...
[▲] جُستارهای وابسته
□
□
□
[▲] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[▲] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
رده‌ها │ ...
