فهرست مندرجاتنقد قرآن
کلام خدا یا سرقت ادبی؟
[قبل] [بعد]
در این سری از مقالات، با فرنام «کلام خدا یا سرقت ادبی؟»، به بررسی دستبردهای ادبی قرآن از منابع ماقبل قرآن می‌پردازیم که این کار (کپی‌کردن‌های) محمد، پیامبر اسلام، حتی با عوض کردن ساختار جمله‌ها و انتساب آن‌ها به خدا، بازهم دزدی ادبی محسوب می‌شود.
[↑] کلام خدا یا سرقت ادبی؟
در سورۀ اعراف، آیۀ ۵۸ آمده است: «وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَالَّذِي خَبُثَ لاَ يَخْرُجُ إِلاَّ نَكِدًا كَذَلِكَ نُصَرِّفُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ» (و زمين پاك [و آماده] گياهش به اذن پروردگارش برمىآيد و آن [زمينى] كه ناپاك [و نامناسب] است [گياهش] جز اندك و بىفايده برنمىآيد اين‌گونه آيات [خود] را براى گروهى كه شكر مىگزارند گونهگون بيان مىكنيم.)
این آیه اقتباسی آشکاری است از موعظه بالای کوه عیسی مسیح، آن‌جا که می‌گوید: «از انبيای كَذَبِه برحذر باشيد كه در لباس ميش نزد شما می‌آيند، ولی در باطن گرگ‌های درنده می‌باشند. همان‌طور كه درخت را از ميوه‌اش می‌شناسند، ايشان را نيز می‌توان از اعمال‌شان شناخت. شما يقيناً فرق درخت انگور و خار بيابان، و فرق انجير و بوته خار را می‌دانيد. درخت سالم ميوه خوب می‌دهد و درخت فاسد ميوه بد. درخت سالم نمی‌تواند ميوه بد بدهد؛ درخت فاسد نيز ميوه خوب نمی‌دهد. درخت‌هايی كه ميوه بد می‌دهند، بريده و در آتش انداخته می‌شوند. بلی، به اين‌گونه می‌توانيد پيامبران دروغين را از اعمال‌شان بشناسيد.» (انجیل متی، باب ٧ (میوه‌های درخت زندگی انسان)، آیات ۱۵-٢٠)
در جای دیگر می‌گوید: «خاكی كه زيرش سنگ بود، دل كسی را نشان می‌دهد كه تا پيام خدا را می‌شنود فوراً با شادی آن را قبول می‌كند، ولی چون آن را عميقاً درك نكرده است، در دل او ريشه‌ای نمی‌دواند و به‌محض اين‌كه آزار و اذيتی به‌خاطر ايمانش می‌بيند، شور و حرارت خود را از دست می‌دهد و از ايمان برمی‌گردد. زمينـی كه از خارها پوشيده شـده بود، حالت كسی را نشان می‌دهد كه پيام را می‌شنود ولی نگرانی‌های زندگی و عشق به پول، كلام خدا را در او خفه می‌كنند، و او نمی‌تواند خدمت مؤثری برای خدا انجام دهد. و اما زمين خوب قلب كسی را نشان می‌دهد كه به پيام خدا گوش می‌دهد و آن را می‌فهمد و به ديگران نيز می‌رساند و سی، شصت و حتی صد نفر به آن ايمان می‌آورند.» (انجیل متی، باب ۱٣، آیات ٢٠-٢٣)
عیسی مسیح، برای بیان مقصود خود همیشه از این نوع امثال و حكایات استفاده می‌كرد؛ و این چیزی بود كه قبل از او، انبیأ نیز پیشگویی كرده بودنـد. پس هرگاه برای مردم سخن می‌گفت، مَثَلی نیز می‌آورد.
بنابراین، برای بیان این‌که «در این دنیا، نیكی و بدی باهم رشد می‌كنند»، مثلی دیگری آورد که بازهم منشأ اقتباس قرآن در آن آشکار است:
«آنچه در ملكوت خداوند روی می‌دهد، مانند ماجرای آن شخصی است كه در مزرعه خود تخم خوب كاشته بود. یك شب وقتی او خوابیده بود، دشمن او آمد و لابلای تخم گندم، علف هرز[] كاشت و رفت. وقتی گندم رشد كرد و خوشه داد، علف هرز هم با آن بالا آمد.
«كارگران او آمدند و به او خبر دادند كه: آقا، این مزرعه كه شما تخم خوب در آن كاشتید، پر از علف هرز شده است.
«او جواب داد: این كار دشمن است. گفتند: می‌خواهید برویم علف‌های هرز را از خاك بیرون بكشیم؟
«جواب داد: نه! این كار را نكنید. ممكن است هنگام درآوردن آن‌ها، گندم‌ها نیز از ریشه در بیایند. بگذارید تا وقت درو، هر دو باهم رشد كننـد، آنگاه به دروگرها خواهم گفت علف هرز را دسته كنند و بسوزانند و گندم را در انبار ذخیره نماینـد.» (انجیل متی، باب ۱٣، آیات ٢۴-٣٠)
پس از آن عیسی مردم را مرخص کرد و خودش نیز به منزل رفت. شاگردان عیسی پیش او آمده گفتند: «معنی مثل علف‌های هرز مزرعه را برای ما شرح بده.» وی در تفسیر این مثل افزود:
«بسیار خوب. من همان كسی هستم كه تخم خوب در مزرعه می‌كارد. مزرعه نیز این دنیاسـت و تخم‌های خوب آنانی هستند كه پیرو ملكوت خداوند می‌باشند، و علف‌های هرز پیروان شیطانند. دشمنی كه علف‌های هرز را لابلای گندم‌ها كاشت، شیطان است. فصل درو، آخر زمان است، و دروگرها، فرشتگان می‌باشند.»
[۱]
[٢]
[٣]
[۴]
[۵]
[٦]
[٧]
[٨]
[۹]
[۱٠]
[۱۱]
[۱٢]
[۱٣]
[۱۴]
[۱۵]
[۱٦]
[۱٧]
[۱٨]
[۱۹]
[٢٠]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]-
[٢]-
[٣]-
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[۱٨]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
