فهرست مندرجاتنقد قرآن
اقتباس‌های قرآن از تورات
[قبل] [بعد]
از دیرباز، داستان آفرینش جهان در میان بشر مطرح بوده و در طول تاریخ ذهن آنان را به‌خود مشغول داشته است. تورات، داستان آفرینش جهان و نخستین انسان را در شش روز به‌تفصیل بیان کرده است. چون کار آفرینش به پایان می‌رسد، خدا احساس رضایت می‌کند و همه آفریدگان را برکت می‌دهد و سپس در روز هفتم به استراحت می‌پردازد و این روز را که شنبه است، مبارک می‌خواند و آن را روز مقدس اعلام می‌کند.[۱]
به‌نظر برخی از مسیحیان، کلمۀ «روز» در کتاب مقدس اصطلاحی انعطاف‌پذیر است و به دوره‌های زمانی با مدت‌های متفاوت اطلاق می‌شود. چنان‌که به گفته‌ی آنان، آنچه که در آغاز این کتاب، شش روز آفرینش خوانده می‌شود و کلمۀ عبری «יום» (روز روشن)، به «روز» (יממה) ترجمه شده است، می‌تواند به‌معنای «مدت طولانی» باشد. به‌هر حال، چه منظور از روزهای آفرینش، شش روز بیست‌وچهار ساعته باشد و چه مدت طولانی، همین تعبیر در قرآن نیز بازتاب یافته است.
[↑] اسطوره‌ی آفرینش
در آغاز کتاب تورات، در سفر پیدایش، اسطوره‌ای آفرینش شش روزه‌ی جهان چنین آمده است:
در آغاز، هنگامـی كـه خـدا (الوهیم) آسمان‌ها و زميـن را آفريد، زمين، خالی و بی‌‌شكل بود، و روح خدا روی توده‌های تاريكِ بخار حركت می‌كرد. خدا فرمود: «روشنايی بشود.» و روشنايی شد. خدا روشنـايی را پسنديد و آن‌‌را از تاريكـی جدا ساخت. او روشنايی را «روز» و تاريكی را «شب» ناميد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز اول بود.[٢]
سپس خدا فرمود: «توده‌های بخار از هم جدا شوند تا آسمان در بالا و اقيانوس‌ها در پايين تشكيل گردند.» خدا توده‌های بخار را از آب‌های پايين جدا كرد و آسمان را به وجود آورد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز دوم بود[٣].
پس از آن خدا فرمود: «آب‌های زير آسمان در يكجا جمع شوند تا خشكی پديد آيد.» و چنين شد. خدا خشكی را «زمين» و اجتماع آب‌ها را «دريا» ناميد و خدا اين را پسنديد. سپس خدا فرمود: «انواع نباتات و گياهان دانه‌دار و درختان ميوه دار در زمين برويند و هر يك، نوع خود را توليد كنند.» همين‌طور شد و خدا خشنود گرديد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز سوم بود.[۴]
و سپس خدا فرمود: «در آسمان اجسام درخشانی باشند تا زمين را روشن كنند و روز را از شب جدا نمايند و روزها، فصل‌ها و سال‌ها را پديد آورند.» و چنين شد. پس خدا دو روشنايی بزرگ ساخت تا بر زمين بتابند: روشنايی بزرگتر برای حكومت بر روز و روشنايی كوچك‌تر برای حكومت بر شب. او همچنين ستارگان را ساخت. خدا آن‌ها را در آسمان قرار داد تا زمين را روشن سازند، بر روز و شب حكومت كنند، و روشنايی و تاريكی را از هم جدا نمايند. و خدا خشنود شد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز چهارم بود[۵].
سپس خدا فرمود: «آب‌ها از موجودات زنده پر شوند و پرندگان بر فراز آسمان به پرواز درآيند.» پس خدا حيوانات بزرگ دريايی و انواع جانوران آبزی و انواع پرندگان را آفريد. خدا از اين نيز خشنود شد و آن‌ها را بركت داده، فرمود: «موجودات دريايی بارور و زياد شوند و آب‌ها را پُرسازند و پرندگان نيز روی زمين زياد شوند.» شب گذشت و صبح شد. اين، روز پنجم بود[٦].
سپس خدا فرمود: «زمين، انواع جانوران و حيوانات اهلی و وحشی و خزندگان را به‌‌وجود آوَرَد.» و چنين شد. خدا انواع حيوانات اهلی و وحشی و تمام خزندگان را به‌‌وجود آورد، و از كار خود خشنود گرديد[٧].
سرانجام خدا فرمود: «انسان را شبيه خود بسازيم، تا بر حيوانات زمين و ماهيان دريا و پرندگان آسمان فرمانروايی كند.» پس خدا انسان را شبيه خود آفريد. او انسان را زن و مرد خلق كرد و ايشان را بركت داده، فرمود: «بارور و زياد شويد، زمين را پُر سازيد، بر آن تسلط يابيد، و بر ماهيان دريا و پرندگان آسمان و همه حيوانات فرمـانروايی كنيد. تمام گياهان دانه‌دار و ميوه‌های درختان را برای خوراك به شما دادم، و همه علف‌های سبز را به حيوانات و پرندگان و خزندگان بخشيدم.»[٨]
آنگاه خدا به آنچه آفريده بود نظر كرد و كار آفرينش را از هر لحاظ عالی ديد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز ششم بود.[۹]
به اين ترتيب آسمان‌ها و زمين و هر چه در آن‌ها بود، تكميل گرديد. با فرارسيدن روز هفتم، خدا كار آفرينش را تمام كرده، دست از كار كشيد. خدا روز هفتم را بركت داده، آن را مقدس اعلام فرمود، زيرا روزی بود كه خدا پس از پايان كار آفرينش، آرام گرفت. به اين ترتيب آسمان‌ها و زمين آفريده شد[۱٠].
از آنجایی‌که در قرآن، بنا به معمول این کتاب، فصول خاصی به مطالبی معین اختصاص داده نشده است، مطالب مورد نظر را می‌توان به‌صورت پراکنده در خلال سوره‌های مختلف و آیه‌های مختلف جُست. در مورد اسطوره‌ای آفرینش، سه سوره‌ای بقره، اعراف و طه از بقیه سوره‌ها گویاترند[۱۱].
خدا آسمان و زمین را در شش روز آفرید.[۱٢] آنگاه بر عرش استيلا يافت[۱٣].
[۱۴]
[۱۵]
[۱٦]
[۱٧]
[۱٨]
[۱۹]
[٢٠]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط … برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]-
[٢]- کتاب تورات، سفر پیدایش، باب اول، آیات ۱-۵
[٣]- همان‌جا، باب اول، آیات ٦-٨
[۴]- همان‌جا، باب اول، آیات ۹-۱٣
[۵]- همان‌جا، باب اول، آیات ۱۴-۱۹
[٦]- همان‌جا، باب اول، آیات ٢٠-٢٣
[٧]- همان‌جا، باب اول، آیات ٢۴-٢۵
[٨]- همان‌جا، باب اول، آیات ٢٦-۳٠
[۹]- همان‌جا، باب اول، آیۀ ۳۱
[۱٠]- همان‌جا، باب دوم، آیات ۱-۴
[۱۱]- شفا، شجاع‌الدین، معمای ادیان، ص ۴۴
[۱٢]- سوره اعراف، آیۀ ۵۴؛ و سورۀ سجده، آیۀ ۴
[۱٣]- سورۀ سجده، آیۀ ۴
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[۱٨]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
