|
حنّا الفاخوری
فهرست مندرجات
تاریخ فلسفه فیلسوفان جهان
حنّا الفاخوری (به انگلیسی: Hanna Al-Fakhoury) (زادهی ۱۹۱٦ م - درگذشتهی ٢٠۱۱ م)، فیلسوف و کشیش مسیحی لبنانی، که از مسیحیان کاتولیک و عضو جمعیت مبلغان «پولس مقدس» در لبنان بود، آثارش درباره فلسفه عربی و اسلامی در سراسر جهان اسلام شناخته شده است.
▲ | زندگینامه |
حنا الفاخوری، در ٢۵ اوت ۱۹۱٦ میلادی، در شهر زحله بقاعيه لبنان زاده شد. دروس ابتدائی را در روستای مجدلون در مدرسه «السيدة» گذراند. در سال ۱۹٢٧ به مدرسه روحانيون مسيحی قديسه حنّا در شهر قدس رفت و دورس دورههای راهنمائی و دبيرستان و دانشگاهی خود را در آنجا به پايان رساند. او خود میگوید: «به قدس رفتم و در مدرسه قديس حنا تحصيل كردم. پس از آن به حريصا، دهكده پيروان پل مقدس، رفتم و در آنجا بود كه به چاپ و تأليف كتاب پرداختم».
وی در سال ١٩٣٦ به انجمن مبلغان پولسی پیوست و به منطقهی حریصا (واقع در شمال بیروت) آمد و بعد از یكسال عهدهدار تدریس در مؤسسهی آموزشی وابسته به آن انجمن شد. او با پیگیری پژوهشهای مربوط به الهیات و نیز تدریس، به تألیف بعضی از كتابهای درسی و غیردرسی پرداخت. به گفتهی خودش «در یک مدرسه پاتریکی درس خوانده و دو سال پس از اتمام دروس فلسفی، وارد کلیسای «حریصا» شده به عضویت انجمن «پدران روحانی حریصا» درآمده است».
او در ٢۹ ژوئن سال ۱۹۴٣، به جرگهی كاهنان پيوست و بهكار در دير بهعنوان مدرس و مؤلف پرداخت. او خود میگوید: «من در دانشكده لبنان در بيروت و پژوهشكده زبان تدريس كردهام.»
در سال ۱۹۴۹، استاد فاخوری به ادارهی مجله «المسرّة» كه ارگان اسقفهای روم كاتوليك است، مأمور شد و مدير مسئول این مجله بود. در سال ۱۹۵٢ بهعنوان مدیر مدرسهی اسقفها در بیروت منصوب شد و در سال ۱۹۵۵ در بیروت انستیتوی لبنانی زبان و هنر و علوم را تأسیس كرد كه در سال ۱۹۵٦ تبدیل به دانشكده شد.
فاخوری از سال ۱۹٦٢ میلادی از هر گونه فعالیت اجرائی دست کشید و به تحقیق در حوزه زبان و ادبیات و فلسفه و ايراد سخنرانیها پرداخت. در سال ۱۹۹٠ به دیر انجمن پولسه در حریصا بازگشت و شروع به ترجمهی دستورالعمل و دستورات دوم واتیكان و ترجمهی قوانین كلیساهای كاتولیك شرقی از لاتین به عربی پرداخت و بعضی از نوشتههای كلیسای شرقی را از یونانی به عربی ترجمه كرد.
حنّا الفاخوری، که عضو اتحادیه نویسندگان عرب در دمشق بود، بهسال ۱۹۵٧، نشان طلایی لیاقت لبنان را دریافت کرد و همچنین، بهسال ۱٣٨۱ (٢٠٠٢ میلادی)، صاحب درجهی دكترای افتخاری، در رشتهی فلسفه اسلامی از دانشگاه علامه طباطبایی در جمهوری اسلامی ایران گردید. او سرانجام، در ۴ اکتبر ٢٠۱۱ میلادی درگذشت.
▲ | آثار |
حنا فاخوری، کتابهای درسی بسیاری در زمینههای الهیات مسیحی، فلسفه اسلامی و... تألیف کرده و همچنین آثاری را هم از زبانهای لاتینی، یونانی و فرانسه به عربی ترجمه کرده است. تاکنون دهها کتاب و مقاله از وی در لبنان و مصر به چاپ رسیده است که عمدهترین آنها عبارت است از «اخوان الصفا» (۱۹۴٧)، «تاریخ الادب العربی» (۱۹۵۱)، «اللغةالعربیة، در ۴ جلد» (۱۹۵۱)، «مجموعه کتب نوابغ الفکر العربی» (طی چندین سال)، «الجدید فی الادب العربی، در ٦ جلد» (۱۹۵۵)، «الحکم و الامثال» (۱۹۵٦)، «تأریخ الفلسفة العربیه، در ٢ جلد» (۱۹۵٨)، «المعجم الوافی» (۱۹٨٣)، «تاریخ الادب العربی فی المغرب» (۱۹٨٢) و... از میان این آثار کتاب «تاریخ ادبیات عرب» و «تاریخ فلسفه در جهان اسلامی» او توسط عبدالمحمد آیتی به فارسی ترجمه شده است.
[▲] يادداشتها
[▲] پيوستها
...
[▲] پینوشتها
...
[▲] جُستارهای وابسته
□
□
□
[▲] سرچشمهها
□
□
□
□
[▲] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
ردهها: │ زندگینامهها │ فیلسوفان جهان