|
فرجلیسی
فهرست مندرجات
- واژهشناسی
- پیشینهی تاریخی
- روشهای فرجلیسی
- دیدگاههای فرهنگی
- خطرات سلامتی
- نگارخانه
- يادداشتها
- پيوستها
- پینوشتها
- جُستارهای وابسته
- سرچشمهها
- پيوند به بيرون
آمیزش جنسی آمیزش دهانی
فرجلیسی یا به زبان عامیانه، کُسلیسی یا کُسخوری یا لیسیدن کوس (به انگلیسی: Cunnilingus، با تلفظ آمریکایی: Cunnilingus)، رفتار جنسی غیر دخولی بهگونهی از آمیزش دهانی (Oral sex) است که با حرکت زبان در سراسر اندامهای جنسی زن (چوچوله، سایر بخشهای فرج یا واژن) بهمنظور لذت و هیجان انجام میشود. در این بین، چوچوله یا کلیتوریس تحریکپذیرترین قسمت آلت تناسلی زن است و تحریک آن ممکن است که باعث برانگیختگی جنسی یا ارگاسم شود. در سکس دهانی از جمله فرجلیسی، همانند بیشتر انواع عمل جنسی خطر ابتلا به بیماریهای آمیزشی وجود دارد؛ گرچه خطر انتقال، بهویژه انتقال اچآیوی در سکس دهانی، به مراتب از سکس واژنی یا مقعدی کمتر است.
▲ | واژهشناسی |
واژهی «فرجلیسی»، یا به زبان عامیانه، «کُسلیسی» از ترکیب دو واژهی «فرج یا کوس» و «لیسیدن» برساخته شده است و بهمعنای «لیسیدن کوس» یا «عمل کوسلیس» (مانند کاسهلیس) میباشد.
در زبان انگلیسی واژهی Cunnilingus (فرجلیسی)، نیز برگرفته از ترکیب دو واژه لاتین جدید (Neo-Latin یا New Latin یا Modern Latin)، یعنی: Cunnus بهمعنای Vulva (فرج یا کوس) و Lingua بهمعنای Tongue (زبان) است. افزون بر این، در زبان انگلیسی، اصطلاحات عامیانه متعدد برای فرجلیسی وجود دارد. از جمله: drinking from the (نوشیدن از جام خزدار یا جام نرم)، carpet munching (خوردن فرش)، muff diving (شیرجهروی در آلت تناسلی زن). همچنین اصطلاحاتی چون: giving lip (لب دادن)، lip service (خدمات لب) و tipping the velvet (اوج مخملی) برای کاربرد این منظور متداول هستند.
▲ | پیشینهی تاریخی |
بهنظر میرسد، سخنگفتن در مورد برخی از رفتارهای انسان، بهویژه رفتارهای جنسی او، از آغاز بهشکل تابو درآمده است. در این بین، رابطه جنسی دهانی از جمله فرجلیسی، یکی از سنتهای بسیار کهن بشر است که بیشتر ناگفته مانده است. بنابراین، این رفتار جنسی تا دههی ۱۹٧٠ کمتر معروف و مورد پسند و بهگفتهی مشهور، در پشت برگههای کلام مقدس خدا پنهان بود.
سنگنگارههای بسیار کهن، تصاویری از فرجلیسی را بهعنوان بخشی از هنر سنگی، به نمایش میگذارد.
▲ | روشهای فرجلیسی |
آمار مطالعات آمیزش جنسی نشان میدهد که ٧٠-٨٠ درصد زنان، برای رسیدن به اوج لذت جنسی (Orgasm)، نیاز به تحریک مستقیم چوچوله دارند. در گزارش پژوهش شر هایت (Shere Hite)، آموزگار آلمانی مسایل جنسی، در مورد تمایلات جنسی زن آمده است: برای بسیاری از زنان، برانگیختگی جنسی یا اُرگاسم توسط فرجلیسی بهسادگی دستیافتنی است؛ بهدلیل اینکه در طول عمل فرجلیسی چوچوله بهطور مستقیم تحریک میشود (تحریک فیزیکی کلیتوریس و نقاط دیگر آلت تناسلی زن).
تحریک فرج (کوس) و کلیتوریس زن با زبان و دهان در آمیزش دهانی، ممکن است باعث برانگیختگی جنسی یا اُرگاسم زن شود.
با این حال، فرجلیسی به روشهای مختلف تجربه شده است. این روشها به اشکال زیر هستند:
روشهای فرجلیسی
▲ | دیدگاههای فرهنگی |
▲ | خطرات سلامتی |
مطالعات انجام شده حاکی از آن است که رابطهی جنسی دهانی کاملاً بیخطر نیست، هم برای فاعل و هم برای مفعول امکان انتقال بیماریهای مقاربتی (Sexually Transmitted Diseases با علامت اختصاری: STD) وجود دارد.
ترشحات واژن، بهطور کلی امری طبیعی است که بهسبب برانگیختگی جنسی مقدار آن بیشتر خواهد شد. مایعیکه از غدد داخل واژن و گردن رحم خارج میشود، در واقع باکتریها و سلولهای مرده را به بیرون دفع میکند. این ترشحات و میکروبها و باکتریهای مجرای ادرار و دستگاه تناسلی، بههنگام لیسیدن فرج، ناخودآگاه به درون دهان فرد فاعل وارد میشود و احتمال دارد فرد را به تبخال یا برخی از بیماریهای آمیزشی مبتلا کند.
شایعترین بیماری جنسی که از طریق رابطهی جنسی دهانی انتقال مییابد، تبخال یا هرپس سیمپلکس (Herpes Simplex Virus با علامت اختصاری HSV) است. تبخال یا هرپس سیمپلکس، یک بیماری ویروسی است که توسط ویروسی بههمین نام ایجاد میشود و بهصورت التهاب و مجموعهتاولهای ریز در لب نمایان میشود.
ویروس پاپیلوم انسانی (Human Papilloma Virus که مخفف آن: HPV است)، ویروسی است که بیشتر از همه در طول آمیزش جنسی و از طریق تماس مستقیم بین پوست افراد انتقال مییابد. از اینرو، ممکن است از طریق رابطهی جنسی دهانی نیز منتقل شود و منجر به زگیلهایی در اطراف و یا داخل دهان گردد.
مشخص شده است که گنوره (Gonorrhea) از فرد آلوده در طی رابطهی جنسی دهانی به فرد مقابل منتقل گردد و سپس عفونت از گلوی آن فرد به ناحیه تناسلی افراد بعدی منتقل شود. بدن بهطور طبیعی در طی ۳ ماه میتواند باکتریهای گنوره در گلو را از بین ببرد ولی عفونت ناحیهی تناسلی نیاز به درمان آنتیبیوتیکی دارد.
امکان انتقال کلامیدیا (Chlamydia) هم از طریق رابطهی جنسی دهانی وجود دارد، اگرچه کمتر رخ میدهد. کلامیدیا و گنوره منجر به زخم گلو میشوند (Sore throat). خیلی از افراد ممکن است آلوده به این میکروب باشند، ولی بدون علامت بوده و از آن آگاه نباشند.
سیفلیس (Syphilis) هم در شرایط خاص امکان انتقال در طی رابطهی جنسی دهانی را دارد و آنهم در صورتی است که دهان در تماس با زخم باز یا راش پوستی عفونی قرار گیرد.
ویروس نقص ایمنی انسانی یا اچآیوی (Human immunodeficiency virus با علامت اختصاری HIV)، نوعی ویروس آهستهگستر و عامل بیماری ایدز است که انتقال آن در طی رابطهی جنسی دهانی برای هر دو فرد فاعل و مفعول با احتمال کم (Small risk) وجود دارد. احتمال انتقال از فرد مفعول اچآیوی مثبت به فاعل سالم در صورتی امکانپذیر است که فاعل در تماس با ترشحات جنسی (ترشحات واژن) یا خون (خون عادت ماهانه یا زخمی در ناحیه تناسلی) مفعول به بریدگی-زخم یا جراحت یا منطقه ملتهبی در دهان یا گلوی فرد فاعل برسد.
▲ | نگارخانه |
[▲] يادداشتها
[▲] پيوستها
...
[▲] پینوشتها
...
[▲] جُستارهای وابسته
□
□
□
[▲] سرچشمهها
□
□
□
□
[▲] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
ردهها: │ ...