 |
|
قدمت هومو نالدی
فهرست مندرجات
.
کشف فسیل‌های انسان‌های نخستین
یافته‌های تازه از دوران باستان اطلاعات ما را درباره‌ی تکامل انسان بیشتر کرده است. فسیل‌هایی که به‌تازگی کشف شده‌اند حکایت از آن دارند که حدود ۲۳۰ هزار سال پیش، انسان‌های نخستین با اولین انسان‌های متأخر همزیستی داشته‌اند. کارن آلن، خبرنگار بی‌بی‌سی، از ژوهانسبورگ گزارشی فرستاده که حدود یک‌سال پیش یک گونه‌ی جدید از انسان معرفی شد. دانشمندان قدمت این انسان نخستین را از روی اسکلت او ۲۳۰ هزار سال تخمین زده‌اند. استخوان‌ها صحیح و سالم مانده‌اند.
لی برگر می‌گوید: «حالا می‌دانیم که قدمت این اسکلت۲۳۰ هزار سال است. شاید به‌نظر زمان خیلی زیادی بیاید، اما در واقع خیلی انسان امروزی نزدیک است. احتمالاً آن‌ها این‌جا در آفریقای جنوبی با انسان‌های متأخر همزیستی داشته‌اند. یعنی انسان‌های دوره‌ای جدید ممکن است آن‌ها را دیده باشد.»
پژوهشگران داخل غارها این یافته‌ی چشم‌گیر را پیدا کرده‌اند. کار خطرناک در تاریکی. آن‌ها از لابلای تونل‌های تنگ و باریک، در سی متری زیر زمین، خزیدند و صدها قطعه استخوان و دندان پیدا کردند. به‌نظر می‌رسد اجداد اولیه‌ی ما اموات‌شان را دفن می‌کردند. تصویری که در نشریه‌ی نشنال جیوگرافیک چاپ شده است، نشان می‌دهد که اجداد ما احتمالاً چه شکلی بوده است: گونه‌ای دوپا با مغزی به اندازه‌ای یک پرتقال. اسکلتی که در یک غار پیدا شده، نقشه‌ای برای راهی مطالعات علمی آینده ترسیم می‌کند. بدون شک زیر زمین‌های آفریقایی نشانه‌های بیشتری از کسانی که با انسان دوران متأخر همزیستی داشته‌اند، مدفون شده است. یافته‌های تازه نشان می‌دهد، که فن‌آوری‌ها، ابزارها و سنت‌هایی که ما دستاورد انسان متأخر می‌دانیم، چه‌بسا محصول انسان‌های دیگری باشد که پیش از همه این‌جا بوده‌اند.[٢]
هومو نالدی (Homo Naledi) از اجداد انسان که بقایای آن به‌تازگی کشف شده موجودی همه‌فن حریف بوده است، نه فقط در برداشتن گام‌های راحت بر زمین، بلکه در بالا رفتن از درخت ماهر بوده است. دانشمندان گزارش‌های تازه درباره‌ی قدمت این موجود، که بقایای آن در رویدادی هیجان‌انگیز در اعماق غاری در آفریقای جنوبی پیدا شده را منتشر کرده‌اند.
استخوان‌های انسان نالدی: هومو نالدی اشتراک زیادی با اشکال اولیه‌ی گونه‌ی هومو دارد
| ▲ | گزارش پال رینکون |
پال رینکون، دبیر اخبار علمی، بی‌بی‌سی نیوز گزارش می‌دهد: محققان می‌گویند مطالعات حاکی‌ست که یک نوع انسان اولیه، که تصور می‌شد قدمت آن شاید به سه میلیون سال برسد، تا دوره‌های خیلی اخیرتر زندگی می‌کرده است.
بقایای ۱۵ اسکلت ناقص متعلق به گونه‌ی «هومو نالدی» در سال ۲۰۱۵ کشف شد. این بقایا در عمق غارهای تو در تویی در آفریقای جنوبی و توسط تیمی تحت سرپرستی لی برگر از دانشگاه ویتس کشف شد. او اکنون می‌گوید که این بقایا احتمالاً فقط ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار سال قدمت دارند.
هرچند آناتومی آن‌ها از بعضی جنبه‌ها شبیه انسان امروزی است، سایر مشخصه‌های اندام هومو نالدی به دوره‌ای خیلی قدیم‌تر یعنی حدود دو میلیون سال پیش یا بیشتر بر می‌گردد.
جان هاکس، همکار پروفسور برگر از دانشگاه ویسکانسین گفت: «این‌ها شبیه نوع اولیه‌ی گونه‌ی ما، هومو، به‌نظر می‌رسد. این‌طور به‌نظر می‌رسد که ممکن است به هومو ارکتوس اولیه یا هومو هابیلیس، و هومو رودولفنسیس مرتبط بوده باشد.»
هرچند در سال ۲۰۱۵ بعضی از کارشناسان حدس می‌زدند که هومو نالدی می‌توانسته در دوره‌ی نسبتاً اخیر زندگی کرده باشد، اما پروفسور برگر به بی‌بی‌سی گفته بود که قدمت بقایا می‌تواند به سه میلیون سال برسد.
تعیین تاریخ این بقایا آن‌ها را در دوره‌ای قرار می‌دهد که می‌توانسته با نمونه‌های اولیه‌ی گونه‌ی ما، هومو ساپین، همپوشانی داشته باشد.
پروفوسر هاکس به برنامه‌ی رادیویی «اینساید ساینس» بی‌بی‌سی گفت: «آن‌ها هم‌عمر نئاندرتال‌های اروپا هستند، هم‌قدمت دنیسووان‌های آسیا هستند، هم‌عمر انسان‌های مدرن اولیه‌ی آفریقا هستند. آن‌ها بخشی از تنوعی جهانی هستند در زمانی که گونه‌ی ما شکل می‌گرفت وجود داشت.
ما هیچ نمی‌دانیم در آفریقا چه‌چیزهای دیگری در انتظار کشف شدن است... اگر این تیره که به‌نظر می‌رسد دو میلیون سال قبل سرچشمه گرفت، حدود ۲۰۰ هزار سال قبل هنوز وجود داشت، در آن‌صورت شاید این پایان کارش نبوده. ما هنوز آخرین نمونه‌ی هومو نالدی را نیافته‌ایم.»
مچ نالدی شبیه ماست اما انگشتانی بلند و قوسدار مثل گوریل دارد
بقایای هومو نالدی در سال ۲۰۱۳ در داخل محفظه‌ای در مجموعه غارهای «رایزینگ استار» کشف شد جایی‌که دسترسی به آن سخت بود. در آن‌زمان پروفسور برگر گفت معتقد است که بقایا عمداً آن‌جا ریخته شده و این کار احتمالاً طی نسل‌های متمادی صورت گرفته است.
آن دیدگاه که نشانگر توانایی نالدی برای اجرای رسوم بوده باعث جنجال شد چون بعضی کارشناسان تصور می‌کنند این نوع عادات مشخصه‌ی انسان مدرن است.
پروفسور هاکس می‌گوید که تیم او بعد از آن شروع به اکتشاف در یک محفظه‌ی دیگر غار کرد. او گفت: «محفظه‌ی دوم حاوی بقایای دستکم سه فرد دیگر از جمله یک اسکلت خیلی خیلی جالبی است که هرچند ناقص است اما جمجمه‌اش موجود است.»
محققان قبلاً تلاش کرده‌اند دی‌ان‌ای این بقایا را استخراج کنند تا اطلاعات بیشتری درباره جایگاه نالدی در شجره‌ی تکاملی انسان به‌دست آورند؛ با این حال موفق نشده‌اند.
پروفسور هاکس گفت: «قدمت بقایا به‌وضوح طوری است که دلیلی ندارد فکر کنیم شانس این کار (استخراج دی‌ان‌ای سالم) وجود ندارد. این غار در مقایسه با غارهای شمال اروپا و آسیا نسبتاً گرم است و حتی در آن‌جا هم دی‌ان‌ای سالم مانده است.»
مطالعه‌ای در تشریح شواهد تاریخ‌گذاری این بقایا قرار است در ماه‌های آینده منتشر شود.[٣]
| ▲ | قدمت هومو نالدی |
دانشمندان پس از بررسی فسیل‌هایی که در «مهد بشر» یافته بودند، این احتمال را مطرح کرده‌اند که شاید انسان نالدی (هومو نالدی) همزمان با انسان هوشمند (انسان امروزی) می‌زیسته و احتمالاً مثل انسان امروزی، مردگان خود را در غار دفن می‌کرده است.
این یافته باعث حیرت دانشمندان شده است که چگونه انسانی که مغزش یک سوم انسان امروزی بوده، چنین رفتار پیچیده‌ای داشته است.
در پنجاه کیلومتری ژوهانسبورگ، پایتخت آفریقای جنوبی، منطقه‌ای وجود دارد به‌نام «مهد (گهواره) انسان» که قدیمی‌ترین شواهد حضور گونه‌ی انسان بر کره خاکی در آن یافت شده است. در این منطقه، رشته غارهایی وجود دارند به‌نام «ستاره رو به صعود». این غارها محل پژوهش محققانی است که می‌خواهند از زندگی اولین گونه‌های انسان در کره زمین سر در بیاورند.
جمجمه یک انسان نالدی مذکر که در مهد انسان یافت شده است و او را نئو نام نهاده‌اند
در سال ۲۰۱۳، پژوهشگران در یکی از حفره‌های این رشته غارها، فسیل‌های سه نفر را پیدا کردند؛ استخوان‌های دو بزرگ‌سال و یک کودک که جمجمه یکی از آن‌ها تقریباً کاملاً سالم مانده است.
اکنون پروفسور لی برگر استاد دانشگاه ویتواترزرند ژوهانسبورگ و پروفسور جان هاکز استاد دانشگاه ویسکانسین-مدیسون آمریکا و تیم همکاران‌شان، نتایج بررسی این فسیل‌ها را برای اولین‌بار در یک مجموعه مقاله در نشریه ای‌لایف منتشر کرده‌اند.
فسیل‌های پیدا شده انسان نالدی حتی از فسیل‌های لوسی کامل‌تر است
یکی از پرسش‌های اساسی، تعیین سن و قدمت این فسیل‌ها بود که محققان از سه طریق، تعیین سن استخوان‌ها، رسوباتی که در غار وجود دارد و استالکتیت‌ها (رسوبات آهکی که از سقف غار آویزان بودند) آن را اندازه گرفتند و به این نتیجه رسیدند که انسان نالدی، گونه‌ای نسبتاً جدید است و بین ۲۳۶ تا ۳۳۵ هزار سال پیش می‌زیسته است.
علاوه بر این، بررسی استخوان‌های دست و پای انسان نالدی نشان می‌دهد که این انسان کاملا توانایی راه رفتن و بالا رفتن را داشته است.
پروفسور هاکز می‌گوید: «این‌گونه بسیار ابتدایی انسان یعنی انسان نالدی، در کنار گونه‌های دیگر انسان میلیون‌ها سال زندگی کرده است و ما اکنون تنوع گونه‌های انسان را می‌بینیم، در حالی که قبلاً از آن غافل بودیم.»
سوالی که دانشمندان سعی می‌کنند به آن پاسخ دهند این است که چگونه گونه‌ای با ویژگی‌های متمایز و خاص خود، در کنار گونه‌های دیگر زندگی کرده است.
پروفسور هاکز می‌گوید: «تصور این‌که انسان نالدی کاملاً از نظر جغرافیایی از دیگر گونه‌ها جدا بوده کار سختی است، چون هیچ‌گونه عارضه طبیعی یا مرزی وجود ندارد، از این‌جا (آفریقای جنوبی) تا تانزانیا همین علفزارها و جنگل‌های کم‌پشت است.»
جمجمه انسان نالدی (راست) و انسان رودزیایی که به نظر می‌رسد هر دو در جنوب آفریقا زندگی می‌کرده‌اند
اندازه‌ی دندان‌های انسان نالدی هم شبیه انسان امروزی است که نشان می‌دهد تغذیه انسان نالدی شبیه انسان امروزی بوده است. نسبت اندازه دست و پای انسان نالدی هم شبیه انسان امروزی است، بنابراین دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم آن‌ها نمی‌توانستند از ابزارهای سنگی استفاده کنند.
محققان هم‌چنین می‌گویند که پیدا شدن استخوان‌های انسان نالدی در حفره‌های متفاوت، این احتمال را مطرح می‌کند که انسان نالدی اجساد مردگان خود را در این حفره قرار می‌داده است. اگر چنین چیزی صحت داشته باشد حاکی از هوشمندی انسان نالدی و داشتن نوعی فرهنگ است.
با این حال، هنوز اسرار زیادی درباره‌ی انسان نالدی وجود دارد از جمله این‌که چگونه این گونه تکامل یافته و به زمانی رسیده که بقایایش در «مهد انسان» پیدا شده است.
محققان در نزدیکی یکی از دهانه‌های رشته غارهای «ستاره رو به صعود»
محققان دو احتمال را در نظر دارند، اول این‌که انسان نالدی یکی از قدیمی‌ترین شاخه‌های جنس انسان است؛ گونه‌ای شبیه انسان ماهر. آناتومی این گونه، تقریباً ابتدایی است اما شاید در کنار گونه‌های دیگر انسان تکامل‌یافته و به انسان امروزی رسیده است.
فرض دوم این است که انسان نالدی بیش از یک میلیون سال پیش از یکی از گونه‌های پیشرفته‌تر انسان، مثل انسان راست‌‌قامت جدا شده است، اما بعد، از منظر تکاملی عقب‌گرد کرده است و جمجمه و دندان‌هایش اشکالی ابتدایی‌تر به‌خود گرفته‌اند.
پاسخ به احتمال زیاد، در کاوش بیشتر در «مهد انسان» نهفته است.[۴]
[▲] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانش‌نامه‌ی آريانا توسط مهدیزاده کابلی ارسال شده است.
[▲] پی‌نوشت‌ها
[۱]- Bruce Bower, New dating suggests younger age for Homo naledi, Science News Magazine: Vol. 190, No. 3, August 6, 2016, p. 12[٢]- کشف فسیل‌های انسان‌های نخستین، وبسایت فارسی بی‌بی‌سی: چهارشنبه ۱٠ مه ٢٠۱٧ - ٢٠ اردیبهشت
[٣]- پال رینکون، بقایای کشف شده هومو نالدی ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار سال قدمت دارد، وبسایت فارسی بی‌بی‌سی: چهارشنبه ٢٦ آوریل ٢٠۱٧ - ۱٦ اردیبهشت ۱٣۹٦
[۴]- انسان نالدی شاید در کنار انسان هوشمند می‌زیسته است، وبسایت فارسی بی‌بی‌سی: سه‌شنبه ۹ مه ٢٠۱٧ - ۱۹ اردیبهشت ۱٣۹٦
[▲] جُستارهای وابسته
□
[▲] سرچشمه‌ها
□ وبسایت بی‌بی‌سی
