|
رودلف اتو
فهرست مندرجات
◉ زندگینامه
◉ آثار
◉ يادداشتها
◉ پيوستها
◉ پینوشتها
◉ جُستارهای وابسته
◉ سرچشمهها
◉ پيوند به بيرون
دینشناسان آلمانی فلسفهی دین
رودلف اتو (به انگلیسی: Rudolf Otto) (زادهی ۱۸۶۹ م - درگذشتهی ۱۹۳۷ م)، فیلسوف و الهیدان ِ برجستهی لوتری آلمان بود که کار عمدهای او در شناخت علمی دین، شامل فلسفه دین، تاریخ دین و روانشناسی دین خلاصه میشود. بهعلاوه، او به دینشناسی تطبیقی (بهصورت سیستماتیک به مقایسه عقاید و آداب دینهای مختلف جهان) پرداخت، و یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان دین در اوایل قرن بیستم بهشمار میرود. کتابی که او با نام «امر قدسی» نوشت و در آن به تمایزات میان عقل و ایمان پرداخته است. اتو در این کتاب پیدایش دین را بر پایهی مواجهه روان (روح و جان) آدمی با امر قدسی در نظر میگیرد. این کتاب در نوع خودش منحصر بهفرد است.
▲ | زندگینامه |
رودلف اتو، در ۲۵ سپتامبر ۱۸۶۹ میلادی، در شهر پاینه (Peine)، نزدیک هانوفر، در ایالت نیدرزاکسن در کشور آلمان، در یک خانوادهی مسیحی زاده شد. او در دبیرستان آندرینوم (Gymnasium Andreanum) در شهر هیلدسهایم درس خواند و سپس به تحصیل در در دانشگاههای ارلانگن و گوتینگن پرداخت و در آنجا مقالهی خود را در مورد درک مارتین لوتر از روحالقدس نوشت. سپس، تا سال ۱۹۰۶، وی بهعنوان استاد، در دانشگاه های گوتینگن و برسلاو دینشناسی تدریس میکرد، سپس در ماربورگ استاد الهیات گردید و در سال ۱۹۱۰، دکترای افتخاری را از دانشگاه گیسسن دریافت کرد.
در سفری که اتو، بین سالهای ۱۹۱۱-۱۹۱۲، به شمال آفزیقا، فلسطین، هندبریتانیایی، چین، ژاپن و ایالات متحدهای آمریکا کرد، دلچسبی او به ادیان غیرمسیحی برانگیخته شد. وی، در سال ۱۹۱۳ عضو پارلمان آلمان شد و در جریان جنگ اول جهانی این سمت را حفظ کرد. همچنین در سال ۱۹۱۸، در مجلس مؤسسان پس از جنگ شرکت نمود و در سیاست جمهوری وایمار درگیر شد. او، بهعلت بیماری در سال ۱۹۲۹، بازنشسته شد و سرانجام در ۷ مارس ۱۹۳۷، در ماربورگ از سینهپهلو درگذشت.
او مطالعات گستردهای دربارهی مسیحیت و نیز ادیان آسیایی و دینهای ابتدایی بهعمل آورد و حاصل همه این مطالعات تاسیس «موزه ادیان جهان» در ماربورگ بود که در آن روزگار یکی از مهمترین و معتبرترین دانشگاهها از نظر تدریس رشتهی فلسفه و مطالعات دینی بهشمار میرفت. اتو هیچگاه ازدواج نکرد و همواره مجرد زیست و سالیانی دراز با یک راهبهی بیوه و دخترش زندگی سعادتمندی را سپری کرد. او فعالیتهای گستردهای در جهت نزدیک ساختن دینهای جهان و ایجاد همکاری و همدلی بین آنها داشت.
▲ | آثار |
پروفسور رودلف اتو، در طول عمر خویش علاوه بر تدریس الهیات و تاریخ ادیان و دین مسیح، کتابهای متعددی نگاشت که برخی از آنها شهرت جهانی یافتند و نام اتو را برای همیشه در میان دینپژوهان و علاقهمندان مباحث دینشناسی جاودان ساختند. نام برخی از تالیفات او که بهزبان انگلیسی هم ترجمه شده، بدین قرار است: «جهانبینی طبیعتگرایی و دینی» (Naturalistische und religiöse Weltansicht) (۱۹۰۴)، «فلسفه دین کانت-فریزی» (Die Kant-Friesische Religions-Philosophie) (۱۹۰۱)، «مقدس - دربارهی نظر غیرمنطقی در اندیشهی الهی و ارتباط آن با خردورزی» (Das Heilige - Über das Irrationale in der Idee des Göttlichen und sein Verhältnis zum Rationalen) (۱۹۱۷)، «عرفان غربی-شرقی» (West-östliche Mystik) (۱۹۲۶)، «دین فیض در هند و مسیحیت» (Die Gnadenreligion Indiens und das Christentum) (۱۹۳۰)، و «ملکوت خدا و پسر انسان» (Reich Gottes und Menschensohn) (۱۹۳۴).
در این میان، هیچیک از آثار رودلف أتو، مثل کتاب «مفهوم امر قدسی» شهرت نیافت و در محافل علمی و دانشگاهی با استقبال روبهرو نگشت. علاقهی شگفتآوری که این کتاب، که در ۱۹۱۷ چاپ شد، در جهان برانگیخت، هنوز پا برجاست. توفیق این کتاب مطمئنا بهسبب دیدگاه جدید و اساسی نویسندهی آن بود. اتو بهجای مطالعه و بررسی عقاید دربارهی خدا و دین، به تحلیل کیفیات تجربهی مذهبی پرداخت. به یمن دستاورد باریکبینی عظیم روانشناسانه، و کاملاً مرجح با آموزش دوگانه او بهعنوان الهیاتشناس و تاریخنگار ادیان، وی در تعیین ظرفیت و ویژگیهای مخصوص تجربهی مذهبی کامیاب بود. صرفنظر از جنبهی عقلایی و نظری دین، وی عمدتاً اندیشه خود را بر جنبهی غیرعقلایی دین متمرکز ساخت. از آنرو که اتو آثار لوتر را خوانده و دریافته بود که برای مؤمن و معتقد، «خدای زنده» بهچه معناست. این خدای فیلسوفان – مثلاً خدای اراسموس (ایر ازموس) – نبود؛ این یک عقیده، یک خیال و پندار با یک تمثیل اخلاقی صرف نبود. این قدرت ترسآوری بود که در خشم خدا متجلی شد.
[▲] يادداشتها
[▲] پيوستها
...
[▲] پینوشتها
...
[▲] جُستارهای وابسته
□
□
□
[▲] سرچشمهها
□
□
□
□
[▲] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
ردهها │ ...