 |
|
نماینده‌ی دایمی افغانستان
در سازمان ملل متحد
فهرست مندرجات
◉ پیشینه‌ی تاریخی
◉ نمایندگان دایمی افغانستان در سازمان ملل متحد
◉ يادداشت‌ها
◉ پيوست‌ها
◉ پی‌نوشت‌ها
◉ جُستارهای وابسته
◉ سرچشمه‌ها
◉ پيوند به بيرون
دیپلماسی افغانستان سازمان ملل افغانستان
نماینده دائمی افغانستان در سازمان ملل متحد (به انگلیسی: Permanent Representative of Afghanistan to the United Nations)، رهبر هیأت نمایندگی (Diplomatic mission) دولت افغانستان، از ۹ نوامبر ۱۹۴۶ میلادی تا اکنون در سازمان ملل متحد است. در حال حاضر، عادله راز، از دسامبر ۲۰۱۸، در مقر سازمان ملل متحد در شهر نیویورک، به‌عنوان نخستین نماینده‌ی دائمی زن افغانستان، از دولت این کشور نمایندگی می‌کند.
| ▲ | پیشینه‌ی تاریخی |
سازمان ملل متحد (United Nations)، در سال ۱۹۴۵ میلادی، توسط ۵۱ کشور، رسماً تشکیل شد. افغانستان، در ۹ نوامبر ۱۹۴۶ میلادی، به این سازمان پیوست. محمدکبیر لودین، نخستین سفیر دولت افغانستان در سازمان ملل بود، که در سال ۱۹۴۹ به این سمت منصوب شد.
ساختمان مرکزی سازمان ملل در منهتن، نیویورک
| ▲ | نمایندگان دایمی افغانستان در سازمان ملل متحد |
۱- محمدکبیر لودین (Mohammed Kabir Louddin)، از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۰، در دوران سلطنت محمدظاهرشاه، نماینده‌ی افغانستان در سازمان ملل متحد بود
محمدکبیر لودین همراه با تریگوه لی (Trygve Halvdan Lie)، دبیرکل سازمان ملل متحد، در سال ۱۹۴۹.
۲- عبدالحمید عزیز (Abdul Hamid Aziz)، از سال ۱۹۵۰ تا ۱۶ آوریل ۱۹۵۸، نماینده‌ی افغانستان در سازمان ملل متحد بود.
عبدالحمید عزیز و داگ همرشولد (Dag Hammarskjöld)، دومین دبیرکل سازمان ملل متحد، در سال ۱۹۵۰.
۳- عبدالرحمان پژواک (Abdul Rahman Pazhwak)، در فاصله‌ی ۱۶ آوریل ۱۹۵۸ تا ۲۵ ژوئیه ۱۹۷۹ به‌عنوان سفیر افغانستان در سازمان ملل متحد و مدیر کمیسیون حقوق بشر این سازمان فعالیت می‌کرد. در سال ۱۹۶۳ او برای میانجی‌گری و اصلاح روابط بین ویتنام و انجمن بودایی‌ها مأمور شد. در ۲۰ سپتامبر ۱۹۶۶ پس از آمینتوره فانفانی (Amintore Fanfani) به‌عنوان رئیس مجمع عمومی انتخاب شد و تا سال ۱۹۶۷ در این سمت بود.
عبدالرحمان پژواک، در ۱۶ اپریل ۱۹۵۸
۴- بسم‌الله سهاک (Bismellah Sahak)، پس از کودتای هفتم ثور ۱۳۵۷، در زمان حکومت نورمحمد تره‌کی و حفیظ‌الله امین، در ۲۵ ژوئیه سال ۱۹۷۹، به‌عنوان نماینده‌ی افغانستان در سازمان ملل متحد منصوب شد و تا ۲ نوامبر ۱۹۸۱، به‌کار خود ادامه داد.
بسم‌الله سهاک و کورت والدهایم (Kurt Waldheim)، دبیرکل سازمان ملل متحد، در ۲۵ ژوئیه سال ۱۹۷۹.
۵- فرید ظریف (Farid Zarif)، در سال ۱۹۸۱، گزینه‌ی حکومت ببرک کارمل، برای نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد بود. او از ۲ نوامبر ۱۹۸۱ تا ۲۳ ژانویه ۱۹۸۷ در این سمت خدمت کرد.
فرید ظریف و کورت والدهایم (Kurt Waldheim)، دبیرکل سازمان ملل متحد، در ۲ نوامبر سال ۱۹۸۱.
۶- شاه‌محمد دوست (Shah Mohammad Dost)، بین ۲۳ ژانویه ۱۹۸۷ تا ۱۰ اوت ۱۹۸۹، نماینده‌ی افغانستان در سازمان ملل متحد بود. دوست پیش از آن، از زمان اشغال افغانستان توسط نیروهای ارتش سرخ شوروی در سال ۱۹۷۹ تا سال ۱۹۸۷، به‌عنوان وزیر امور خارجه افغانستان خدمت می‌کرد.
شاه‌محمد دوست و خاویر پرز دکوئیار (Javier Perez de Cuellar)، دبیرکل سازمان ملل متحد، در ۲۳ ژانویه ۱۹۸۷.
۷- نوراحمد نور (Noor Ahmed Noor)، در ۱۰ اوت ۱۹۸۹، در زمان حکومت دکتر نجیب‌الله، به‌عنوان سفیر افغانستان در سازمان ملل متحد به خارج از کشور فرستاده شد. او تا ۲۵ ژوئن ۱۹۹۱ در این سمت باقی ماند.
نوراحمد نور و خاویر پرز دکوئیار (Javier Perez de Cuellar)، دبیرکل سازمان ملل متحد، در ۱۰ اوت ۱۹۸۹.
۸- خدایداد بشرمل (Khodaidad Basharmal)، از ۲۵ ژوئن ۱۹۹۱ تا ۳۰ آوریل ۱۹۹۳، زمانی که خاویر پرز دکوئیار و سپس پطرس غالی، دبیرکل سازمان ملل متحد بود، به‌عنوان نماینده افغانستان در این سازمان فعالیت می‌کرد.
خدایداد بشرمل و خاویر پرز دکوئیار (Javier Perez de Cuellar)، دبیرکل سازمان ملل متحد، در ۲۵ ژوئن ۱۹۹۱.
۹- دکتر عبدالغفور روان فرهادی (Abdul Ghafoor Ravan Farhâdi)، در ۳۰ آوریل ۱۹۹۳، بر اساس تقاضای برهان‌الدین ربانی رئیس دولت اسلامی افغانستان، به‌عنوان نماینده‌ی دایمی دولت اسلامی افغانستان در سازمان ملل متحد گماشته شد و وظیفه‌ی او در زمان حکومت حامد کرزی در ۱۸ دسامبر ۲۰۰۶ با قدردانی از طرف وزارت امور خارجه پایان یافت.
دکتر عبدالغفور روان فرهادی و کوفی عطا عنان (Kofi Atta Annan)، دبیرکل سازمان ملل متحد، از ۳۰ آوریل ۱۹۹۳ تا ۱۸ دسامبر ۲۰۰۶.
۱۰- دکتر ظاهر طنین (Zahir Tanin)، در ۱۹ دسامبر ۲۰۰۶، به‌عنوان سفیر افغانستان در سازمان ملل متحد، جانشین عبدالغفور روان فرهادی شد. او تا ۱۸ دسامبر ۲۰۰۶، در این سمت خدمت می‌کرد. طنين، در سال‌های حاکميت حزب دموکراتيک افغانستان و حزب وطن، در کابل روزنامه‌نگار بود. در سال ۱۹۹۴ به بريتانيا رفت و در سال ۱۹۹۵، به‌عنوان تهيه‌کننده، کار در بخش فارسی و پشتوی بی‌بی‌سی را آغاز کرد و بعدها، سردبير برنامه‌های «بی‌بی‌سی برای افغانستان» شد.
دکتر ظاهر طنین و کوفی عطا عنان (Kofi Atta Annan)، دبیرکل سازمان ملل متحد، از ۱۹ دسامبر ۲۰۰۶ تا ۵ اکتبر ۲۰۱۵.
۱۱- محمود صیقل (Mahmoud Saikal)، گزینه‌ی عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی حکومت وحدت ملی افغانستان، برای نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد بود. او از ۲۷ اکتبر ۲۰۱۵ تا ۱۹ فوریه ۲۰۱۹ در این سمت فعالیت می‌کرد.
محمود صیقل و بان کی‌مون (Ban Ki-moon)، دبیرکل سازمان ملل متحد، از ۲۷ اکتبر ۲۰۱۵ تا ۱۹ فوریه ۲۰۱۹.
۱۲- عادله راز (Adela Raz)، معین همکاری‌های اقتصادی وزارت امور خارجه افغانستان، در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۸، از سوی رییس‌جمهور اشرف غنی به‌عنوان نماینده‌ی دایمی افغانستان در سازمان ملل متحد، گماشته شد و در ۱۹ فوریه ۲۰۱۹، جانشین محمود صیقل گردید.
عادله راز و آنتونیو گوترش (Antonio Guterres)، دبیرکل سازمان ملل متحد.
[▲] يادداشت‌ها
[▲] پيوست‌ها
...
[▲] پی‌نوشت‌ها
...
[▲] جُستارهای وابسته
□
□
□
[▲] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[▲] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
رده‌ها │ ...
