فهرست مندرجات
[↑] رواندرمانی چیست؟
رواندرمانی به معنی كلمهی آن عبارت است از تغییر روان و یا اختلالات روانی توسط شیوههایی كه به رفع اختلالات تفكر و ذهن، احساس و انگیزه و قابلیت دریافت حسی محیط و بازسازی كلیه این قابلیتها میانجامد. در این زمینه مینوان از اختلالاتی نام برد نظیر اختلالات اضطرابی، اختلالات افسردهگی، اختلالات جنسی و هویت جنسی، اختلالات خواب، اختلالات سازگاری با محیط و غیره.
از این گذشته رواندرمانی برای تغییر اختلالات روانتنی نیز بكار میرود، یعنی برای بهبود و تاثیرگذاری بر آندسته از اختلالاتی كه به شکل دردها و اختلالات جسمی وجود دارند ولی منشاء روانی دارند و خود را در اشكالی مانند سردردهای مزمن (مثلا میگرن)، اختلالات دستگاه گوارش و تنفس، درد کمر و عضلات دیگر و از این نوع نمایان میسازند؛ بدون اینكه برای آنها علتی مانند آسیب جسمی وجود داشتهباشد.
طبق این تعریف رواندرمانی بطور کلی شیوهای است برای تغییر اختلالات روانی و دردها و اختلالات جسمی خاص. بین رواندرمانی و دارودرمانی تفاوتهای زیادی وجود دارد. هر کدام از این دو از زاویه دید متفاوت از یکدیگر به اختلالات روانی نگاه میکنند و البته با توجه به منشاء روانی اختلالات روانی هر کدام راه متفاوتی را برای تاثیرگذاری بر اختلالات روانی در پیش میگیرند. در بعضی موارد نیز ترکیب این دو باهم تاثیر بهتری دارد ولی این دو نه آلترناتیو یکدیگرند و نه رقیب یکدیگر بلکه دو شیوه متفاوت برای دو نوع تاثیرگذاری متفاوت از هم بر روی یک اختلال روانی مشخص هستند. به هرحال برای رواندرمانی باید به متخصصینی مراجعه کرد كه با نام رواندرمانگر (Psychotherapeut) به كار مشغولند. روانپزشكان و متخصصین مغز و اعصاب نیز فقط در صورت داشتن عنوان "رواندرمانگر" در كنار تیتر روانپزشك و متخصص مغز و اعصاب ميتوانند به رواندرمانی اقدام كنند. كه در اینحال مشخصا شیوهای كه برای درمان بكار میبرند نميتواند تنها شامل دارودرمانی باشد. از این روی روانپزشک فقط زمانی که دارای تخصص رواندرمانی باشد میتواند به کار رواندرمانی بپردازد در غیر این صورت فقط دارو درمانی میکند.
در کنار این تفاوت اساسی (رواندرمانی و دارو درمانی) باید به این نكته نیز اشاره كرد كه رواندرمانی کاری است طولانی مدت چون در این شیوه تنها از بینبردن نشانگاههای اختلال روانی هدف نیست بلکه شناختن و تغییر چشمههایی که این اختلالات را بوجود آورده و آنها را پایدار نگاه میدارند. از این روی حداقل زمانی كه در رواندرمانی برای تغییر اختلالات روانی وجود دارد حدود ٢۵ جلسه ۵٠ دقیقهای است كه حداقل هفتهی یكبار به اجرا در میآید. این تعداد جلسات ميتوانند بنا بر تشخیص رواندرمانگر بصورت انفرادی (مددجو و رواندرمانگر) و یا در موارد دیگر بصورت درمان گروهی (بین چهار تا هشت نفر از افرادی كه ناراحتی مشترك دارند و یا افراد یك خانواده با حضور یك تا دو روانشناس) برگزار شوند.[+]
[↑] "روانشناس رواندرمانگر" و "پزشك رواندرمانگر"
[↑] چهوقت مراجعه به روانشناس ضروری میشود؟
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[۱]
[٢]
[٣]
[۴]
[۵]
[٦]
[٧]
[٨]
[۹]
[۱٠]
[۱۱]
[۱٢]
[۱٣]
[۱۴]
[۱۵]
[۱٦]
[۱٧]
[۱٨]
[۱۹]
[٢٠]
[٢۱]
[٢٢]
[٢٣]
[٢۴]
[٢۵]
[٢٦]
[٢٧]
[٢٨]
[٢۹]
يادداشتها
يادداشت ۱: اين مقاله برای سايت مطب روانشناسی و رواندرمانی توسط دکتر محمد راه رخشان برشتۀ تحرير درآمده است. البته در این صفحه به مرور دستچینی از تحقیقات جدید در رواندرمانی که جناب دکتر معرفی و بحث مینمايند، با کسب مجوز از ايشان، درج میشود.پيوستها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پینوشتها
[۲]-
[۳]-
[۴]-
[۵]-
[۶]-
[٧]-
[۸]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱۲]-
[۱۳]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱۶]-
[۱٧]-
[۱۸]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[٢۱]-
[٢۲]-
[٢۳]-
[٢۴]-
[٢۵]-
[٢۶]-
[٢٧]-
[٢۸]-
[٢۹]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
[↑] منابع
پيوند به بیرون
□
□
<برگشت به بالا><گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله>