جستجو آ ا ب پ ت ث ج چ ح
خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ
ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی

۱۳۸۸ دی ۲۳, چهارشنبه

کوه سینا

گردآوری از: مهديزاده کابلی


فهرست مندرجات


کوه سينا (به‌عربی: سینا، به‌عبری: הר סיני به‌معنای خاردار)، نام کوهی در شبه‌جزیره طور است که ۲۲۸۵ متر از سطج دریا ارتفاع دارد و به فاصله ۳۰ مایلی جنوب العریش واقع است.

چشم‌انداز قله کوه سینا

این کوه در دین‌های ابراهیمی به‌ویژه آيين یهود شهرت فراوانی می‌دارد. در روایت‌های سنتی این دین‌ها به این کوه اشارهٔ بسیار شده‌است: کوه سینا کوهی‌است که بنی‌اسرائیل سه ماه پس از ترک مصر به آنجا رسیدند و در آنجا اردو زدند.[۱] مطابق روایات سنتی ادیان ابراهیمی خداوند شریعت را آنجا به بنی‌اسرائیل عطا کرد.[٢] گوساله طلایی سامری در این کوه ساخته شد.[٣] در این کوه یهوه نخستین بار بر موسی وحی کرد و در ميان بوته‌ها به مانند آتش بر وی ظاهر شــد.[۴] و از خداوند به وی وحی شــد که در ســرزمین مقدس نعلین از پا بکند.[۵] این کوه حوریب[٦]، جبل‌الله[٧]، کوه طور[٨]، و جبل موسی[۹] نیز نامیده شده ‌است. در قرآن به این کوه سوگند یاد شده ‌است.[۱٠]


[] کوه سينا

شبه جزيرۀ سينا به شکل مثلث است که ميان دو بازوی ئريای سرخ قرار دارد. ساحل غربی ٣٠٠ کيلومتر و ساحل شرقی ۴٠٠ کيلومتر و مرز شمالی ۴۵٠ کيلومتر طول دارند. قسمت شمالی شبه جزيره بيابان، و قسمت جنوبی "مجموعۀ بزرگی از کوه‌های صخره‌ای درهم و برهم" است که کوه سينا (حوريب) ناميده می‌شود.

احتمالاً اين منطقه نام خود را از خدای ماه بابلی که سين ناميده می‌شد، گرفته بود، و از دير باز به‌خاطر معادن مس، آهن، گل اُخرا و سنگ‌های قيمتی آن، مشهور بود. از مدت‌های مديد پيش از زمانۀ ابراهيم، پادشاهان شرق، جاده‌ای از کناره‌های شمالی و غربی بيابان عربستان به منطقۀ سينا ساخته بودند.

کوه سينا که در آن شريعت به اسرائيل داده شد، در نقطۀ جنوبی شبه جزيره واقع شده است. اين کوه "توده صخره‌ای منفردی است که گويی ناگهان با شکوه مهيبی از دل دشت سر به آسمان کشيده است." در شمال غربی آن، دشتی است به طول ٣ و عرض ۵/٢ کيلومتر، که اسرائيل در آنجا اردو می‌زد.

در ٦٠ کيلومتری شمال غربی کوه سينا، در "درۀ غارها"، ۱٢٠ متر بالاتر از معادن، مجسمه‌ای از فرعون "سِمِرخت" از سلسلۀ اول مصر نصب شده که او را در حال کشتن پادشاه سينا نشان می‌دهد. ٢۵٠ کتيبه از پادشاهان متأخرتر نيز وجود دارد. در ۱۵ کيلومتری شمال درۀ غارها، "سرابيت‌الخادم" قرار دارد، که "سر پتری" در آن کهن‌ترين نوشتۀ الفبايی را کشف کرد.[۱۱]


[]



[]



[] :



[] :



[] :



[] :



[] :



[] :



[] :



[] :



[۱٢]
[۱٣]
[۱۴]
[۱۵]
[۱٦]
[۱٧]
[۱٨]
[۱۹]
[٢٠]

[٢۱]
[٢٢]
[٢٣]
[٢۴]
[٢۵]
[٢٦]
[٢٧]
[٢٨]
[٢۹]


[ ] يادداشت‌ها


يادداشت ۱: اين مقاله برای دانش‌نامه‌ی آريانا توسط برشتۀ تحرير درآمده است.



[] پيوست‌ها

پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:



[] پی‌نوشت‌ها

[۱]- خروج ۱۶: ۱
[۲]- خروج ۱۷: ۱؛ ۱۹: ۱
[۳]- مزامیر ۱۰۶: ۱۹
[۴]- خروج ۱۷: ۱۶
[۵]- خروج ۳: ۶؛ قرآن ۲۰: ۱۲
[۶]- توا ۵: ۱۰؛ مزامیر ۱۰۶: ۱۹؛ ملاکی ۴: ۴
[٧]- خروج ۳: ۱
[۸]- خروج ۱۹: ۲
[۹]- مزامیر ۱۰۶: ۱۹
[۱٠]- قرآن ۹۵: ۲
[۱۱]- راهنمای مطالعه کتاب مقدس، ص ۹۸
[۱۲]-
[۱۳]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱۶]-
[۱٧]-
[۱۸]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[٢۱]-
[٢۲]-
[٢۳]-
[٢۴]-
[٢۵]-
[٢۶]-
[٢٧]-
[٢۸]-
[٢۹]-



[] جُستارهای وابسته







[] سرچشمه‌ها

عاطف‌الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰ خ، شابک: ۹۶۴۳۰۷۱۶۳۴
ویلیام گلن، و هنری مرتن، کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹ خ، شابک: ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
یاردون سیز، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، چاپ سوم - ۱۳۸۰، ص ۱۹۱۲.
جیمز هاکس، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، چاپ سوم - ۱۳۷۵ خ، ص ۱۱۴.



[] پيوند به بیرون

تاريخ تمدن




<برگشت به بالا><گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله>