- زندگی‌نامه
- جوايز و افتخارات
- يادداشت‌ها
- پيوست‌ها
- پی‌نوشت‌ها
- جُستارهای وابسته
- سرچشمه‌ها
- پيوند به بيرون
[سازمان ملل متحد] [دبیران کل سازمان ملل]
بان کی‌مون (به انگلیسی: Ban Ki-moon) (زادۀ ۱۳ ژوئن ۱۹۴۴ -) هشتمین دبیرکل سازمان ملل متحد است که با ۳۷ سال سابقه خدمت دولتی و خدمت در صحنه جهانی[۱]، کار خود را به‌طور رسمی از ۱۱ دی ۱۳۸۵ (۱ژانویه ۲۰۰۷ میلادی) آغاز کرده است[٢].
[↑] زندگی‌نامه
بان کی‌مون، در ۱۳ ژوئن ۱۹۴۴ میلادی، در کره جنوبی زاده شد[٣]. در سال ۱۹۷۰، مدرک کارشناسی خود را در رشتۀ روابط بين‌الملل از دانشگاه ملی سئول دريافت کرد[۴] و در سال ۱۹۸۵، تحصیلات مقطع کارشناسی ارشد را در رشتۀ امور اداری، در دانشکده دولتی کندی دانشگاه هاروارد، به پایان برد[۵].
او در سال ۱۹۷۰، در وزارت امور خارجه‌ی کره جنوبی استخدام شد[٦] و در سال ۱۹۷۵، در بخش متولی امور سازمان ملل متحد در وزارت امور خارجهٔ کره جنوبی به خدمت پرداخت[٧].
سایت رسمی مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد در تهران، دربارۀ نکاتی برجسته‌ی از سوابق کاری کی‌مون، چنین نگاشته است:
- آقای بان رابطه طولانی با سازمان ملل متحد دارد که به‌سال ۱۹۷۵ باز می‌گردد يعنی هنگامی که برای بخش سازمان ملل وزارت امور خارجه کار می‌کرد. آن کار طی سال‌ها با وظايفی چون دبيراولی جمهوری کره در نمايندگی دائم آن کشور در سازمان ملل در نيويورک، رياست بخش سازمان ملل در مقر وزارت خانه در سئول، و سفير اعزامی به وين که در آن هنگام در ۱۹۹۹ به‌عنوان سرپرست کميسيون تدارکاتی برای سازمان معاهده منع جامع آزمايش هسته‌ای خدمت کرد، گسترش يافت. در سال‌های ٢٠٠۱ و ٢٠٠٢ به‌عنوان رئيس هيئت در دوره رياست مجمع عمومی به‌وسيله جمهوری کره، او تصويب فوری نخستين قطعنامه آن اجلاس را تسهيل نمود که حملات تروريستی 11 سپتامبر را محکوم می‌کرد و ابتکاراتی چند با هدف تقويت عملکرد مجمع به‌کار بست و بدين‌سان موجبات تبديل اجلاسی را که در بحران و سردرگمی آغاز شده بود، به اجلاسی که در آن تعدادی از اصلاحات مهم به‌تصويب رسيد، فراهم آورد.
آقای بان، هم‌چنين به‌گونه‌ای فعال در موضوعات مرتبط با روابط داخلی کره درگير بوده است. در ۱۹۹٢، به‌عنوان مشاور ويژه وزير امور خارجه در سمت نايب رئيس کميسيون مراقبت هسته‌ای مشترک جنوب-شمال خدمت کرد که در پی آن اعلاميه مشترک تاريخی شبه جزيره کره بدون سلاح هسته‌ای به‌تصويب رسيد. در سپتامبر ٢٠٠۵، به‌عنوان وزير خارجه با تصويب بيانيه مشترک درباره حل و فصل موضوع هسته‌ای کره شمالی در مذاکرات شش جانبه نقشی راهبردی در پديد آوردن موافقت‌نامه ديگری ايفا کرد که نقطه عطفی محسوب می‌شود و هدف آن ارتقای صلح و ثبات در شبه جزيره کره بود[٨].
بان کی‌مون، در سال ۱۹۹۲، معاون رئیس کمیسون کنترل هسته‌ای مشترک شمال-جنوب شد؛ در سال ۱۹۹۹، به‌عنوان رئیس کمیسون مقدماتی سازمان پیمان جامع منع آزمایش هسته‌ای خدمت کرد؛ در سـال ۲۰۰۱، به‌عنـوان رئیس دفتر کـره جنوبی در سـازمان ملل به کار پرداخـت؛ از ابتدای سـال ۲۰۰۴، وزیر امور خارجـه کره جنوبی شـد و از اول ژانویهٔ ۲۰۰۷، به‌سمت دبیر کلی سـاز مان ملل متحـد برگزیده شـد[۹].
بان کی‌مون همراه با کاندولیزا رایس، دومین وزیر امورخارجه ایالات متحده آمریکا در کابینهٔ دولت جورج بوش
وی، هنگام انتخاب به دبيرکلی، به‌عنوان وزير امور خارجه و تجارت کشور خود مشغول خدمت بود. دوره خدمت طولانی او در وزارت امور خارجه کرۀ جنوبی، شامل انجام وظيفه در دهلی نو، شهر واشنگتن و وين با مسئوليت‌های گوناگونی در مشاغل مختلف از جمله مشاور رئيس جمهور در سياست خارجی، مشاور عالی رئيس جمهور در امنيت ملی، قائم مقام وزير در برنامه‌ريزی خط مشی و مديرکل امور امريکا بوده است. در تمامی دوره خدمتش، بصيرت او شبه جزيره کره را به صلح و آرامش رهنمون کرد، او هم‌چنین، نقشی فزاينده در صلح و ثبات در منطقه و به‌گونه‌ای گسترده‌تر در جهان ايفا کرده است[۱٠].
بان معتقد است سه رکن اساسی سازمان ملل یعنی، صلح و امنیت، توسعه و حقوق بشر کلید حل همهٔ مشکلات است. به گفتهٔ وی بدون توسعه و بدون تامین رفاه هماهنگ نمی‌توان انتظار صلح، امنیت و رعایت حقوق بشر داشت. او دربارهٔ خود می‌گوید که نماینده منش آسیایی است، یعنی در پیش گرفتن حالتی نرم‌تر (استفاده بیشتر از دیپلماسی) و انجام کار[۱۱].
وی، در پیامی ویدیویی به‌مناسبت نشست سالانه کمیته‌ی یهودیان آمریکا، در سال ۲۰۰۷، تعهد خود برای امنیت اسرائیل و ارائه راه حل‌های منصفانه در سازمان ملل را ابراز داشت[۱٢] و هم‌چنین او، در ۲۹ اوت ۲۰۱۲ میلادی برای شرکت در شانزدهمین نشست سران جنبش عدم تعهد، به ایران سفر کرد[۱٣].
بان کی‌مون، و همسرش، خانم يو (بان) سون - تايک که يکديگر را در ۱۹٦۲ در دبيرستان ملاقات کردند[۱۴]. این آشنایی، سر انجام به پیوند زناشویی انجامید و در حال حاضر، آنان یک پسر و دو دختر دارند[۱۵].
کی‌مون، علاوه بر زبان کره‌ای، به انگليسی و فرانسه نیز سخن می‌گوید[۱٦].
[↑] جوايز و افتخارات
بان کی‌مون تعداد زيادی جوايز ملی و بين‌المللی، مدال و تقديرنامه دريافت کرده است. در ۱۹٧۵، ۱۹٨٦ و مجدداً در ٢٠٠٦ بالاترين نشان لياقت مراتب خدمت برای انجام وظيفه به کشورش را به‌دست آورد[۱٧].
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد، وب سایت رسمی مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد در تهران.
[٢]- بان کی‌مون، از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
[٣]-
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ [1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20]
