جستجو آ ا ب پ ت ث ج چ ح
خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ
ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی

۱۳۹۱ دی ۲۴, یکشنبه

قاضی حسین احمد

از: دانشنامه‌ی آریانا

فهرست مندرجات

[...][...]


قاضی حسین احمد (زادۀ ۱٢ ژانویه ۱۹٣٨ م - درگذشتۀ ٦ ژانویه ٢٠۱٣ م)، سیاستمدار، رهبر سوم حزب حمعیت اسلامی و عضو پاکستان بود[۱]. وی منتقد قوی سیاست‌های مبارزه با تروریسم از سوی آمریکا بود و یکی از چهره‌های مخالف اتحاد پاکستان با این کشور در جنگ‌های داخلی در افغانستان شناخته می‌شد.[٢] او نوامبر ۲۰۱۲، از یک ترور نافرجام شبه نظامیان جان سالم بدر برد. مقام‌های دولتی، گروه‌های شبه نظامی وابسته به طالبان را مسوول این حملات می‌دانند.[٣]


[] زندگی‌نامه

حسین احمد ۱٢ ژانویه ۱۹٣٨ میلادی، در قریه «کاکا صاحب» در نواحی منطقه «زیارت» واقع در شهرستان «نوشهره» به‌دنیا آمد[۴]. پدرش مولانا قاضی محمد عبدالرب یکی از علما و سیاستمداران برجسته شبه قاره‌‌ی هند بود که به‌عنوان نماینده مسلمانان در ایالت سرحد سابق، خیبر پختونخواه فعلی، انتخاب شد[۵].

حسین احمد کوچکترین فرزند خانواده بود و تحصیلات دوران ابتدایی خود را در خانه نزد پدرش گذرانید و سپس در دانشگاه علوم اسلامی پیشاور ادامه تحصیل داد و با نمرات عالی فارغ‌التحصیل شد[٦]. پس از دریافت مدرک کارشناسی در رشته علوم اسلامی، رشتۀ جغرافی را برای ادامه تحصیلاتش در دانشگاه پیشاور انتخاب کرد و در این رشته مدرک فوق‌لیسانس به‌دست آورد[٧].

وی، ابتدا به سازمان «جمعیت طلبه» پاکستان پیوست و در سال ۱۹٧٠ به‌عضویت حزب جماعت اسلامی در‌آمد[٨]. سپس، در سال ۱۹٧٨، به‌عنوان معاون این حزب انتخاب شد و در سال ۱۹٨٧ رهبر آن شد. قاضی حسین احمد بعد از سید ابولاعلی مودودی و میا طفیل محمد سومین و برجسته‌ترین رهبر جماعت اسلامی بود[۹].

قاضی حسین احمد در مدت ٢ سال (در سال‌های ۱۹۹٢-۱۹۹۴ و ۱۹۹۹-٢٠٠۴)، چهار بار رهبری حزب جماعت اسلامی پاکستان را به‌عهده داشت و توانست در سال ۱۹٨٦ میلادی به مجلس پاکستان راه یابد[۱٠] و در سال ۱۹۹٢ بار دیگر به‌عنوان عضو سنا انتخاب شد اما بنابر اختلاف با سیاست‌های حکومت وقت در سال ۱۹۹٦ از مجلس سنا کناره گرفت[۱۱]. بین سال‌های ٢٠٠٢ تا ٢٠٠٧ میلادی به‌عنوان رییس ائتلاف احزاب مذهبی به‌نام «متحده مجلس عمل» خدمت کرد[۱٢]، اما در سال ٢٠٠٧ در اعتراض به حادثه لعل مسجد از سمتش استعفا داد و مجلس را ترک نمود[۱٣] و در سال ٢٠٠۹ از رهبری جماعت اسلامی نیز کناره‌گیری کرد و جای خود را به سید منور حسن رهبر فعلی این حزب داد[۱۴].

این رهبر پاکستانی، به زبان‌های اردو، عربی، انگلیسی و فارسی تسلط کامل داشت[۱۵]. اقبال لاهوری شاعر مورد علاقه وی بود و او در بیشتر سخنرانی‌های خود شعرهای اردو و فارسی اقبال را از حفظ می‌‌خواند[۱٦].

قاضی حسین احمد از بیماری قلبی و تنگی نفس رنج می‌برد و بر اثر شدت بیماری مدت ٣ روز در بیمارستان مرکزی اسلام‌آباد بستری شد[۱٧]. سر انجام، ساعت ۱ و ٣٠ دقیقه بامداد ٦ ژانویه ٢٠۱٣ سکته کرد و پزشکان با وجود تلاش زیاد نتوانستند جانش را نجات بدهند[۱٨] و در سن ٧۴ سالگی درگذشت[۱۹].

وی دارای ٣ فرزند از جمله ۱ دختر و ٢ پسر است و همه اعضای خانواده وی عضو حزب جماعت اسلامی پاکستان می‌باشند[٢٠].


[] روابط با افغان‌ها

در دوران ریاست جمهوری داودخان زمانیکه تعدادی از اعضای جوانان مسلمان افغانستان به پاکستان پناه بردند، مورد حمایت جماعت اسلامی پاکستان قرار گرفتند که قاضی حسین احمد در این رابطه نقش مهم داشت. وی در جریان جهاد افغانستان از حامیان سرسخت این جهاد بود.

جماعت اسلامی در این دوران رابطۀ نزدیک با احزاب بنیادگرای مجاهدین چون حزب اسلامی، جمعیت اسلامی و اتحاد اسلامی داشت[*]. گفته می‌شود که قاضی حسین احمد با تمامی گروه‌های مجاهدین سابق، حکومت افغانستان و طالبان و حزب اسلامی روابط نزدیک داشت.[*] جماعت اسلامی پاکستان، در زمان جهاد، احزاب مختلف افغانستان از جمله، حزب جمعیت اسلامی و حزب اسلامی را حمایت سیاسی و مالی می‌کرد. مشرق نیوز می‌نویسد:

    جماعت اسلامی پاکستان، در زمان جهاد افغانستان علیه اشغال شوروی سابق، با احزاب مختلف جهادی از جمله «جمعیت اسلامی» ارتباط قوی داشته و حمایت سیاسی و مالی از آن‌ها داشته است. قاضی حسین احمد، در مقام رهبری این حزب پس از پیروزی مجاهدین در افغانستان، با سران مجاهدین و دولت اسلامی به‌رهبری مرحوم استاد ربانی روابط نزدیک و مؤثر داشت.[*]

این حزب، پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و پیروزی مجاهدین در افغانستان در برخی از رویدادهای داخلی افغانستان نقش عمده‌ای داشت و قاضی احمد حسین رهبر این حزب در آنوقت، با سران مجاهدین و دولت اسلامی به‌رهبری استاد ربانی روابط نزدیکی برقرار کرده بود.[*]

در دوران جنگ‌های داخلی افغانستان، پس از سرنگونی دکتر نجیب‌الله، قاضی حسین احمد متهم به حمایت از حکمیتار بود اما وی همیشه می‌گفت که تلاش کرده است تا میان گروه‌های درگیر جنگ، آشتی برقرار سازد. او در این دوران سفرهایی هم به افغانستان داشت و با رهبران مجاهدین مذاکره کرد.

    وی بارها به افغانستان سفر کرد و آمادگی خود را برای میانجی‌گری و تلاش برای صلح در این کشور اعلام نمود. او در این راستا، مخالف حضور نیروهای آمریکا در منطقه بود و هم‌چنین از خشونت‏‌ورزی برخی گروه‏‌ها به‌نام اسلام و مسلمان، دل‌خوشی نداشت[*].

باری، قاضی حسین احمد در گفتگویی با بخش پشتوی بی بی سی تاکید کرد که با تمامی گروه‌های مجاهدین سابق، حکومت افغانستان و مخالفان مسلح‌اش چون طالبان و حزب اسلامی روابط نزدیک دارد.

وی، با ارسال نامه‌ای به حامد کرزی رئیس جمهوری افغانستان گفت که حاضر است میان حکومت افغانستان و مخالفان مسلح‌اش به‌عنوان میانجی واقع شود. این نامه در پاسخ به نامه‌های حامد کرزی که در آن‌ها از رهبران پاکستان خواسته شده بود در زمینه تأمین امنیت در افغانستان همکاری جدی کنند، فرستاده شده است.[*]


[] يادداشت‌ها


يادداشت ۱: اين مقاله برای دانش‌نامه‌ی آريانا توسط مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.



[] پيوست‌ها

پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:



[] پی‌نوشت‌ها

[۱]-
[٢]- قاضی حسین احمد رییس سابق حزب جماعت اسلامی پاکستان درگذشت، خبرگزاری تقریب: يکشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۱
[٣]- رییس شورای همبستگی ملی پاکستان از یک حادثه تروریستی نجات یافت، خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران: ٢۹ آبان ۱۳۹۱
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[۱٨]-
[۱۹]-
[٢٠]-



[] جُستارهای وابسته







[] سرچشمه‌ها








[] پيوند به بیرون

[1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20]