استیو کول

از: دانشنامه‌ی آریانا

فهرست مندرجات

• زندگی‌نامه
  
• جوایز و افتخارات
  
• آثار
  
• يادداشت‌ها
  
• پيوست‌ها
  
• پی‌نوشت‌ها
  
• جُستارهای وابسته
  
• سرچشمه‌ها
  
• پيوند به بيرون
  
  

[نویسندگان آمریکایی]

[جنگ اشباح]

استیو کول (به انگلیسی: Steve Coll) (زادۀ ٨ اکتبر ۱۹۵٨ م - )، نویسنده و روزنامه‌نگار آمریکایی است؛ که در سابق مدیر عامل «بنیاد آمریکای نوین» (The New America Foundation) بود و در حال حاضر رئیس «مدرسه روزنامه‌نگاری کلمبیا» (Columbia Journalism School) و نویسندۀ استخدامی در هفته‌نامه ادبی آمریکایی «نیویورکر» (The New Yorker) است[۱]. استیو کول، در افغانستان، به‌خاطر کتابش زیر عنوان «جنگ اشباح» شناخته شده است[٢].


[↑] زندگی‌نامه

استیو کول، در ٨ اکتبر ۱۹۵٨ میلادی، در واشینگتن، دی. سی. پایتخت ایالات متحده آمریکا به‌دنیا آمد[٣]. از دبیرستان «توماس اس. وتون» (Thomas S. Wootton High School)، در شهر راکویل، در ایالت مریلند، در سال ۱۹٧٦ فارغ‌التحصیل شد[۴]. سپس، او به لس‌آنجلس، کالیفرنیا نقل مکان کرد، و در کالج اکسیدنتال (Occidental College)، جایی که از اعضای «فی بتا کاپا» (Phi Beta Kappa) بود، به تحصیل پرداخت و در سال ۱۹٨٠، با رتبه عالی و تقدیرنامه در رشتۀ زبان انگلیسی و تاریخ مدرک لیسانس گرفت.[۵]

استیو، پس از فارغ‌التحصیلی از کالج، بلافاصله، به‌عنوان ویرایشگر به استخدام مجله‌ی کالیفرنیا در آمد. در سال ۱۹٨۵، به‌عنوان یک نویسنده، برای «واشنگتن‌پست» (Washington Post) آغاز به‌کار کرد. دو سال بعد، به‌عنوان خبرنگار مالی برای «روزنامه» (The Newspaper)، در شهر نیویورک استخدام شد.[٦]

در سال ۱۹۹٠، او همرا با دیوید آ. واز، به‌خاطر مجموعه گزارش‌های انتقادی در مورد کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (Securities and Exchange Commission، به شکل مخفف: SEC)، موفق به دریافت جایزه پولیتزر برای گزارش‌های توضیحی (Pulitzer Prize for Explanatory Reporting) شد.[٧]

در سال ۱۹٨۹، زمانی که او به‌عنوان رئیس دفتر هفته‌نامه‌ی کانادایی «آسیای جنوبی» (the Post's South Asia) منصوب شد، به دهلی نو رفت و در آن‌جا تا سال ۱۹۹۵، به‌عنوان خبرنگار خارجی، خدمت کرد.[٨]

کول، در سال ۱۹۹۵، در روزنامۀ «سندی مگزین» (Sunday magazine) آغاز به کار کرد و از سال ۱۹۹٦ تا ۱۹۹٨ ناشر این روزنامه بود و در سال ۱۹۹٨، به‌عنوان سردبیر آن پیشنهاد شد تا سال ٢٠٠۴ در این سمت خدمت کرد[۹]. وی همچنین، از اواخر سال ٢٠٠۴ و تا آگست ٢٠٠۵، به‌عنوان ویراستار این روزنامه مشغول به‌کار بود[۱٠].

در سپتامبر سال ٢٠٠۵، کول به جمع نویسندگان هفته‌نامۀ «نیویورکر» پیوست و در واشینگتن، دی. سی. گزارش‌های مربوط به اطلاعاتی خارجی و امنیت ملی را تهیه می‌کرد.[۱۱]

در ٢٣ ژوئیه ٢٠٠٧، به عنوان مدیر «بنیاد آمریکای نوین»، که یک انستیتیوی غیر انتفاعی سیاست عمومی است، در دفتر واشینگتن منصوب شد[۱٢] و هم‌چنین به نقد و بررسی در «بازنگری کتاب‌های نيويورك» (New York Review of Books)، به‌ویژه در مورد جنگ در افغانستان پرداخت. او، در ٢۵ ژوئن، ٢٠۱٢، از این سمت استعفا داد[۱٣].

در ۱٨ مارس ٢٠۱٣، کول به‌عنوان رئیس دانشکدۀ روزنامه‌نگاری دانشگاه کلمبیا گماشته شد[۱۴] و تاکنون وی در این سمت مشغول به‌کار است.[۱۵]


[↑] جوایز و افتخارات

استیو کول، در کل دو جایزه پولیتزر[۱٦] (Pulitzer Prize)، دو جایزه از «باشگاه مطبوعات فرادریایی (خارج از کشور)» (Overseas Press Club) که در شهر نیویورک قرار دارد، یک جایزه ادبی از «انجمن قلم آمریکا» (PEN American Center) به‌نام «Arthur Ross Book Award»، یک جایزۀ روزنامه‌نگاری «لیوینگستون» (Livingston Award)، یک جایزۀ روزنامه‌نگاری رابرت اف کندی (Robert F. Kennedy Journalism Award)، یک جایزه به‌نام «Financial Times and Goldman Sachs Business Book of the Year Award»، و جایزۀ « لیونل گلبر» (Lionel Gelber Prize) دریافت کرده است. افزون بر این، در ٢٣ اکتبر سال ٢٠۱٢، برای دریافت جایزۀ «انجمن پولیتزر» (Pulitzer Prize Board) از جانب دانشگاه کلمبیا نیز انتخاب شد.[۱٧]


[↑] آثار

تا کنون، استیو کول، ده‌ها مقاله برای نشریات آمریکایی، به‌ویژه برای هفته‌نامه‌ی ادبی «نیویورکر» و چندین کتاب نوشته است. از جمله:

		1986		The Deal of the Century: The Break Up of AT&T
		1987		The Taking of Getty Oil: The Full Story of the Most Spectacular & Catastrophic Takeover of All Time
		1991		Coll, Steve; and David A. Vise; Eagle on the Street: Based on the Pulitzer Prize-Winning Account of the SEC's Battle With Wall Street
		1993		On the Grand Trunk Road: A Journey into South Asia
		2004		Ghost Wars : The Secret History of the CIA, Afghanistan and Bin Laden, from the Soviet Invasion to September 10, 2001
		2008		The Bin Ladens: An Arabian Family in the American Century
		2012		Private Empire: ExxonMobil and American Power

در این میان، یک کتاب وی زیر عنوان «جنگ اشباح» (Ghost Wars) (تاریخ پنهان سیا، افغانستان و بن لادن، از تهاجم شوروی تا ۱٠ سپتامبر ٢٠٠۱) در افغانستان به دری برگردان شده است. در این کتاب، کول، به افشای برخی از چهره‌های مزدبگیر سیا در افغانستان پرداخته است. به‌طور مثال کول می‌نویسد: «در زمان جنگ افغان شوروری، سفارت آمریکا در کابل بسته شد و سیا ناگزیر گردید که برای فعالیت‌های خود در امور افغانستان، دفترش را در اسلام‌آباد باز کند. سپس سیا به‌رهبری «گری شرون» این دفتر را فعال کرد. اولین ماموریت این مقام عالی‌رتبه سیا این بود که به حدود پانصد فرمانده مجاهدین که جیره‌خوار سیا بودند، حقوق بدهد. در این میان، تنها احمدشاه مسعود، ماهانه دویست هزار دلار، از سیا مزد می‌گرفت. اما مشخص نیست که چرا این موضوع از آی‌اس‌آی کتمان می‌شد. دلیلش هرچه باشد، مسعود از آی‌اس‌آی پاکستان نیز حقوق هنگفت دریافت می‌کرد. در قبال دریافت این وجه، وی و فرماندهان جهادی وظیفه داشتند تا به حکومت دکتر نجیب‌الله خاتمه دهند.»


[↑] يادداشت‌ها

يادداشت ۱: اين مقاله برای دانش‌نامه‌ی آريانا توسط مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.

[↑] پيوست‌ها

پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:

[↑] پی‌نوشت‌ها

[۱]- Steve Coll, From Wikipedia, the free encyclopedia

[٢]-
[٣]-
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]- جایزه پولیتزر (Pulitzer Prize) جایزه‌ای در روزنامه‌نگاری، ادبیات و موسیقی است که بخش‌های گوناگون دارد. این جایزه معتبرترین جایزه روزنامه‌نگاری در آمریکا است که هر ساله (از سال ۱۹۱۷) با نظارت دانشگاه کلمبیا به روزنامه‌نگاران (و نیز به نویسندگان و شاعران و موسیقی‌دانان) داده می‌شود. این جایزه به‌نام بنیان‌گذار آن جوزف پولیتزر، روزنامه‌نگار مجاری‌‌تبار آمریکایی، در سده نوزدهم نام‌گذاری شده‌است.
[۱٧]-

[↑] جُستارهای وابسته

□
□
□

[↑] سرچشمه‌ها

□
□
□
□

[↑] پيوند به بیرون

□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]