[آیین هندو در افغانستان] [اقوام در افغانستان]
سیک‌های افغانستان (به انگلیسی: Sikhism in Afghanistan)، یکی از اقلیت‌های دینی در افغانستان هستند که بیشتر در شهرهای چون کابل، جلال‌آباد، قندهار[۱] و غزنی زندگی می‌کنند. سیک‌های افغان، اکثراً پشتو زبان هستند[٢] و به‌زبان‌های دری، هندی یا پنجابی نیز سخن می‌گویند[٣]. جمعیت آنان به حدود ٨٠٠ خانواده یا به ٣٠٠٠[۴] تا ۵٠٠٠[۵] نفر می‌رسد.
[↑] پیشینه‌ی تاریخی
تاریخچه سیک‌ها در افغانستان به دو قرن پیش بر می‌گردد[٦]. اکثر هندوها و سیک‌های افغان داری اصلیت پنجابی، سندی، کابلی و قندهاری هستند[٧]. بسیاری از آنان دیوار به دیوار و در کنار بقیه افغان‌ها، بیشتر در شهرهای کابل، جلال آباد، قندهار و غزنی ساکن بودند.[٨]
بعد از تجاوز شوروی سابق در سال ۱۹۷۹، تعداد زیادی از سیک‌های افغان به هندوستان مهاجرت کردند[۹]. همین‌طور، پس از سقوط حکومت کمونیستی در سال ۱۹۹۲ و سپس هم به دلیل جنگ‌های داخلی، تعداد زیادی از سیک‌ها، افغانستان را به قصد هندوستان و اروپا ترک گفتند.[۱٠]
در زمان حکومت طالبان، علمای دینی فتوای صادر کردند که بر مبنای آن تمام غیر مسلمان‌های افغان می‌بایست، یک تکه پارچه زرد روی پیراهن بیاویزند و یا در جیب خود داشته باشند. این فرمان در ۲۲ مارس توسط مولوی عبدل ولی ار رادیو صدای کابل اعلام شد.[۱۱] به گفتۀ طاهر قادری، در این دوران، از سیک‌ها نیز خواسته شد تا برای متمایز بودن از بقیه مردم، پارچه‌های زرد رنگ روی سینه‌های خود بیاویزند. اما به‌نوشتۀ دانشنامۀ ویکی‌پدیا، این فرمان سیک‌ها را در بر نمی‌گرفت چون سیک داری توربان مخصوص به‌خود بودند که می‌شد آن‌ها را به‌راحتی از دیگران شناسایی کرد؛ ولی زنان آنان مجبور به استفاده از چادری همانند دیگر زنان افغان بودند.[۱٢]
بعد از سقوط حکومت طالبان هم سیک‌ها وضعیت چندان خوبی نداشته‌اند و هر از گاهی، از تبعیض علیه خود شکایت کرده‌اند؛ از تبعیض در آموزش و پرورش کودکان گرفته تا ادای مراسم مذهبی و حتی تبعیض در راه‌یافتن به مجلس نمایندگان. به‌همین دلیل سیک‌ها مجبور به ترک افغانستان شده‌اند و ناگزیر به کشورهای آلمان، فرانسه و بریتانیا مهاجرت کرده‌اند.[۱٣]
[↑] جمعیت
بر طبق آمار سال ۱۳۶۹ خورشیدی، تعداد هندوهای افغانستان نزدیک به ۳۰،۰۰۰ نفر تخمین زده شده است[۱۴]. اما طاهر قادری می‌نویسد: «گمان می‌رود در سال‌های ۱۹۷۰ بیش از ۲۰۰ هزار سیک در افغانستان زندگی می‌کردند.»[۱۵] اکنون گفته می‌شود که از جمعیت آنان چیزی بیش از ٣ تا ۵ هزار تن باقی نمانده است.[۱٦]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- U.S. State Department. »Afghanistan - International Religious Freedom Report 2007«. The Office of Electronic Information, Bureau of Public Affair.[۵]- طاهر قادری، به‌دنبال سیک‌های تازه از راه رسیده افغان، وب‌سایت فارسی بی بی سی برای افغانستان: ٢۱ اوت ٢٠۱۴ - ٣٠ مرداد ۱٣۹٣
[٢]- Majumder, Sanjoy (25 September 2003). »Sikhs struggle in Afghanistan«. BBC News.
[٣]- Shaista Wahab, Barry Youngerman. A brief history of Afghanistan, Infobase Publishing, 2007. ISBN 0-8160-5761-3, ISBN 978-0-8160-5761-0. Pg18
[۴]- »Hindus, Sikhs warn of leaving Afghanistan«. Pajhwok Afghan News. 2013-07-31.
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]- آئین هندو در افغانستان، از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
[۱٣]- طاهر قادری، به‌دنبال سیک‌های تازه از راه رسیده افغان، وب‌سایت فارسی بی بی سی برای افغانستان: ٢۱ اوت ٢٠۱۴ - ٣٠ مرداد ۱٣۹٣
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
