|
آرتروز
فهرست مندرجات
- بیماریزایی
- علل بیماری آرتروز
- علایم و نشانهها
- تشخیص
- درمان
- يادداشتها
- پيوستها
- پینوشتها
- جُستارهای وابسته
- سرچشمهها
- پيوند به بيرون
پزشکی پزشکی عمومی
آرتروز یا اُستئوآرتریت (به انگلیسی: Osteoarthritis، با تلفظ آمریکایی: Osteoarthritis؛ به فرانسوی: Arthrose)، بیماری بسیار شایعی است که به آن ورم مفاصل و استخوانها و آماس مفصلیاستخوانی نیز گفته میشود.
آرتروز شایعترین بیماری از دسته التهاب مفاصل است، که یک بیماری تخریبی پیشرونده در غضروف مفاصل میباشد؛ ولی علیرغم نامگذاری آن، یک بیماری التهابی نیست. چون، بر خلاف روماتیسم مفصلی (Rheumatoid arthritis)، التهاب در این بیماری یک عارضه ثانویه است.
▲ | بیماریزایی (Pathogenesis) |
سازوکاریهای که باعث ایجاد بیماری آرتروز میگردند، بهطور دقیق ناشناخته است. با این حال، آرتروز بیماری مَفصلی است که ابتدا غضروف مفصل را درگیر مینماید. غضروف بافتی لغزندهی است که انتهاهای استخوانها را در یک مفصل میپوشاند. استخوانها داشتن حرکتی آسان بر روی یکدیگر را مدیون غضروفهای سالم هستند. وظیفه دیگر غضروفها جذب تکانهها در طی حرکات فیزیکی میباشد.
در بیماری آرتروز غضروفها نازک شده و بهتدریج در برخی نواحی از بین میرود که باعث میشود استخوانهای زیر غضروفها بههمدیگر ساییده شوند و در نهایت درد، التهاب و کاهش حرکت در مفصل بهوجود آید. با این وجود، بهمرور زمان مفصل شکل طبیعی خودش را از دست میدهد و زوائدی استخوانی در لبههای آن ایجاد میگردد که خود باعث درد و ناراحتی بیشتر میشود. برعکس سایر التهابهای مفصلی مانند روماتیسم مفصلی، آرتروز تنها مفاصل را درگیر مینماید و به سایر اندامها کاری ندارد. در حالیکه روماتیسم مفصلی که بیشتر افراد جوانتر را مبتلا میکند، ممکن است علاوه بر درگیری مفصل فرد احساس خستگی و یا تب نماید.
بههر حال، در آرتروز تحلیل غضروف مفصلی و درگیری استخوان زیر غضروفی باعث التهاب بافتهای اطراف میگردد. این عارضه ممکن است هر یک از مفاصل را درگیر سازد، ولی شایعترین مفاصل درگیر عبارتند از مفاصل گردن، دست، پا، زانو، ران و ستون فقرات.
این بیماری بسیار شایع است و در ۲۵ درصد ویزیتهای پزشکان عمومی و ۸۰ درصد رادیوگرافی افراد بالای ٦۵ سال دیده میشود، که البته فقط ٦۰ درصد آنان علامت دارند.
- آرتروز گردن:
آرتروز گردن یا آرترز ستونفقرات در ناحیهی گردن که اسپوندیلوز گردن نیز نامیده میشود، تخریب مفاصل گردن است. این بیماری با افزایش سن بهشدت شیوع پیدا میکند. بیشتر از ۸۵ درصد از افراد بالای ٦۰ سال به این بیماری مبتلا هستند. با این حال، استخوانهای گردن، همانند اعضای دیگر بدن، با افزایش سن به آهستگی فرسوده میشوند. این مساله اغلب منجر به آرتروز میشود. اگرچه اسپوندیلوز گردن نوعی آرتروز گردن است، اما بهندرت باعث فلج شدن یا ناتوانی جسمی میشود.
▲ | علل بیماری آرتروز (Risk factors) |
با آنکه علت دقیق بیماری آرتروز مشخص نشده است، بهنظر میرسد که این اختلال، نتیجهی ترکیب یا تعامل فشار مکانیکی با سایر عوامل در افرادی با زمینهی ارثی باشد. با این وجود، چند عامل وجود دارد كه میتواند زمینهساز ابتلا به آرتروز باشد. از جمله عوامل افزایشدهنده این بیماری میتوان به بالارفتن سن و فعالیتهایی که با فشار به مفاصل (میکروتروما) همراهند نظیر رقص، فوتبال، موسیقی یا قالیبافی، دیابت، سندرم مارفان، بیماری ویلسون و آلکاپتونوری اشاره کرد. تقریباً اغلب افراد بالای ۵۰ سال به درجاتی به استئوآرتریت مبتلا هستند و آرتروز در زنها بیشتر از مردها بروز میکند ولی دلیل آن هنوز بهدرستی ناشناخته است. افزون بر این، چاقی خطر ابتلا به آرتروز را افزایش میدهد. بهطور كلی هر چقدر وزن بالاتر باشد مفاصل بزرگ (مثل زانوها) باید بار و فشار بیشتری را تحمل كنند و در نتیجه خطر ابتلا به آرتروز در افراد چاق بیشتر میشود. چاقی حتی احتمال بروز آرتروز در دستها را هم افزایش میدهد.
▲ | علایم و نشانهها (Signs and symptoms) |
...
▲ | تشخیص (Diagnosis) |
▲ | درمان |
[▲] يادداشتها
[▲] پيوستها
...
[▲] پینوشتها
...
[▲] جُستارهای وابسته
□
□
□
[▲] سرچشمهها
□
□
□
□
[▲] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
ردهها │ پزشکی │ پزشکی عمومی