 |
|
نیکی کدی
فهرست مندرجات
◉ زندگی‌نامه
◉ افتخارات و جوایز
◉ آثار
◉ يادداشت‌ها
◉ پيوست‌ها
◉ پی‌نوشت‌ها
◉ جُستارهای وابسته
◉ سرچشمه‌ها
◉ پيوند به بيرون
خاورشناسان تاریخ‌نگاران آمریکایی
نیکی راگوزین کدی (به انگلیسی: Nikki Ragozin Keddie) یا نیکی آر. کدی (Nikki R. Keddie) (زاده‌ی ۱۹۳۰ م. در بروکلین)، پژوهشگر و خاورشناس آمریکایی است که پس از ۳۵ سال تدریس در دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس (UCLA)، بازنشسته شده است. مبحث اصلی تدریس او در دانشگاه کالیفرنیا، تاریخ ایران و خاورمیانه بوده که کتب و مقالات متعددی درباره‌ی آن به رشته‌ی تحریر درآورده است. از جمله کتاب «ایران مدرن: ریشه‌ها و پی‌آمدهای انقلاب ایران» (۲۰۰۳)، که در دو کتاب مجزا به فارسی نیز ترجمه شده است. هم‌چنین زمینه‌ی پژوهش او: تاریخ خاور نزدیک، تاریخ اجتماعی، تاریخ زنان، تاریخ تطبیقی جهان و عکاسی نیز می‌باشد. کدی به ترتیب در سال‌های ۱۹۹۴ و ۲۰۰۳ میلادی برای عضویت در «آکادمی هنر و علوم آمریکا» و هم‌چنین «انجمن مطالعات خاورمیانه» برگزیده شد و در سال ۲۰۰۲، جایزه‌ی «تاریخ ایران» را از مؤسسه‌ی دانشنامه‌ی ایرانیکا دریافت کرد.
| ▲ | زندگی‌نامه |
 |
نیکی راگوزین کدی، در سال ۱۹۳۰ میلادی، در خانواده‌ی نسبتاً مرفه، فرهنگ‌دوست، روشنفکر و سیاسی، در بروکلین، یکی از قدیمی‌ترین بخش‌های شهر نیویورک، که به‌نام‌های «شهر شاهان» و «شهر کلیساها» نیز نامیده می‌شود، زاده شد و در همان‌جا به دبستان و دبیرستان رفت. پس از پایان دوره‌ی دبیرستان، در سال ۱۹۴۷، به کالج رادکلیف (Radcliffe College)، دانشکده‌ی ویژه‌ی زنان در دانشگاه هاروارد (Harvard University) راه یافت و پایانه‌نامه‌ی دوره‌ی کارشناسی‌اش را درباره‌ی حزب سوسیالیست ایتالیا نوشت. او در ۱۹ سالگی، در همان سال‌های دانشجویی، ازدواج کرد و پس از گرفتن مدرک لیسانس از کالج رادکلیف، با همسرش به کالیفرنیا رفت. در آن‌جا کارشناسی ارشد را در دانشگاه استنفورد (Stanford University) در رشته‌ی تاریخ به پایان برد و پایان‌نامه‌اش را درباره‌ی فیلسوف و مورخ عصر روشنگری ایتالیالی جووانی باتیسیا ویکو (Giovan Battista Vico) (زاده‌ی ۲۳ ژوئن ۱۶۶۸ م – درگذشته‌ی ۲۳ ژانویه ۱۷۴۴ م) نگاشت. تحصیلات دوره‌ی دکترای خود را، که همزمان با جنبش ملی‌شدن صنعت نفت در ایران بود، در دانشگاه برکلی کالیفرنیا (University of California, Berkeley) ادامه داد. به‌علت این همزمانی، به تاریخ و فرهنگ ایران علاقه‌مند شد و از رساله‌ی خود درباره‌ی «تأثیر غرب بر تاریخ اجتماعی ایران مدرن» (The Impact of the West on Modern Iranian Social History) در سال ۱۹۵۵ دفاع کرد.
پس از یک‌سال تحقیق درباره‌ی جنوب آسیا، نیکی کدی، به‌عنوان مربی (Instructor) در دانشگاه آریزونا، توسان، و سپس استادیار (assistant professor) کالج اسکریپس (Scripps College) در کلارمونت، کالیفرنیا پذیرفته شد.
در سال ۱۹۶۱ او به‌عنوان استادیار مهمان (Visiting Assistant Professor) به دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس راه یافت و در ۱۹۶۷ دستیار پروفسور (استادیار) شد. سپس، به‌عنوان دانشیار (associate professor) و در نهایت استادتمام (full professor) به عضویت هیأت علمی این دانشگاه درآمد و به تدریس تاریخ خاورمیانه و ایران و دوره‌های مقدماتی مقایسه‌ای انقلابات، سیاست‌های تطبیقی مذهبی و نیز منابع نانوشته و سبک‌شناسی تدریس تاریخ و پژوهش پرداخت.
او، در ۱۹۶۷، استادیار در دانشکده تابستانی هاروارد (Harvard Summer School) بود. در سال ۱۹۷۰، به‌عنوان استاد مهمان (Visiting Professor) در دانشگاه روچستر (University of Rochester) مشغول به‌کار شد. بین سال‌های ۱۹۷۶ و ۱۹۷۸، به‌عنوان استاد مهمان در دانشگاه پاریس سه (University of Paris, III) به تدریس پرداخت و در سال ۱۹۸۲، در مرکز وودرو ویلسون (Woodrow Wilson Center)، در واشنگتن دی سی، به‌عنوان پژوهشگر مهمان (Visiting Scholar) خدمت کرد. هم‌چنین، او طی چندین دهه، سفرهای متعدد به کشورهای اروپایی، آفریقایی، خاورمیانه، شرق و جنوب‌شرقی آسیا انجام داد و سه سال در ایران ماند.
افزون بر این، نیکی کدی، عضویت انجمن آمریکایی دانشگاه زنان (American Association of University Women) را بین سال‌های ۱۹۵۴-۱۹۵۵ به‌دست آورد و بین سال‌های ۱۹۶۳-۱۹۶۴، عضو بنیاد یادبود جان سیمون گوگن‌هایم (John Simon Guggenheim Memorial Foundation)، بین سال‌های ۱۹۵۹-۱۹۶۰ و ۱۹۶۶، عضو شورای پژوهشی علوم اجتماعی (Social Science Research Council) و بین سال‌های ۱۹۸۰، ۱۹۸۲ و ۱۹۸۴، عضو بنیاد راکفلر (Rockefeller Foundation) در بلاجو (Bellagio) بود.
هم‌چنین او در هیات رئیسه‌ی انجمن مطالعات ایران (Society for Iranian Studies) و انجمن مطالعات خاورمیانه (Middle East Studies Association) خدمت کرده است و در سال‌های ۱۹۸۰-۱۹۸۱ به‌عنوان رئیس این انجمن‌ها انتخاب شد و نیز در کمیته‌های دانشگاهی (University committees) پیشینه‌ی همکاری دارد.
| ▲ | افتخارات و جوایز |
- سال ۱۹۹۴، عضو آکادمی هنر و علوم آمریکایی.
- ۲۰۰۱، جایزه‌ی مربیگری، انجمن مطالعات خاور میانه آمریکای شمالی.
- ۲۰۰۲، جایزه‌ی امتیاز علمی، انجمن تاریخی آمریکا.
- ۲۰۰۲، جایزه‌ی تاریخ ایران، بنیاد دانشنامه‌ی ایرانیکا.
- ۲۰۰۳، عضو افتخاری، انجمن مطالعات خاور میانه آمریکای شمالی.
در سال ۱۹۹۱، دکتر کدی ژورنالی زیر عنوان: «journal Contention: Debates in Society, Culture and Science» بنیاد نهاد که تا سال ۱۹۹۶ منتشر می‌شد. به‌علاوه او نه کتاب نوشته و بسیاری از کتاب‌های علمی دیگر را ویرایش کرده و هم‌چنین مقالات و سرمقالات متعدد و نیز فصول چندین کتاب را نگاشته است.
| ▲ | آثار |
آثار دکتر نیکی کدی، شامل ۹ کتاب به‌قلم خودش و ۱۰ کتاب تألیفی با همکاری دیگران و بیش از ۱۰۰ مقاله است که اغلب آن‌ها درباره‌ی ایران و دنیای اسلام است. علاوه بر نوشته‌های آکادمیک در مجلات و کتاب‌های تخصصی، برخی مقالاتش در روزنامه‌هایی چون لوموند، لوس‌انجلس تایمز، گاردین و هرالد تربیون به‌چاپ رسیده است. کدی پایه‌گذار و سردبیر مجله‌ی Contention بود که از ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۶ منتشر می‌شد و به درج مباحث و مناظرات نظری مرتبط با جامعه، فرهنگ و علوم می‌پرداخت. او در عکاسی، تهیه‌ی اسناد تاریخ شفاهی و ضبط صدا و تصویر هم تبحر دارد. بخش‌های از عکس‌های او از یمن و عشایر قشقایی ایران به نمایشگاه‌ها راه یافته است. چند مقاله از او همراه با عکس‌هایش از آثار تاریخی اصفهان و پرسپولیس و نیز درباره‌ی فرش و صنایع دستی ایران در کیهان اینترنشنال چاپ ایران در ۱۹۷۴ میلادی (۱۳۵۲ خورشیدی) به‌چاپ رسیده است.
پروفسور کدی، تاریخ‌نگار برجسته‌ی ایران مدرن است و کتاب‌های مهمی درباره‌ی تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران نوشته است. کتاب نخستش‌اش، مذهب و شورش در ایران: جنبش تنباکو، ۱۸۹۱-۱۸۹۲ (Religion and Rebellion in Iran: The Tobacco Protest of 1891-92) را در سال ۱۹۶۶ به‌چاپ رساند. دو سال بعد پاسخ اسلامی به امپریالیسم (An Islamic Response to Imperialism) را منتشر کرد. در سال ۱۹۷۲، کتاب مشهورش، سید جمال‌الدین الافغانی: یک زندگی‌نامه‌ی سیاسی (Sayyid Jamal al-Din al-Afghani: A Political Biography) را به چاپ رساند که اشتباه بزرگ را هم در همین کتاب در رابطه با محل تولد سید مرتکب شده است.
به‌واسطه‌ی آشنایی با جنبش اسلامی، کدی از چهره‌های شاخص تاریخ‌نگاری انقلاب ایران نیز به‌شمار می‌آید. یک سال پس از انقلاب، ایران: دین، سیاست و جامعه (Iran: Religion, Politics and Society) را به‌چاپ رساند و در سال ۱۹۸۱، ریشه‌های انقلاب: تاریخ تفسیری ایران مدرن (Roots of Revolution: An Interpretive History of Modern Iran) را منتشر کرد. این کتاب کدی را در ردیف مورخان ممتاز انقلاب و تاریخ معاصر ایران قرار داد. افزون بر این، بیش از ۱۰ کتاب با همکاری دانشجویانش، که از نام‌آوران ایران‌شناسی معاصرند، نوشته است. برخی از این کتاب‌ها بدین قرارند:
- ایران و دنیای مجاورش (Iran and the Surrounding World)، با همکاری رودلف مته؛
- انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی (The Iranian Revolution and the Islamic Republic)، با همکاری اریک هوگلند؛
- شیعه‌گری و جنبش اعتراضی (Shi'ism and Social Protest)، با همکاری خوان کول؛
- دین و سیاست در ایران (Religion and Politics in Iran)، با همکاری مایکل بنین؛
- ایران مدرن: ریشه‌ها و نتایج انقلاب (Modern Iran. Roots and Results of Revolution)، با همکاری مایکل بنین.
افزون بر این، کدی از پیشتازان مطالعات زنان در خاورمیانه است. با همکاری لوئیس بک، زنان در جهان اسلام (Women in the Muslim World) را برای نخستین‌بار در سال ۱۹۷۸ منتشر و با مساعدت بت بارون، مرزهای سکس و جنسیت (Boundries in Sex and Gender) را در سال ۱۹۹۱ چاپ کرد.
[▲] يادداشت‌ها
[▲] پيوست‌ها
...
[▲] پی‌نوشت‌ها
...
[▲] جُستارهای وابسته
□
□
□
[▲] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[▲] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
رده‌ها │ ...
