راديو يک وسيله‌ی ارتباط همگانی است که داده‌ها را از طريق امواج به‌شکل صدا به مخاطب می‌رساند. به سخن ديگر، به‌هر ابزار گیرنده یا فرستنده که امواج الکترومغناطیسی از خود ساطع یا جذب کند، رادیو گفته می‌شود. از رادیوهای معمولی که در منازل دیده می‌شود، تا فرستنده يا گیرنده‌های فوق‌العاده بزرگی که در ماهواره‌ها استفاده می‌شود، همگی به‌نوعی رادیو هستند.
[↑] تاریخچه رادیو
تاریخچه پیدایش رادیو با اختراع برق و تلفن در اواخر قرن ۱۹ باز می‌گردد. در سال ۱۸٦٧ ميلادی، جمیز کلارک ماکسول (james clerk macwell)، فيزيك‌دان و رياضی‌دان اسكاتلندی که در دانشگاه کمبريج لندن به تدریس اشتغال داشت، تئوری امواج الكترومغناطيسی را برای اولين بار عرضه كرد.
در سال ۱٨٨٧، هنريش هرتز، مهندس و فيزيك‌دان آلمانی نظريه ماكسول را تاييد نمود و دنبال بررسی‌های او را گرفت و دریافت که امواج الکترومقناطیسی با سرعت نور در فضا پخش می‌شوند. بنابراين، او توانست از نوسانات الكترونيكی برای انتقال امواج از محلی به محل ديگر بدون سيم استفاده كند. وی برای اولينبار موفق شد، امـواج راديـويی را که در ابتـدا امـواج هرتـز نامیـده می‌شــد، در آزمايشــگاه توليـد كنـد.[۱] نام "هرتز" به‌‌صورت واژه‌ای بين‌المللی برای بيان فركانس‌های راديويی به‌كار می‌رود.
گام بعدی توسط کالزجی اونستی (Onesti) دانشمند ایتالیایی برداشته شد. وی در سال ۱۸۸۵، با کشف خاصیت هدایت و انتقال ذرات فلز، راه پيشرفت در اين زمينه را هموارتر کرد. پس از او "ادوارد برانلی" فيزيک‌دان فرانسوی، در سال ۱٨۹٠، آزمايش‌هايی در اين زمينه انجام داد. وی با بهره‌گیری از قابلیت هدایت و اشاعه ذرات دستگاه اولیه پخش امواج الکتریکی و مقناطیسی را ساخت و در سال ۱۸۹۴ به‌کمک يک فرستنده‌ای آنتن‌دار ویک گیرنده موفق به پخش و ضبط اصوات شد.
و بالاخره دانشمندی روسی بهنام "الكساندر پوپوف" موجی را با دستگاهی كه شبيه دستگاه هرتز و برانلی بود اختراع و آنتن را بهوجود آورد و به اين صورت يك دستگاه تلگراف مورس را ايجاد نمود. در مارس ۱٨۹٦، پوپوف اولين پيغام تلگرافی را به مسافت ٢۵٠ متری فرستاد.
اولين كسی كه متوجه شد، می‌توان از بی‌سيم به‌‌عنوان يك وسيله ارتباطی استفاده نمود، "گولیلمو ماركونی" (Guglielmo Marconi)، مهندس برق ايتاليايی بود كه بعدها بهنام مخترع سیستم بی‌سیم تلگرافی یا همان رادیو معروف گرديد. وی در سال ۱٨۹۵ اولين خبر راديويی خود را به‌وسيله بی‌سيم در يك فاصله ٣ كيلومتری فرستاد.
در ژوئن سال ۱٨۹٦ در لندن اولين ايستگاه تلگرافی بدون سيم به كمك امواج الكترونيكی نمايش داده شد. او در سال ۱٨۹٧ به ايتاليا برگشت و يك ارتباط بی‌سيم بين دو كشتی جنگی در يك مسافت ۱٢ كيلومتری ايجاد نمود و بالاخره در سال ۱۹٠۱ در تكميل اختراع خود موفق گرديد، علائم بی‌سيم را از يك طرف اقيانوس اطلس يعنی از شهر "پل‌دو" در انگلستان به آن طرف اقيانوس اطلس، شهر "سن ژان" آمريكا بفرستد.
مردم از اختراع ماركونی چنان به‌شور و هيجان آمده بودند، كه خواستار پخش صدای انسان از راديو شدند، اما چون لامپ‌های راديو ضعيف بود سازندگان راديو بايد فكر بهتری می‌كردند. به‌‌همين منظور در سال ۱۹٠٦ يك فيزيك‌دان آمريكايی بهنام "دو فورست" لامپ سه الكترونی را اختراع كرد كه برای راديو الكتريسيته خيلی قابل استفاه بود. بعد از آن "روبرت فون ليئن" موفق به ساخت لامپ‌های قوی شد، اين لامپ‌ها تحول بزرگی در زمينه دستگاه‌های الكترونيكی بهوجود آوردند
در سال ۱۹۱٠ برای اولينبار صدای موسيقی و آواز اپرای "متروپولتين نيويورك" در سراسر آمريكای شمالی شنيده شد
در سال ۱۹۱٣ جمعی از دانشمندان سعی كردند كه صدای موزيك در تمام نقاط جهان كاملا شنيده شود، ولی جنگ جهانی اول زحمات آن‌ها را بی‌‌نتيجه گذاشت. احتياجات نظامی در دوران جنگ، استفاده از بی‌سيم را گسترش داد و در تاريخ ۱۱ نوامبر سال ۱۹۱٨ تلگراف بی‌سيم نويد پايان جنگ را به‌همه جهانيان اعلام نمود
تاريخ شروع بهره‌برداری عمومی از راديو در سال ۱۹٢٠ می‌باشد.
[↑] نخستين دستگاه پخش راديو
اولين دستگاه‌های پخش منظم راديويی در سال ۱۹٢٠ در انگلستان به‌كار افتاد و در سال ۱۹٢٦ اولين كنفرانس بين‌المللی راديويی با شركت ٢٧ كشور جهان، در برلين برپا شد و آيين‌‌نامه مقررات ارتباطات راديويی به تصويب رسيد. رشد فزاينده راديو و مخاطبانش، آن را تبديل به رسانه‌ای جمعی و فراگير نمود. ارزانی بهايی راديوهای ترانزيستوری نيز به پيشرفت اين رسانه در كشورهای توسعه نيافته كمك كرد.
در هر حال در دنيا تقريباً يك ميليارد گيرنده راديويی وجود دارد، يعنی برای هر چهار نفر يك گيرنده راديويی موجود می‌باشد
[↑] …
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[٢]
[٣]
[۴]
[۵]
[٦]
[٧]
[٨]
[۹]
[۱٠]
[۱۱]
[۱٢]
[۱٣]
[۱۴]
[۱۵]
[۱٦]
[۱٧]
[۱٨]
[۱۹]
[٢٠]
[٢۱]
[٢٢]
[٢٣]
[٢۴]
[٢۵]
[٢٦]
[٢٧]
[٢٨]
[٢۹]
[٣٠]
[٣۱]
[٣٢]
[٣٣]
[٣۴]
[٣۵]
[٣٦]
[٣٧]
[٣٨]
[٣۹]
[۴٠]
[۴۱]
[۴٢]
[۴٣]
[۴۴]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط … برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- هرتز عقیده داشت که با ساخت یک دستگاه حساس می‌توان امواج مزبور را ضبط کرد. او ادعا می‌کرد که هوا نیز چون آب از مولكول‌های بهم فشرده تشکیل شده و بنابراین همانطور که با پرتاب کردن سنگی بر سطح آب امواج متحدالمرکز قابل رویتی بهوجود می‌آید در فضا هم در اثر تولید صدا امواج الکترومقناطیسی ایجاد و منتشر می‌شود. هر صدایی که در اطراف ما تولید می‌شود امواجی را در فضا پدید می‌آورد و اگر دستگاه دقیقی موجود باشد می‌تواند این امواج را دريافت کند.
[۲]-
[۳]-
[۴]-
[۵]-
[۶]-
[٧]-
[۸]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱۲]-
[۱۳]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱۶]-
[۱٧]-
[۱۸]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[٢۱]-
[٢۲]-
[٢۳]-
[٢۴]-
[٢۵]-
[٢۶]-
[٢٧]-
[٢۸]-
[٢۹]-
[۳٠]-
[۳۱]-
[۳۲]-
[۳۳]-
[۳۴]-
[۳۵]-
[۳۶]-
[۳٧]-
[۳۸]-
[۳۹]-
[۴٠]-
[۴۱]-
[۴۲]-
[۴۳]-
[۴۴]-
[۴۵]-
[۴۶]-
[۴٧]-
[۴۸]-
[۴۹]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ [1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20]
□
□
[برگشت به بالا] [گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله]
