[چهره‌های فرهنگی افغانستان] [استادان دانشگاه]
پروفسور سید سعدالدین هاشمی (زادۀ ۱٣۱۱ خ - )، از شخصیت‌های فرهنگی و علمی و دانشگاهی افغانستان است که استاد پیشین دانشکدۀ تعلیم و تربیت و معاون اداری دانشگاه کابل بود.
[↑] زندگی‌نامه
سید سعدالدین هاشمی فرزند حاجی سید عبدالکریم خان در سال ۱٣۱۱ خورشید (۱۹٣٢ میلادی) در یک خانوادۀ روحانی[۱]، زمیندار متوسط و آشنا با معارف نوین (دورۀ امانی) در قریه جانشاه شکردره استان کابل به‌دنیا آمد. آموزش ابتدایی را در شکردره گذراند و دورۀ ثانوی را در دارالمعلمین کابل به‌پایان برد. سپس وارد دانشکدۀ ادبیات دانشگاه کابل شد و در سال ۱٣٣۴ خورشیدی لیسانس خود را در رشتۀ تاریخ و جغرافیا به‌دست آورد.
پس از آن، در سال ۱٣٣۵ خورشیدی استخدام وزارت معارف شد و به تدریس در دبیرستان (لیسۀ) تجارت پرداخت. در سال ۱٣٣٧ آموزگار در دارالمعالمین کابل بود و در سال ۱٣٣۹ به‌عنوان معاون مکاتب تجربوی (مدارس فنی و حرفه‌ای) برگزیده شد.
در سال ۱٣۴٠ به‌عضویت مؤسسۀ تعلیم و تربیت دانشگاه کابل درآمد و در سال ۱٣۴۱ خورشیدی (۱۹٦٢ میلادی)، به آمریکا رفت و از دانشگاه کلمبیا شهر نیویورک فوق‌لیسانس در رشتۀ علوم اجتماعی گرفت.
در سال ۱٣۴٣ به افغانستان بازگشت و در استخدام دانشگاه کابل درآمد و از همان روز اول که پا در دانشگاه کابل گذاشت تا روزی که افغانستان را ترک کرد، به‌ترتیب به‌تدریس تاریخ در دانشکده‌های تعلیم و تربیت، دانشکدۀ ادبیات و علوم بشری و دانشکدۀ تاریخ و فلسفه مشغول بود.
وی همچنین، از لحاظ اداری، در سال ۱٣۴۹ خورشیدی (۱۹٧٠ میلادی)، به‌عنـوان مدیـر تدریسـی دانشـکدۀ تعلیم و تربیـت دانشـگاه کابـل و در سـال ۱٣۵٢ خورشـیدی (۱۹٨۵ میلادی) در زمانی که دکتر عبدالاحمد جاوید رئیس دانشگاه کابل بود، به‌سمت رئیس دانشکدۀ تعلیم و تربیت همان دانشگاه برگزیده شد و سپس بین سال‌های ۱٣۵٨-۱٣٦۴ خورشیدی (۱۹٧٨-۱۹٨۵ میلادی) معاون اداری دانشگاه کابل بود.
افزون بر این، در سال ۱٣۵۵ خورشیدی (۱۹٧٦ میلادی)، برای مدت یکسال به‌عنوان استاد مهمان در دانشگاه نبراسکا در شهر اوماها کشور آمریکا به‌سر برد و در سال ۱٣٦۴ خورشیدی (۱۹٨۵ میلادی) بازهم برای مدت یکسال به شوروی سابق رفت و در دانشگاه مسکو با پروفسور آخراموچ، بزرگ‌ترین تاریخدان معاصر روسی که رئیس آکادمی علوم شوروی نیز بود، به پژوهش دربارۀ تاریخ معاصر افغانستان پرداخت.
استاد سید سعدالدین هاشمی، در سال ۱٣٦۹ خورشیدی (۱۹۹٠ میلادی) ناگزیر به ترک افغانستان شد و در حال حاضر، با خانوادۀ خود در شهر لندن مرکز کشور انگلستان اقامت دارد.[٢]
[↑] فهرست آثار
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- استاد سید سعدالدین هاشمی به خانوادۀ روحانی "میا صاحب" شکردرۀ منسوب است. جدش که سید محمدیعقوب میا صاحب نام داشت در زمان پادشاهی امیر عبدالرحمان خان، با خانوادۀ خود، از کامه به سرخ‌رود و سپس به شکردره آمد و در آنجا ساکن شد و در آنجا یک خانقاه و مدرسۀ دینی ساخت. پسر بزرگ سید محمدیعقوب میا صاحب که سید اسماعیل نامیده می‌شد و عموی استاد سید سعدالدین هاشمی است، سر معلم مکتب امانی بود. خلاصه آن که خاندان میا صاحب از نفوذ و اعتبار زیاد در محل برخوردار بود.
[۲]- این زندگی نامه، براساس گفت و گوی مهدیزاده کابلی با استاد سید سعدالدین هاشمی و کتاب کی کیست در فرهنگ برون مرزی افغانستان، نوشتۀ پوهاند رسول رهین، استوکهولم، سوید: شورای فرهنگی افغانستان، چاپ حمل ۱۳۸۴ خ، ج ۱، صص ۳۱۳-۳٢٠
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ [1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20]
□
□
[برگشت به بالا] [گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله]
