- آفرينش از دیدگاه علمی
- انتخاب طبیعی
- يادداشت‌ها
- پيوست‌ها
- پی‌نوشت‌ها
- جُستارهای وابسته
- سرچشمه‌ها
- پيوند به بيرون
[...] [...]
در بسيارى اديان، از جمله در اسلام، حيوان‌ها و انسان‌ها مخلوق مداخله الهى پنداشته شدهاند. اما نظريه تكاملى چارلز داروين، بر عكس انديشه دينی، تكامل انواع حيوانى و انسانى را عارى از هر منظورى مىداند كه در نتيجه فرايندى اتفاقى پديد آمده است. تكامل نتيجه چيزى است كه داروين آن را انتخاب طبيعى ناميد. مفهوم انتخاب طبيعى اين است كه همه موجودات زنده براى زنده ماندن نيازمند غذا و منابع ديگرى مانند حفاظت در برابر شرايط نامساعد اقليمى هستند. اما منابع كافى براى نگهدارى همه انواع حيوانى كه در هر مرحله زمانى معين وجود دارند، موجود نيست، زيرا زاد و ولد آن‌ها به مراتب بيشتر از آن است كه محيط بتواند غذاى آن‌ها را فراهم كند. آن‌ها كه بهتر با محيط‌شان انطباق يافتهاند باقى مىمانند، در حالى كه ديگران، كه كمتر توانايى مقابله با شرايط محيطى (مبارزه براى بقا) را دارند، نابود مىشوند.
اگرچه نظريه تكامل از زمان داروين تاكنون اصلاح گرديده، نكات اصلى نظريات او هنوز وسيعاً پذيرفته میشوند. نظريه تكامل به ما امكان میدهد درك روشنى از ظهور انواع گوناگون و رابطه آن‌ها با يكديگر به‌دست آوريم.
[↑] آفرينش از دیدگاه علمی
اكنون عموما پذيرفته شده است كه تكامل حيات در اقيانوس‌ها آغاز گرديد. در حدود چهار صد ميليون سال پيش، نخستين موجودات زمينی پديدار گرديدند. برخی از اينان به‌تدريج به‌صورت خزندگان بزرگ در آمدند، كه بعداً پستانداران جای آن‌ها را گرفتند. پستانداران جانوران خونگرم هستند كه از طريق آميزش جنسی توليد مثل میكنند. اگرچه پستانداران از نظر اندازه بدنی بسيار كوچكتر از خزندگان عظيمالجثه بودند، اما با هوشتر بوده و قدرت مانور بيشتری داشتند. پستانداران بيش از حيوانات ديگر استعداد يادگيری از تجربه دارند، و اين استعداد در نوع انسان به بالاترين حد تكامل خود رسيده است. انسان‌ها بخشی از يك گروه پستانداران عالیتر يعنی نخستیها هستند كه در حدود هفتاد ميليون سال پيش به‌وجود آمدند.
نزديكترين خويشاوندان ما در ميان انواع حيوانی شمپانزه، گوريل و اورانگوتان هستند. اما اينكه گفته شود انسان از نسل ميمون است، برداشت نادرست از درك مفهوم تكامل است. انسان‌ها از نسل ميمون‌ها پديد نيامدهاند. منشأ تكامل انسان‌ها و ميمون‌ها همگی به گروه‌های بسيار ابتدايیتری از انواع پيشين كه ميليون‌ها سال قبل زندگی میكردند برمیگردد.
اجداد انسان‌ها نخستیها بودند كه راست راه میرفتند و بدنشان احتمالاً كم مو بود، اما از لحاظ ديگر بيشتر شبيه ميمون بودند تا انسان. انواع گوناگون ديگر هومینيد (موجودات متعلق به خانواده انسانی) بين اين دوره و ظهور نوع انسان امروزی میزيستند. انسان‌هايی كه مشخصاً از همه لحاظ شبيه خود ما بودند در حدود پنجاههزار سال پيش پديد آمدند. مدارك كافی حاكی از آن است كه تكامل فرهنگی مقدم بر تكامل نوع انسان بوده و احتمالاً به آن شكل داده است. استفاده از ابزار و توسعه شكل‌های نسبتاً پيشرفته ارتباطات، همراه با تشكيل گروه‌های اجتماعی، تقريباً بهطور مسلم نقش عمدهای در فرايند تكاملی بازی كرده است. اين تحولات ارزش بقای بيشتری نسبت به‌حيوانات ديگر در دسترس اجداد نوع انسان قرار دادند. گروه‌هايی كه از اين پيشرفت‌ها بهرهمند بودند نسبت به گروه‌های بیبهره از آن، تسلط مؤثرتری بر محيط‌شان داشتند. اما با ظهور نوع انسان بود كه توسعه فرهنگی تشديد شد.
[↑] انتخاب طبیعی
[۱]
[٢]
[٣]
[۴]
[۵]
[٦]
[٧]
[٨]
[۹]
[۱٠]
[۱۱]
[۱٢]
[۱٣]
[۱۴]
[۱۵]
[۱٦]
[۱٧]
[۱٨]
[۱۹]
[٢٠]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]-
[٢]-
[٣]-
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[۱٨]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ [1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20]
□
□
