آشنایی با تعالیم كتاب مقدس
(ضمیمه)
اهمیت به‌كار بردن نام خدا و معنی این نامفهرست مندرجات
[قبل] [بعد]
[↑] اهمیت به‌كار بردن نام خدا و معنی این نام
در كتاب مقدّس شما، مزمور ۸۳: ۱۸ چگونه ترجمه شده است؟ این آیه در ترجمه‌ها و زبان‌های مختلف به شكل‌های گوناگون آمده است. در ترجمۀ قدیم كتاب مقدّس فارسی، این آیه به این صورت نوشته شده است: «بدانند تو كه اسمت یَهُوَه می‌باشد، به تنها بر تمامی زمین متعال هستی.» در برخی از ترجمه‌های كتاب مقدّس این آیه به شكلی مشابه ترجمه شده است. اما در بسیاری از ترجمه‌ها به جای آوردن نام خدا «یَهُوَه» از عناوین یا صفاتی استفاده كرده‌اند، مثل «تو كه اسمت سَروَر می‌باشد» یا «تو كه اسمت ابدی می‌باشد.» به نظر شما چه كلمه‌ای در این آیه مناسب است، آوردن نام خدا «یَهُوَه» یا واژه‌ای دیگر؟
قسمت اعظم كتاب مقدّس به زبان عبری نگاشته شده است. این آیه در زبان اصلی آن به یك اسم خاص اشاره می‌كند كه با حروف عبری יהוה (ی ه و ه) آمده است. در زبان فارسی این نام به صورت «یَهُوَه» نوشته شده است. نام «یَهُوَه» تنها در آیۀ فوق نیامده بلكه نزدیك به ۷۰۰۰ مرتبه فقط در متون اصلی نوشته‌های عبرانی ذكر شده است.
نام خدا تا چه حد اهمیت دارد؟ عیسی در دعایی كه به دعای نمونه معروف است اهمیت نام خدا را نشان می‌دهد. این دعا به این صورت آغاز می‌شود: «ای پدر ما كه در آسمانی، نام تو مقدّس باد.» (متّیٰ ۶:۹) همچنین در جای دیگر عیسی این طور دعا كرد: «ای پدر، اسم خود را جلال بده!» خدا در پاسخ به دعای عیسی گفت: «جلال دادم و باز جلال خواهم داد.» (یوحنّا ۱۲: ۲۸) این موضوع روشن می‌كند كه نام خدا از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. پس چرا برخی مترجمان در ترجمۀ كتاب مقدّس نام خدا را حذف كرده و عناوینی را جانشین آن كرده‌اند؟
به‌نظر می‌رسد كه مترجمان به دو دلیل اصلی از ذكر نام خدا در ترجمه‌هایشان خودداری كرده‌اند. بسیاری بر این عقیده‌اند كه چون تلفظ اصلی این نام مشخص نیست نباید آن را به كار برد. از آنجایی كه زبان عبری قدیم، بدون حروف صدادار نوشته می‌شد، هیچ كس نمی‌تواند بگوید مردم در زمانی كه كتاب مقدّس نگاشته می‌شد، چگونه نام خدا را تلفظ می‌كردند. اما آیا این امر باید ما را از استفاده از نام خدا باز دارد؟ در واقع باید گفت در مورد اسامی دیگر نیز چنین است. به‌عنوان مثال، ما نمی‌دانیم كه نام عیسی در قرن اوّل چگونه تلفظ می‌شد. ممكن است در آن زمان این نام را به صورت‌های یَشُوع یا یَهُوشُوع تلفظ می‌كردند. ما تلفظ دقیق نام عیسی را نمی‌دانیم، اما این موضوع باعث نمی‌شود كه این نام را به كار نبریم. امروزه مردم دنیا نام عیسی را به شكلی تلفظ می‌كنند كه در زبانشان رایج است. به همین صورت اگر شما به خارج از كشور سفر كنید مردم آن كشور ممكن است نام شما را به شكل دیگری تلفظ كنند. از این رو ناآشنا بودن با تلفظ قدیمی نام خداوند دلیل بر این نیست كه نام او را به كار نبریم.
دلیل اصلی دیگرِ حذف نام خدا از كتاب مقدّس به سُنتی برمی‌گردد كه در قدیم بین یهودیان رواج داشته است. بسیاری از یهودیان بر این اعتقادند كه نام خدا نباید به زبان آورده شود. ظاهراً این اعتقاد از تفسیر غلط یكی از قوانین كتاب مقدّس ناشی شده است كه می‌گوید: «نام یَهُوَه، خدای خود را به باطل مبر، زیرا خداوند كسی را كه اسم او را به باطل بَرَد، بی‌گناه نخواهد شمرد.» (خروج ۲۰: ۷).
این آیه استفادۀ نابجا و سوءاستفاده از نام خدا را منع كرده است. اما آیا ما را منع می‌كند كه با شایستگی و احترام از نام خدا استفاده كنیم؟ به هیچ وجه! نویسندگان نوشته‌های مقدّس عبرانی (عهد عتیق) مردانی باایمان بودند كه مطابق با قوانینی كه خداوند به اسرائیلیان باستان داده بود زندگی می‌كردند. آنان به كرّات در نوشته‌های خود نام خدا را استفاده كرده‌اند. به عنوان مثال آنان این نام را در مزامیر به كار برده‌اند و جماعت پرستندگان یَهُوَه، آن سرودها را با صدای بلند می‌خواندند. حتی یَهُوَه خدا خود از پرستندگانش خواسته است كه نام او را به كار برند. كسانی كه به او ایمان دارند این خواست او را به جا می‌آورند و نام او را به كار می‌برند. (یوئیل ۲: ۳۲؛ اَعمال ۲: ۲۱) به همین دلیل امروزه مسیحیان نیز با احترام نام خدا را به كار می‌برند همان طور كه عیسی آن را به كار می‌برد. (یوحنّا ۱۷: (۲۶.
مترجمان كتاب مقدّس با جانشین كردن عناوین، به جای نام خدا اشتباه بزرگی مرتكب شدند. آنان با این كار خود، خدا را بیگانه و دست‌نیافتنی جلوه دادند. در صورتی كه در كتاب مقدّس آمده است خداوند به انسان‌ها نزدیك است. (مزمور ۱۴۵: ۱۸) برای مثال، یكی از دوستانتان را در نظر بگیرید كه با او نزدیك و صمیمی هستید. اگر نام دوست خود را نمی‌دانستید آیا می‌توانستید چنین رابطه‌ای با او داشته باشید؟ حال كسی كه نسبت به نام خدا یَهُوَه بی‌تفاوت باشد تا چه حد می‌تواند به او نزدیك شود؟ به علاوه اگر نام خدا به كار برده نمی‌شد كسی نیز معنی فوق‌العادۀ این نام را نمی‌فهمید. معنی نام خدا چیست؟
خداوند معنی نامش را برای موسی خادم وفادارش روشن كرد. وقتی موسی از خداوند نام او را جویا شد یَهُوَه پاسخ داد: «هستم آنكه هستم.» (خروج ۳: ۱۴) برگردان این آیه از ترجمۀ روتِرهام (انگلـ.) چنین است: «هر آنچه بخواهم، خواهم شد.» به این معنی كه یَهُوَه در هر زمان برای به تحقق رساندن وعده‌هایش هر آن چه لازم باشد خواهد شد.
این مطلب را با مثالی روشن می‌كنیم. فرض كنید یكی از دوستان شما به یك بیماری سخت مبتلا شده است. آیا آرزو نداشتید كه یك دكتر متخصص و ماهر بودید و درد او را دوا می‌كردید؟ اگر یكی از عزیزانتان مشكل مالی پیدا كند، آیا دوست نداشتید كه شخصی ثروتمند بودید و مشكل او را حل می‌كردید؟ واقعیت این است كه توانایی‌های ما محدود است و ما نمی‌توانیم به اصطلاح هر آنچه می‌خواهیم بشویم. اما یَهُوَه در هر زمان برای به تحقق رساندن وعده‌هایش هر آنچه نیاز باشد می‌شود و ما هر چه بیشتر با كتاب مقدّس آشنا شویم بهتر به این موضوع فوق‌العاده پی خواهیم برد. علاوه بر این، یَهُوَه همواره قدرتش را به كسانی كه به او محبت می‌ورزند نشان می‌دهد. (۲ تواریخ ۱۶: ۹) اما این جنبۀ شخصیت یَهُوَه بر كسانی كه نام او را نمی‌شناسند پوشیده می‌ماند.
شكی نیست كه نام یَهُوَه باید در كتاب مقدّس به كار برده شود. دانستن معنی نام پدر آسمانی‌مان و به كار بردن این نام در پرستش او، ما را به او نزدیك می‌كند.[۱]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی ارسال شده است.
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- برای اطلاعات بیشتر در مورد نام خدا، معنی نام او و دلیل به كار بردن این نام می‌توانید به كتاب «به یَهُوَه نزدیك شویم» فصل اوّل چاپ شاهدان یَهُوَه مراجعه نمایید.
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□ آشنایی با تعالیم كتاب مقدس (فارسی)، ایتالیا: انجمن بین‌المللی شاگردان کتاب مقدس (شاهدان یَهُوَه)، ٢٠٠٦، صص ۱۹۵-۱۹٧
