[افغانستان پیش از تاریخ] [پایگاه‌های باستان‌شناسی]
درۀ کور بدخشان در افغانستان، یک پناهگاه صخره‌ای است که در نزدیکی شمال‌شرق کَلَفگان، در نزدیکی روستای چنارِ گونجوس‌خان در ۶۳ کیلومتری شرق شهر تالقان، در مسیر جاده به‌سوی فیض‌آباد، در بلندای بخش دره‌ای در نزدیکی دهکدۀ کوچک بابا درویش واقع است[۱].
در این پایگاه باستانی، در لایه‌هایی که در اثر رسوب گِل ته‌نشین‌شده توسط جریان آب پدید آمده است، دو دورۀ اصلی از سکونت انسان ثبت شده است[٢].
[↑] باستان‌شناسی
از درۀ کور بدخشان که کاوُش آن در سال ۱۹۶۶ میلادی توسط لوئی دوپری به نمایندگی از موزه تاریخ طبیعی آمریکا صورت گرفت، به‌طور تخمینی، ۸۰۰ ابزار سنگی به‌دست آمد که در برگیرندۀ سنگ چخماق و تیغه‌های داس‌مانند، و نیشه‌های بزرگ دیابازی (diabase؛ سنگ بلورین و بازالتی) بود. افزون بر این، یافته‌های دیگر از این پایگاه، شامل ابزار سنگی (celt؛ شبیه تبر)، تراشه‌ها، ابزار کوبنده، تیغه‌ها، جواهرات ساده و ابتدایی، زیاگان (ماهی، جَوَندگان، اسب، و جانوران اهلی‌شده همچون گوسفند، بز و گورخر)، قسمتی از استخوان گیجگاهی راست یک انسان‌سا (Hominid)، شمار زیادی ابزار استخوانی و سه قطعه از قَلع و بُرُنز (مِفرَغ) است. ظروف سفالینه بیشتر از جنس خام، سیاه‌رنگ، و بعضا تزئین‌شده بودند. تنها نمونۀ معماری ۸۰ قرارگاه بودند که به خیمه می‌مانستند. و تنها گورهای بجای‌مانده نیز قطعاتی از بز را در خود جای داده‌بودند[٣].
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی و آریانا باختریان برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]-
[٢]-
[٣]- وارویک بال، فهرست پایگاه‌های باستان‌شناسیِ افغانستان، جلد ۱، ۱۹۸۲، ص ۸۲
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ [1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20]
