[آمار و اطلاعات افغانستان] [میانگین سن در افغانستان]
کهن‌سالان در افغانستان، به افرادی گفته می‌شود که بالاتر از ٦۰ سال عمر داشته باشند[۱]. بر اساس، سرشماری احصائیه مرکزی در سال ۱۳۹۰ خورشیدی، جمعیت افغانستان: ۲٦،۵ میلیون نفر است که بین سن ٦۰-٦۵ سال، ۴۸۱ هزار نفر، و از جمله ۲۰۵ هزار زن و بالاتر از سن ٦۵ سال، ۹۲۰ هزار نفر، و از جمله ۳۸۲ هزار زن را در بر می‌گیرد[٢]. بنابراین، در حالی‌که جمعیت جهان به‌سوی پیر شدن می‌رود، جمعیت افغانستان بسیار جوان است و تقریباً نیم آن‌را افراد زیر پانزده سال تشکیل می‌دهد[٣].
[↑] آمارگیری
آخرین سرشماری اداره‌ی احصائیه مرکزی افغانستان نشان می‌دهد که در افغانستان ۱،۴ میلیون نفر با سن بیش از شصت سال زندگی می‌کنند، یعنی تنها شش درصد تمام جمعیت این کشور کهن‌سال هستند. از این جمله ۴۲ درصد آن‌ها زنان هستند.
یک گزارش تازه‌ی صندق جمعیت سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که افغانستان در بین ۹۱ کشور، بدترین کشور برای زندگی کهن‌سالان است. در این گزارش که به «شاخص جهانی سن» مسمی شده، معیارهایی چون میزان درآمد، وضعیت شغلی، بهداشتی، آموزش و حمایت‌های قانونی در نظر گرفته شده است و نخستین گزارش در نوع خود در مورد وضعیت کهن‌سالان در جهان است. در این تحقیق سوئد مقام اول و افغانستان مقام آخر را به‌دست آورده است.
در گزارش صندق جمعیت سازمان ملل متحد آمده است: «در حالی‌که تا سال ۲۰۵۰، شماری کسانی که سن‌شان به ٦۰ یا به بالاتر از آن می‌رسد، یک پنجم جهان را تشکیل خواهند داد، اما اطلاعات در مورد وضعیت کهن‌سالان هنوز کم است.»
[↑] وضع اجتماعی
وضعیت زندگی کهن‌سالان در افغانستان که کم‌ترین بخش جمعیت افغان‌ها را شکل می‌دهد، بسیار بد توصیف شده است.
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، از وضعیت کهن‌سالان در این کشور، در سال ۱۳۹۱ گزارشی را به نشر سپرد. این گزارش نشان می‌دهد که در افغانستان به‌ترتیب حقوق (معاش) بازنشستگی، فرزندان، کار، گدایی و سایر موارد منبع درآمد کهن‌سالان افغانستان را تشکیل می‌دهد.
سن بازنشستگی در افغانستان ٦۵ سال است و کارمندان می‌توانند پس از ۳۵ سال کار نیز بازنشسته شوند.
در ماده پنجاه و سوم قانون اساسی افغانستان آمده: «دولت حقوق متقاعدین (بازنشستگان) را تضمین نموده، برای کهن‌سالان، زنان بی‌سرپرست، معیوبین و معلولین و یتیمان بی‌بضاعت (فقیر) مطابق احکام قاون کمک لازم را به‌عمل می‌آورد.» اما اکنون حمایت دولت افغانستان از جمعیت کهن‌سال این کشور، بسیار محدود و ناچیز است. علی افتخاری، سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی افغانستان می‌گوید: «با توجه به آسیب‌هایی که اجتماع افغانستان را متأثر ساخته، ما در بخش کهن‌سالان هم مشکل داریم، کسانی هستند که با مشکل زیاد روبه‌رو هستند اما زمانی که بحث نگهداری از آن‌ها از سوی دولت مطرح می‌شود، مخالفت‌هایی دیده می‌شود مثلاً موضوع غیرت مطرح می‌شود؛ آن‌ها می‌گویند که مادر و پدر خود را به خانه سالمندان ببریم این ننگ و شرم است.»
در گزارش کمیسیون مستقل حقوق بشر آمده که مصارف زندگی اکثریت کهن‌سالان افغانستان به کمک اعضای خانواده‌شان به‌ویژه فرزندان‌شان تامین می‌شود، به این دلیل، والدین افغان می‌خواهند فرزندان بیشتر داشته باشند.
[۴]
[۵]
[٦]
[٧]
[٨]
[۹]
[۱٠]
[۱۱]
[۱٢]
[۱٣]
[۱۴]
[۱۵]
[۱٦]
[۱٧]
[۱٨]
[۱۹]
[٢٠]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط … برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]-
[٢]-
[٣]-
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[۱٨]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
