|
هنریک ساموئل نیبرگ
فهرست مندرجات
خاورشناسان غربی ایرانشناسان
هنریک ساموئل نیبرگ (به انگلیسی: Henrik samuel Nyberg) (زادهی ۱۸۸۹ م - درگذشتهی ۱۹۷۴ م)، که نام وی در متنهای فارسی به صورت نوبرگ و نوبری هم آمده است، خاورشناس، متخصص شناختهشدهی مطالعات عربی و ایرانشناس سوئدی بود. پژوهشهای او در زمینهی ایرانشناسی بیشتر بر روی زبان پهلوی و نیز دینهای ایران باستان بهویژه مزدیسنا تمرکز داشت.
▲ | زندگینامه |
هنریک سموئل نیبرگ، در ۲۸ دسامبر ۱۸۸۹ میلادی، در جنگلهای برگسلاگن، در جنوب دالارنا، یکی از استانهای کشور سوئد زاده شد. از میان نه خواهر و برادر، دومین فرزند خانواده بود. خانوادهی پدری او از معدنچیان فالون و خانوادهی مادریاش از روستاییان ثروتمند وستمانلاند بودند. پدرش، یک مسیحی مؤمن، کشیش کمکی کلیسا، مردی حساس و بافرهنگ بود که تربیتی کلاسیک داشت و بهشدت از اندیشههای کیرکهگارد و درامهای ایبسن تأثیر پذیرفته بود. پدرش که به سرگیجهی منییر دچار شده بود، در نتیجه، ناگزیر شد، سراسر عمر را در حاشیهی جنگل و دور از زندگی شهری در قرارگاه کشیشان برسبیتری سپری کند. آموزش نیبرگ از سن پنجسالگی با پدر و با تدریس زبانهای آلمانی و لاتینی به او آغاز میشود. سه سال بعد، یعنی در هشت سالگی، او با پدر، خواندن کورنلیوس نپوس را به پایان میرساند.
کتابخانهی پدر هنریک ساموئل محدود بود، ولی او با دو کتاب در آنجا آشنا شد که در زندگی آیندهاش اثری بهسزا داشت: یکی سفر به تبت نوشتهی هوک و گابت و دیگری گذار از خراسان و ترکستان بهقلم سون هدین. در هفتسالگی، هنریک در دفترش چنین مینویسد: «خشایارشا پادشاه بزرگی است.»
به لطف یکی از دوستان پدرش که معلم زبانهای کلاسیک در مرکز استان بود، هنریک توانست دیپلم متوسطهاش را از دبیرستان اومانیست وستراس، کهنترین و ارجمندترین دبیرستان سوئد بگیرد. راهیابی به زبانشناسی عالی را نیز، همچنانکه خود همیشه میگفت، وامدار همین معلم است. سپس، وی برای تهیه پول رفتن به دانشگاه ناگزیر شد در شمال سوئد معلّم سرخانهی دو پسر یک کشیش بشود که چهارده سال بعد نیز با دختر او ازدواج کرد. این کشیش دکتر در الهیات، خیلی زود به استعدادهای هنریک پیبرد و در تربیت وی کوشید و در فضای آکنده از موسیقی و فرهنگ این خانهی کشیشی در آنگرمانلاند و در کتابخانهی غنی این خانه بود که هنریک ذوق ادبیاش را پرورش داد.
وقتی که او ۱۹ ساله بود، برای ورود به دانشگاه، به اوپسالا، که یکی از شهرهای مرکزی سوئد است و در ۷۰ کیلومتری شمال استکهلم قرار دارد، رفت و با پادرمیانی اسقف اعظم اوپسالا در سال ۱۹۰۸ توانست تنها برای یک دورهی ششماهه در دانشگاه این شهر نامنویسی کند. دانشگاه اوپسالا، که در سال ۱۴۷۷ میلادی تاسیس شده، یکی از قدیمیترین دانشگاههای منطقهی اسکاندیناوی میباشد. هرچند آیندهای هنریک جوان در این دانشگاه ناپایدار مینمود، ولی در اندک مدتی چندین وام و بورس تحصیلی برایش تأمین شد و تحصیلاتش، او را به نخستین امتحانات دانشگاهی رهنمون گردید. رشتهای که بیش از همه او را بهخود فراخواند زبانشناسی شرقی و کلاسیک بود. سانسکریت و دستور زبان مقایسهای را نزد ک. ف. یوهانسون، زبان لاتینی را - که آموزش آن اجباری بود - نزد پرسون و زبان یونانی را نزد اُ. آ. دانیلسون آموخت. هر سه استاد از زبانشناسان برجستهی بودند که در بیرون از سوئد نیز شهرت بسزا داشتند. بههر حال، آموزش زبان عربی را نیز بلافاصله پیش یک عربیدان بزرگ بهنام ک. و. زترشتاین آغاز کرد. تحصیلات عبرانی و تورانی نیز جدی بود. سپس به آموزش زبانهای آرامی، سریانی، ترکی، فارسی، حبشی و جز اینها پرداخت.
▲ | آثار |
...
[▲] يادداشتها
[▲] پيوستها
...
[▲] پینوشتها
...
[▲] جُستارهای وابسته
□
□
□
[▲] سرچشمهها
□
□
□
□
[▲] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
ردهها: │ ...