جستجو آ ا ب پ ت ث ج چ ح
خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ
ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی

۱۳۹۶ شهریور ۲۰, دوشنبه

شهر کابل و تاریخ مختصر آن

از: عبدالغفود برېښنا

شهر کابل و تاریخ مختصر آن


فهرست مندرجات

.



شهر کابل و تاریخ مختصر آن

چشم‌انداز شهر کابل در شب: کابل، پایتخت جمهوری اسلامی افغانستان، مطابق تخمین سال ۲۰۱۵–۲۰۱٦ با جمعیتی حدود ۳٬٦۷۸٬۰۳۴ نفر و مساحتی حدود ۲۷۵ کیلومتر مربع است که در استان کابل واقع شده‌ است و مرکز اداری و سیاسی افغانستان می‌باشد.

کابل، پایتخت جمهوری اسلامی افغانستان، مطابق تخمین سال ۲۰۱۵–۲۰۱٦ با جمعیتی حدود ۳٬٦۷۸٬۰۳۴ نفر و مساحتی حدود ۲۷۵ کیلومتر مربع است که در استان کابل واقع شده‌ است و مرکز اداری و سیاسی افغانستان می‌باشد. این شهر که در ۱٬۸۰۰ متری بالای سطح دریا در دره‌ای دراز و باریک بین کوه‌های شیردروازه و آسمایی واقع شده و در طول دریای کابل امتداد یافته‌ است، قدمتی ۳٬۵۰۰ ساله دارد و نظریه‌های دیگری اظهار می‌کنند که این شهر در بین ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد بنیاد شده‌ است. شاهان بسیاری سال‌ها روی این شهر، به‌خاطر موقعیت استراتژیکی آن که در طول مسیرهای جنوب و مرکز آسیا قرار گرفته است، جنگیده‌اند.

در سال ۱۷۴۷ میلادی، شهر کابل به‌دست احمدشاه درانی افتاد که بسیار سریع آن‌را بر امپراتوری افغان افزود. در سال ۱۷۷٦، تیمورشاه درانی کابل را پایتخت خود گردانید. کابل شهر چند قومیتی و چند فرهنگی است. بیشتر جمعیت آن مسلمان هستند؛ اما عده کمی از هندوها نیز در آن زندگی می‌کنند.

قدمت شهر کابل از بابل و نینوا و دیگر بلاد تاریخی که اکنون از پیکر کره‌ی خاکی مانند بلخ زدوده شده و آثاری از آن‌ها بر جا نمانده، کمتر نیست. اسم این شهر در بسی افسانه‌ها و قصص قدیمه مملکت پهناور خراسان ذکر شده، چنان‌که می‌گویند رودابه مادر رستم پسر زال دختر پادشاه شهر کابل [دختر مهراب‌شاه کابلی] بوده است[۱] و هم خود رستم زمانی بر این شهر حکومت می‌نمود و آخر عمرش را نسبت به بی‌وفایی شاه در همین شهر به‌پایان رسانیده است. (این داستان فلکلوری‌ست)

داستان‌سرایان یونانی کابل را ستوده‌ و آن‌را به‌اسم «نیسیه» (Nissia) و یا «نیسیا» (Nissya) خوانده‌اند (این شهر در قرغه‌یی لغمان تعیین شده) در میتولوجی یونانی باچوس (Bacchus) را گویند در همین شهر بر دختران دریا به‌نام آستاکیا واندیر فایق آمد و مملکت آن‌ها را فتح نمود، از این‌رو، یونانیان این شهر را به‌نام استاد-کیا[٢] نیز یاد می‌کنند. در قصص آرین و هندی اسم این شهر مکرر یاد گردیده و در زند اوستا به‌نام مملکت هفتم که اهورامزدا خلق نموده، تذکار یافته است که مقصد از مملکت هفتم کابلستان و لفظ دویاک را ضحاک و دویاکان را مقر ضحاک یعنی کابل تعبیر می‌کنند. در کتاب ویدا رود کابل را به‌اسم کوبها یعنی همان رودی که هیوان‌تسانگ (بین ویدا و هیوان‌تسانگ هزار سال فاصله است) آن‌را کوفینه می‌نامد، ذکر شده است.[٣]