نگارستان ملى کشور قبل از جنگهاى داخلى در کابل ٨٣٠ اثر داشت که در زمان جنگ‌ها بيش از ٤٠٠ اثر آن تخريب و يا به غارت برده شد و اکنون دوباره اين رقم به ٧٠٠ رسيده است.[۱]
نگارستان ملى در سال ١٣٦٢ که در آن زمان بنام نگارخانه ملى مسمى بود، آغاز به فعاليت نموده. در اوايل دوصد اثر نقاشى داشت که اکثريت آن از ارگ رياست جمهورى و شمارى ديگرى آن از رياست موزيم کابل به آنجا انتقال يافته بود. بعد از چند مدتى که نگارخانه ملى به گالرى ملى مسمى گرديد، رقم آثار آن تا سال ١٣٧٠ به ٨٣٠ افزايش يافت. اما براساس اطلاعات سيد عبدالفتاح عادل رئيس نگارستان ملى، در اثر جنگهاى بيش از دو نيم دهه در کشور ٢٠٠ اثر نگارستان ملى به غارت رفت و ٢١٠ اثر آن توسط طالبان از بين برده شد و تعمير آن که در آسمايى وات کابل واقع بود، نيز قسما تخريب گرديد.
نگارستان ملى در دوران حکومت انتقالى حامد کرزى به همکارى مالى و تخنيکى سفارت امريکا و دولت يونان مجدداً بازسازى گرديد و نام آن از گالرى ملى، به نگارستان ملى مبدل شد. در نگارستان ملى نمونۀ از آثار پروفيسور غلام‌محمد ميمنگى، استاد عبدالغفور بريشنا، استاد غوث‌الدين، استاد قربانعلى، استاد خيرمحمد يارى، استاد يوسف آصفى، استاد يوسف کهزاد، استاد کريم‌شاه خان، استاد عبدالودود، استاد عبدالشکور خسروى، استادحفيظ‌الله وفا، استاد خيرمحمد عطايى و ديگر نقاشان موجوداست. گنجينه نگارستان ملى را آثار موجود، شامل خطاطى، نقاشى، ميناتور، مجسمه‌سازى، سوزن‌دوزى و غيره تشکيل می‌دهد.
پی‌نوشت‌ها
__________________________________________
جُستارهای وابسته
__________________________________________
منابع
__________________________________________
پيوند به بیرون
__________________________________________
