ایشور داس (زادۀ ۱۳۳۳ خورشيدی -)، یکی از هندوهای دانش آموخته و اهل قلم افغانستان که در حال حاضر مقیم کشور آلمان و سرگرم فعالیت‌های فرهنگی است.[۱]
زندگينامه
ايشور داس، فرزند شادروان اوتم چند دهون، در سال ۱۳۳۳ خورشيدی، در گذر بارانۀ کابل ديده به جهان گشود.[۲] آموزش‌های دورۀ ابتدايی و متوسطه را تا صنف (کلاس) دهم در مکتب (مدرسۀ) امانی به پايان رسانيد. در سال ۱۳۵۲ خورشيدی وارد مکتب مسلکی (دبيرستان فنی) تجارت شد و در آنجا ادامه تحصيل داد. تحصيلات عالی را از سال ۱۳۵۴ خورشيدی در انستيتوی ادارۀ صنعت دنبال کرد و دانشنامۀ ليسانس خود را در سال ۱۳۵۸ از آنجا به دست آورد. مدت سه سال به عنوان استاد در همان دانشکده اشتغال ورزيد و سپس به مدت يکسال دورۀ سربازی را سپری کرد. پس از آن، در بانگ ملی افغان به کار پرداخت و چندی هم به سمت مدير تدقيق و مطالعات در آن بانک منصوب شد. همزمان مجدداً در انستيتوی ادارۀ صعنت به تدريس پرداخت.[۳]
در سال ۱۳٧۱ خورشيدی، با روی کار آمدن دولت مجاهدين، بيشتر مردم افغانستان، بويژه شهروندان هندو و سيک اين کشور، زير فشارهای مذهبی و شرايط ناگوار و طاقت‌فرسا قرار گرفتند. چنان که به گفتۀ حمزه واعظی:
- "جنگ‌های سه دهه گذشته بزرگترین صدمه را به شبکه زندگی اجتماعی و بنیادهای اقتصادی این اقلیت وارد آورده و به همین دلیل اغلب این شهروندان، بویژه در زمان حکومت‌های مجاهدین و طالبان، مجبور به ترک افغانستان شدند."[۴]
بنابراين، ايشور داس همراه با خانوادۀ، نيز در ماه جوزای همان سال (ماه مه ۱۹۹۲ ميلادی)، مجبور به ترک ديار اجدادی خود گرديد و عازم هندوستان شد. مدت هفت ماه در شهر دهلی اقامت گزيد و سپس در سال ۱۹۹۳ ميلادی به کشور آلمان پناهنده شد و فعلاً در آنجا اقامت دارد.[۵]
ايشور داس، در آلمان، مدت دو سال در رشتۀ دفترداری آموزش فنی ديد و اکنون در يکی از مؤسسات دولتی اين کشور در شهر "دارم اشتات" (Darmatadt) مشغول به کار است.[۶]
آثار
ايشور داس، از زمانی که هنوز دانشجو بود، زير نظر استاد فقيد حيدر لهيب به نوشتن مقالات بويژه دربارۀ آيين و فرهنگ هندوهای افغانستان آغاز کرد و در ضمن، مقالاتی را از زبان آلمانی به دری نيز ترجمه می‌کرد که در روزنامه‌های "انيس" و "اصلاح" (يا "جمهوريت"[٧]) به نشر رسيده است.
در سال ۲۰۰۳ ميلادی، او چکیده‌ای از سرگذشت تاریخی، زندگی اجتماعی و فعالیت‌های دینی هندوها و سیک‌ها را در کتابی با عنوان "ما باشندگان دیرینه این سرزمین" گرد آورده است. این کتاب، در چهار بخش و ۱۸۲ صفحه، در کشور آلمان چاپ و منتشر شده است.[۸]
افزون بر اين، ايشور داس، مديريت سايت وزين دوهفته‌نامه‌ی تاريخی، فرهنگی و اجتماعی "کابل ناتهـ" را نير بر عهده دارد که در برگيرندۀ آگاهی‌هايی ويژه پيرامون زندگی افغانهای هندو و سيک است.[۹]
[۲]- ايشر داس، ما باشندگان ديرينۀ اين سرزمين، استوکهولم، سويدن: شورای فرهنگی افغانستان - نشرات شفا، چاپ مارچ ۲۰۰۳ (پشت جلد کتاب، شرح حال مؤلف)
[۳]- بر اساس مصاحبۀ تلفنی مهديزاده کابلی با آقای ايشور داس (شنبه ۱۶ مه ۲۰۰۹)
[۴]- هندوها و سیک‌ها: باشندگان دیرینه افغانستان، سايت بی بی سی (سوم دیماه ۱۳۸۶)
[۵]- بر اساس مصاحبۀ تلفنی مهديزاده کابلی با آقای ايشور داس (شنبه ۱۶ مه ۲۰۰۹)
[۶]- ما باشندگان ديرينۀ اين سرزمين (پشت جلد کتاب، شرح حال مؤلف)
[٧]- روزنامۀ اصلاح، در زمان جمهوری محمد داوود، روزنامۀ جمهوريت نام گرفت.
[۸]- هندوها و سیک‌ها: باشندگان دیرینه افغانستان، سايت بی بی سی (سوم دیماه ۱۳۸۶)
[۹]- بر اساس مصاحبۀ تلفنی مهديزاده کابلی با آقای ايشور داس (شنبه ۱۶ مه ۲۰۰۹)
جُستارهای وابسته
□
منابع
□ سايت فارسی بی بی سی
□ مصاحبۀ تلفنی مهديزاده کابلی با آقای ايشور داس (شنبه ۱۶ مه ۲۰۰۹)
پيوند به بیرون
□
□
