ارائه‌کنندگان فرضيه‌های نژادی در سده‌های ١٨ و ١٩ ميلادی در اروپا را می‌توان بطور عمده به دو دسته تقسيم کرد:
١- گروهی که در مطابقت با متن عهد قريم (تورات) وجود منشأ واحدی برای نوع بشر (حضرت آدم) را پذيرفته و پيدايش "نژاد"ها را معلول عللی مانند شرايط زيست ... می‌دانستند (monogenetiker) مانند بوفون، کانت، گوبينو، ماينرس و ...
٢- گروهی که در رد و نفی متن عهد قديم در مورد خلقت انسان، از وجود چند منشأ برای نوع بشر (وجود آدم دوم، چند آدم يا گروه انسانی ماقبل خلقت آدم) سخن می‌گفتند (polygenetiker) و بدين ترتيب برای هر يک از گروه‌های انسانی - بخصوص برای "نژاد سفيد" اروپايی - منشأ جداگانه و خاص (غير از حضرت آدم تورات) تعيين می‌کردند. از آطن گروه می‌توان ولفگانگ گوته، فرانسوا ولتر، کارل لينه و ... را نام برد.
