فهرست مندرجات
- زندگی‌نامه
- …
- …
- ...
- ...
- ...
- ...
- ...
- ...
- ...
- ...
- يادداشت‌ها
- پيوست‌ها
- پی‌نوشت‌ها
- جُستارهای وابسته
- سرچشمه‌ها
- پيوند به بيرون
<...> <...>
دكتر حميرا نكهت دستگيرزاده (زادۀ ٩٣٣١ خ - )، شاعر و ادبشناس افغانستان مقيم هلند.[۱]
[↑] زندگی‌نامه
[↑] …
[↑] …
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[↑] :
[٢]
[٣]
[۴]
[۵]
[٦]
[٧]
[٨]
[۹]
[۱٠]
[۱۱]
[۱٢]
[۱٣]
[۱۴]
[۱۵]
[۱٦]
[۱٧]
[۱٨]
[۱۹]
[٢٠]
[٢۱]
[٢٢]
[٢٣]
[٢۴]
[٢۵]
[٢٦]
[٢٧]
[٢٨]
[٢۹]
[↑ ] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط … برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- هنوز كاری در برابر بزرگی پروين نكرده‌ايم، ميزگرد مهمانان خارجی كنگره پروين در خبرگزاری كتاب ايران (ايبنا)، سايت خبرگزاری كتاب ايران
[۲]-
[۳]-
[۴]-
[۵]-
[۶]-
[٧]-
[۸]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱۲]-
[۱۳]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱۶]-
[۱٧]-
[۱۸]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[٢۱]-
[٢۲]-
[٢۳]-
[٢۴]-
[٢۵]-
[٢۶]-
[٢٧]-
[٢۸]-
[٢۹]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□
□
□
<برگشت به بالا><گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله>
حميرا نكهت دستگيرزاده فرزند دگروال غلام‌دستگیر مجیدی، در سال ١٣٣٩ ه.ش در شهر (کابل) به دنيا آمد. ... حميرا نكهت دستگيرزاده از بانوانی است كه در سرودن شعر از خود استعداد خوبی نشان داده است.[*]
آموزش دورۀ ابتدايی را در دبستان "" آموخت و دورۀ متوسطه را در مدرسۀ "" ادامه داد. در سال ... وارد دانشگاه کابل شد و ...
حمیرا تحصیلات خود را در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه کابل به پايان رساند و دکترای خود را در رشته ادبیات شناسی از دانشگاه صوفیه بدست آورده است.[*]
حمیرا نگهت دستگیرزاده در سال ۱۳۴۰ خورشیدی در شهر باستانی کابل زاده شد. پله‌های آموزش‌های اولی و میانه را در کابل و هرات موفقانه پُشت سرگذاشت و رهسپار دانشگاه شده از دانشکده حقوق و علوم سیاسی در سال ۱۳۶۱ خ، گواهینامه گرفت و در اداره، برنامه هنر و ادبیات رادیو ـ تلویزیون افغانستان به کار گماریده شد و دو سال درین سمت باقی ماند. محیط کار با اندیشه‌های بلند و پویای او سازگاری نداشت و در نتیجه مصمم شد تا در کانون نویسندگان جوان مسلک مقدس آموزگاری را پیش برده و اندوخته‌ها و استعدادش را در مساعدت به جوانان متمرکز سازد. و این خطِ آغاز پیوند برگشت ناپذیرش بسوی جهان ادبیات بویژه شعر، گردید.
او که به سرودن و سرایش شعر در نوجوانی پرداخته بود، در آن برهه به اوج شهرت رسیده و اشعار ناب‌اش زینت‌بخش نشرات کشور بود و از نردبان شهرت و محبوبیت با شتاب بلند می‌رفت که حقا مستحق چنان مقام بود و هست. نگهت دستگیرزاده قالب‌های مختلف شعر را به آزمایش گرفت و واژه‌های سرگردان را چه خوش و شیوا در چوکات اندیشه‌هایش به خدمت گرفت و احساسش را متبلور ساخت. اما روح او عطش سیری ناپذیر به اندوخته‌های آفاقی داشت و او را با خود به آنسوی مرزها برد. حمیرا در سال ۱۳۶۴ خ، در دانشکده ادبیات شناسی، دانشگاه صوفیه بلغاریا نام نوشت و از آنجا دکترا گرفت.
نخستین مجموعه شعری او زیر تیتر "شط آبی رهایی" در سال ۱۳۶۹ به همتِ اتحادیه نویسندگان افغانستان به چاپ رسید، [زود] دست بدست گشت و نایاب گردید.[+]
دکتر حمیرا نکهت دستگیر زاده، از نخستین چهره‌های زن است که به وسیلۀ شعر، علم مقاومت بر می‌دارد و با سرودن اشعار ناب، به میدان مبارزه برضد سنت می‌شتابد. سروده‌های او در دفتر "شط آبی رهایی"، اگر چند انعکاسات خودی اوست ولی وقتی از زبان یک زن – در شرایط نامساعد روزگار - بر لوح وجود پدیدار می‌گردد، جنبۀ انسانی می‌یابد و همین خود، تن‌زدن به شط آبی رهایی تلقی می‌گردد.[+]
پس از کودتای هفت ثور، هرچند هزاران استعداد خشکيدند و يا در خون غلطيدند، اما تعداد اندکی هم شکفتند. "بهر صورت دکتر حمیرا نکهت دستگیرزاده در این داد و ستد آتش و خون، با حفظ صلابت و شکوه، مسیر خویش را همچنان ادامه می‌دهد. طعم تلخ آتش را چشیده، پرواز غریب خود را بر بام بلند همالیا فریاد می‌زند. "شط آبی رهایی" به وضوح نشان می‌دهد که شاعر همگام با جریان موجود شعر، یکرنگ فراز ادبیات معاصر را در می‌نوردد. زمان به شکل سریع و در عین حال آفاقی مسیر خویش را می‌پیماید. اشیا طعم ازلی و سرشار از سر زندگی به خواننده هدیه می‌نماید. پدیده‌های متغیر بر دایرۀ بستۀ خود می‌چرخند. واژه‌ها گاه خصلت زنانگی خویش را می‌نمایانند. و در نتیجه لطافت و صمیمیت به‌عنوان دو عنصر راحت‌بخش و لذت‌زا، عمارت درونی شعر را می‌سازد. از همه مهم‌تر این که وجود موجود واحد در این دفتر یعنی مخاطب اصلی، فضای معنوی اشعار را وحدت بخشیده است. شاعر از آغاز تا پایان در گفت و گویی با این مخاطب است. موجودی که هرگز تغییر نمی‌کند و هرگز از پرده برون نمی‌افتد. مدام در یک چهره و صورت، شاعر را به اذان شعر فرا می‌خواند. شاید همین انگیزه باعث شده تا شاعر در گزینش اشعارش دقت به خرج دهد و از بین تمام سروده‌های ٢٣ ساله، تنها آن اشعاری را به سفرۀ نشر دعوت نماید که احساسات و عواطف شخصی وی را به نمایش بگذارد؛ ورنه متیقنیم که تخالف محیط زیست و زندگی شاعر، الهامات متنوعی را نیز بر او عرضه داشته است؛ که در این دفتر حضور پر رنگی ندارد. شاید دفتر "غزل غریب غربت" چنانچه از نامش پیداست، منزلگاه چنان سروده‌هایی متلونی بوده باشد که نگارنده بر آن دست نیافته است. لذا امید می‌بریم که مطالعۀ دیوان تازۀ شاعر ما را به درک و دریافت جدیدی از شعر وی نایل آورد. با این امید قلم بر نقطۀ صفر می‌چرخانیم و با این دو بیت، او را آفتابی‌تر می‌خواهیم:
- بیــا که با تــو همیشــــه ســـرور می‌آیــد
ســکوت می‌رود و شــعر و شــور می‌آیــد
بــرای دیــدن تــو صـــد بهــانــۀ شـــیریــن
به جای خون به رگـم در عبور می‌آید"[+]
حمیرا اصالتاً از هرات افغانستان است، اما در سی سال پیش این کشور را همزمان با جنگ و اشغال این کشور از سوی شوروی ترک کرد و به قول دیگر هرگز به آنجا باز نخواهد گشت.[+]
آثار
- شط آبی رهایی (مجموعه اشعار)، کابل: ۱۳۶۹.
[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11][12][13][14][15][16][17][18][19][20][21][22][23][24][25][26]
