قلۀ نوشاخ (Noshaq، بلندترین قله کوه در افغانستان)، در سلسله کوههای هندوکش، در شمال غرب ولایت بدخشان قرار دارد.[۱] در واقع، نوشاخ دومین قله بلند هندوکش است که هفت هزار و چهار صد و نود و دو متر بالاتر از سطح آب دریا واقع است.[٢] نوشاخ، دربر گيرندۀ چهار قله مجزا میباشد که این قلهها دارای ارتفاعات ۷۴۰۰، ۷۲۵۰، ۷۴۸۰ و ۷۴۹۲ متر هستند.[۳] اردوان روزبه، گزارشگر ايرانی راديو زمانه در اين باره مینويسد:
- "نوشاخ" از قلههای صخرهای در منطقه "چیترال هندوکش" با چهار قله جدا با ارتفاعهای ۷۲۵۰ متری نوشاخ غربی، ۷۴۰۰ متری نوشاخ مرکزی، ۷۴۸۰ متری نوشاخ شرقی و ۷۴۹۲ متری نوشاخ جنوب شرقی که بلندترین قله آن است تشکیل شده است.[۴]
اهميت اين قله از لحاظ ورزش کوهنوردی
رشته کوههای هندوکش در دهه شصت میلادی در میان کوهنوردان خارجی محبوبیت زیادی داشت.[۵] نخستینبار در سال ١٩٦٠ بود که، قله نوشاخ توسط یک گروه ژاپنی به سرپرستی پروفسور "ساکاتو" فتح شد.[٦] اما پيش از آن، کوهنـوردان خارجی فقط مؤفق به بالا رفتن (صـعود) به شــاخههای از قـلههای همالیا شده بودند.[٧] اميد میرود که کوهنوردان خارجی بار دیگر به صعود از این رشته کوهها علاقمند شوند و اقتصاد و صنعت جهانگردی محلی را تقویت کنند.[٨]
از سوابق صعود تا قبل از کودتای سال ۵۷ در آن کشور اطلاعاتی در دست نیست و بعد از آن هم به دلیل مشکلات سیاسی و عدم امنیت برنامههای صعود به این قلل تقریباً ادامه نیافت تا سال ۲۰۰۴ که یک تیم ۱۲ نفره بینالمللی به "نوشاخ" صعود کردند و در نوزدهم مهرماه ۱۳۸۵ تیم دو نفره ایرانی به نامهای مهدی عمیدی و عظیم قیچیساز توانسـتند، بلندترین قله رشته کوه هندوکـش را فتح کنند. عمیدی (۲۶ ساله) در نحوه صعودشان به رادیو زمانه گفت:
- "این برنامه یک ماهه در نوزدهم مهرماه امسال با حرکت از مسیرهرات، کابل، مزار شریف، تخارو قندوز آغاز شد که توانستیم علیرغم مشکلات امنیتی و ناهمواریهای مسیر به استان بدخشان برسیم و در پاییز با شدت گرفتن سرما و بارش در منطقه،یک صعود "زمستانی" را تجربه کنیم."
وی که این برنامه را با نام "صلح در راه کوهها" معرفی کرد و یکی از صعودهای ویژه در منطقه هندوکش خواند، میافزايد:
- "این صعود از منطقهای به نام "قاضی دره" در مرز بین افغانستان و پاکستان آغاز و با حرکت به سمت یخچالهای منطقه تا ارتفاع ۶۰۰۰ متر ادامه یافت و علیرغم احتمال ریزش بهمن، به روش "آلپین" تا صعود قله اصلی ادامه یافت."[٩]
و اینک نيز قله نوشاخ برای اولین بار، در اوايل تابستان ١٣٨٨ خورشيدی، توسط دو کوهنورد افغان فتح شد. اين دو کوهنورد افغان که بهنامهای ملنگ جان دریا و عمروالدین سنجار ياد میشوند، برای رسیدن بر فراز آن که چهار روز طول کشید، توانستند از صخرههای صاف بالا روند و با بادهای تند و برف دست و پنجه نرم کنند و سـرانجام، در انتهای سـفرشان به بالای کوه، پرچم افغانسـتان را در قله آن فرو بردند.[۱٠]
ملنگ و عمروالدین، که هر دو سی و پنج سال سن دارند، در درهای زندگی میکنند که در پایین قله نوشاخ قرار دارد. آنها جزو گروهی چهار نفره بودند که قصد صعود از این قله را داشت. این گروه و سفرشان به بالای نوشاخ توسط کوهنوردان فرانسوی سازماندهی شده بود. گزارشگر بی بی سی، در يک مصاحبهی تلفنی با ملنگ، زمانی که او پيروزمندانه از کوه باز گشته بود، پرسيد که "آیا احساس شعف میکرده؟" او پاسخ داد:
- "بله. چرا که نه، من اولین افغان هستم که به بلندترین قله کشورم صعود کردم."
افغانها پیش از صعود قله نوشاخ، مدتی در اروپا - بخشی از سلسله کوههای آلپ که در فرانسه واقع شده - آموزش دیده بودند. آنها اکنون امیدوارند بتوانند راهنمای کوهنوردان دیگر بشوند.[۱۱]
يادداشتها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامۀ آريانا توسط مهديزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.پيوستها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
پینوشتها
[۲]- مارتین ونارد، بلندترین قله افغانستان فتح شد، سايت بخش فارسی بی بی سی: سه شنبه ٢١ ژوئيه ٢٠٠٩ - ٣٠ تیر ١٣٨٨؛ بلندترين قلۀ هندوکش "تراج مير" (Tirich Mir) نام ناميده میشود که ٧٧٠٦ متر از سطح بحر ارتفاع دارد و در پاکستان نزديک مرز افغانستان موقعيت دارد.
[۳]- فتح قله نوشاخ بدست افغانها برای اولین بار، شبکه اطلاعرسانی افغانستان
[۴]- اردوان روزبه، کوهنوردان ایرانی بلندترین قله افغانستان را فتح کردند، سايت آينترنتی راديو زمانه: ۲۴ آبان ۱۳۸۵
[۵]- بلندترین قله افغانستان فتح شد
[۶]- کوهنوردان ایرانی بلندترین قله افغانستان را فتح کردند؛ نخستين کوهنوردانی که بر فراز قلۀ نوشاخ صعود کردند، دو نفر ژاپنی بهنامهای Toshiaki Sakai و Goro Iwatsubo بودند.
[٧]- افغانها برای نخستینبار قلهی بلندترین کوه کشور خود را فتح کردند
[۸]- بلندترین قله افغانستان فتح شد
[۹]- کوهنوردان ایرانی بلندترین قله افغانستان را فتح کردند
[۱٠]- بلندترین قله افغانستان فتح شد
[۱۱]- همانجا
[۱۲]-
جُستارهای وابسته
□
□
منابع
□
پيوند به بیرون
<برگشت به بالا><گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله>