نظام خان سکندر لودی بن بهلول (درگذشت: ۲۱ نوامبر ۱۵۱۷) دومین فرمانروا از سلطانهای دهلی بود که حدود ۳ دهه بر بخش بزرگی از هندوستان فرمان راندند. سکندر از دودمان پشتونتبار لودی بود.
سکندر لودی بخش بزرگی از زمان فرمانرواییاش را در جنگ و لشکرکشی سپری کرد.
سکندر به زبان فارسی توجه داشت و خود به فارسی شعر میگفت و "گلرخی" تخلص میکرد. از جمله اصلاحاتی که در زمان خود انجام داد قرار دادن زبان فارسی به عنوان زبان حسابداری و دفتر حساب در هندوستان بود.
در زمان آشوب پیش از او، رواج زبان فارسی در هندوستان نیز دچار آشفتگی شده بود و حاکمان پشتون با فارسی دشمنی میکردند. چنانچه آخوند درویزه در این باره مینویسد:
- "به حکم آنکه جهل و سختی بر افغانان غالب است هر که در زبان فارسی نطق و تکلم کند او را دشمن گیرند."[۱]
سکندر لودی در سال ۱۵۱۷ میلادی درگذشت و آرامگاه او در دهلی نو است.[٢]
[۲]- دانشنامهٔ آزاد ویکیپدیا، بر پایه پیشگفتار: جمالی دهلوی، مثنوی مهر و ماه (۹۰۵ ه.)، مقدمه و تصحیح حسامالدین راشدی، راولپندی: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، ۱۳۵۳ خورشیدی. صص ۱۸-۱۹.
جُستارهای وابسته
□
□
منابع
پيوند به بیرون
□
□
<برگشت به بالا><گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله>