جستجو آ ا ب پ ت ث ج چ ح
خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ
ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی

۱۳۸۸ شهریور ۱۰, سه‌شنبه

لودی، سکندر

نظام خان سکندر لودی بن بهلول (درگذشت: ۲۱ نوامبر ۱۵۱۷) دومین فرمانروا از سلطان‌های دهلی بود که‌ حدود ۳ دهه‌ بر بخش بزرگی‌ از هندوستان فرمان راندند. سکندر از دودمان پشتون‌تبار لودی بود.

سکندر لودی‌ بخش‌ بزرگی از زمان فرمانروایی‌اش را در جنگ‌ و لشکرکشی‌ سپری‌ کرد.

سکندر به‌ زبان‌ فارسی‌ توجه‌ داشت‌ و خود به‌ فارسی‌ شعر می‌گفت‌ و "گلرخی" تخلص‌ می‌کرد. از جمله اصلاحاتی که در زمان خود انجام داد قرار دادن زبان فارسی به عنوان زبان حسابداری و دفتر حساب در هندوستان بود.

در زمان آشوب پیش از او، رواج زبان فارسی در هندوستان نیز دچار آشفتگی شده ‌بود و حاکمان پشتون با فارسی دشمنی می‌کردند. چنانچه آخوند درویزه در این باره می‌نویسد:

    "به حکم آن‌که جهل و سختی بر افغانان غالب است هر که در زبان فارسی نطق و تکلم کند او را دشمن گیرند."[۱]

سکندر لودی در سال ۱۵۱۷ میلادی درگذشت و آرامگاه او در دهلی نو است.[٢]


پی‌نوشت‌ها


[۱]- در دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا منبع اين خبر مشخص نيست. ممکن است اين گزارش جعلی از سر پشتون‌ستيزی ايرانيان مايه گرفته باشد! زيرا شوربختانه با چنين القاعات آنها همواره تلاش دارند تا بين پشتون‌ها و فارسی زبان‌ها آتش جنگ، اختلاف، کينه و نفرت را تازه نگهدارند.
[۲]- دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا، بر پایه پیشگفتار: جمالی دهلوی، مثنوی مهر و ماه‌ (۹۰۵ ه.)، مقدمه و تصحیح‌ حسام‌الدین راشدی‌، راولپندی‌: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، ۱۳۵۳ خورشیدی. صص ۱۸-۱۹.


جُستارهای وابسته






منابع


دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا


پيوند به بیرون








<برگشت به بالا><گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله>