[مردم‌شناسی] [تکامل انسان]
براساس تازه‌ترين تحقيقات ژنتيکی، انسان‌ها در حدود ٧٠ هزار سال قبل در آستانه انقراض قرار گرفته بودند.
اين مطالعات حاکی است که در يک مقطع زمانی از تاريخ بشر، احتمالا تنها يک گروه دو هزار نفره از انسان‌ها بر کره خاکی به‌جا مانده بودند.
اين بدان معنی است که نژاد بشر برای مدتی در يک وضعيت خطرناک قرار گرفته بود و وجودش از سوی بيماری‌ها، بلايای طبيعی يا مناقشه‌ها تهديد می‌شد.
اگر هر يک از اين عوامل بر گروه به‌جا مانده فايق می‌آمد، نسل انسان از کره زمين محو می‌شد.
اين مطالعه همچنين اشاره می‌کند که انسان‌ها (Homo sapiens sapiens) حدود ٧٠ هزار سال قبل برای اولين‌بار از قاره آفريقا خارج شدند.
[↑] فقر تنوع ژنتيکی
جوامع مختلف بشری، برخلاف نزديک‌ترين خويشاوند ژنتيکی خود، شامپانزه، از "دی ان ای" تقريبا همانندی برخوردارند. به‌طوری که تنوع ژنتيکی در تنها يک گروه از شامپانزه‌ها می‌تواند بيش از تنوع موجود ميان شش ميليارد جمعيت انسانی باشد.
تصور می‌شود انسان و شامپانزه حدود پنج تا شش ميليون سال قبل از جد مشترک خود جدا شده باشند.
پنج تا شش ميليون سال زمانی کافی برای پديدار شدن اختلافات عمده ژنتيکی است، به اين دليل کمبود تنوع در جوامع انسانی، دانشمندان را به تفکر واداشته است.
برخی پژوهشگران می‌گويند اين وضع بايد ناشی از کوچک شدن مجموعه ژن‌های انسانی در گذشته نزديک باشد که در نتيجه تنوع ژنتيکی بين جوامع از ميان رفته است.
شواهد اين نظريه در "نشريه آمريکايی ژنتيک انسانی" به‌چاپ رسيده است.
از آنجا که "دی ان ای" انسان در کليه جوامع بشری تقريبا همانند است، متخصصان ژنتيک به‌جستجوی اختلافات خفيف ميان جوامع مختلف پرداختند.
مطالعات آن‌ها حاکی است که جدايی ميان جمعيت‌های شکارچی و جمعيت‌های اهل کشاورزی در آفريقا حدود ٧٠ هزار تا ۱۴٠ هزار سال قبل روی داد. مهاجرت انسان امروزی به خارج از قاره آفريقا بايد پس از اين جدايی اتفاق افتاده باشد.
از سوی ديگر مطالعات اخير ژنتيکی به‌روی کروموزوم "وای" (Y) بيش از هزار مرد از ٢۱ جمعيت مختلف به اين نتيجه رسيده بود که مهاجرت نخستين انسان به خارج از قاره آفريقا احتمالا در حدود ٦٦ هزار سال قبل روی داد.
به‌گفته دانشمندان فقدان تنوع ژنتيکی در انسان‌های معاصر نشان می‌دهد که آمار جمعيت انسان در يک مقطع مشخص در يک صد هزار سال گذشته، به تعداد بسيار کمی افت کرد.
تخمين‌ها درباره اين که جمعيت انسان به چه تعداد کاهش يافت، مختلف است اما در آخرين تحقيقات اين تعداد دو هزار نفر رقم زده می‌شود.
محققان در مقاله خود نوشتند: "اين تخمين حضور ساير جمعيت‌های هومو سپين سپين (انسان امروزی) در آفريقا را ناديده نمی‌گيرد، هرچند اشاره می‌کند که احتمالا از لحاظ ژنتيکی از يکدگير منفک بوده‌اند."
نويسندگان اين رشته مطالعات معتقدند که جمعيت معاصر جهان از يک گروه يا حداکثر چند گروه انگشت شمار از آن جمعيت‌های کوچک نازل شده‌اند.
اگر اين نظريه درست باشد، انسان حداقل يک‌بار از لبه پرتگاه انقراض بازگشته است.[۱]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدی خراسانی ارسال شده است.
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- دکتر ديويد وايتهاس، بازگشت انسان از لبه پرتگاه انقراض؟، بخش فارسی بی بی سی: ۱٠/٠٦/۲٠٠۳
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□ بخش فارسی بی بی سی
[برگشت به بالا]
